Happy Marriage | Jenlisa

[14]

Hastaneden nefret ediyorum

Irene

Evet Irene

Jisoo'nun beni aramasına şaşırmıştım, neredeyse 1 yıldır konuşmuyorduk ve o kadar da yakın değildik. Okulda birkaç kez dertleştiğimiz olmuştu ve sadece onunla kalmıştık. Arada bana Seulgi ile sevgili olmam için taktik veriyordu. Ama artık bunlar eskide kalmıştı, Wendy ile tanışmış ve onunla sevgili olmuştum. Henüz arkadaşlarıyla tanışma şansım olmamıştı ve genelde onlardan bahsetmiyordu. Arkadaşlarından birinin Jisoo olmasını beklemiyordum.

- Jisoo? Kaç yıl oldu, 1 mi?

- Uzun zamandır konuşmuyoruz, aramamın garip durduğunu biliyorum. Önemli bir şey olduğunu söylememe gerek yoktur herhalde.

- Ne oldu? Yine gecenin bir vakti kavgadan çıkıp gelen kardeşin ile mi ilgili?

- Sayılır, Wendy de bu durumdan rahatsız.

- Ne? Wendy ile ne alakan var senin?

- Wendy benim bir arkadaşım, daha doğrusu kardeşimin yakın arkadaşı. Bir süre aynı evde yaşamıştık.

- Bunu bilmiyordum. Sana nasıl yardım edebilirim?

- Atacağım konuma gel, orada konuşuruz. Wendy de burada.

- Tamam, hemen geliyorum.

Üstümü değiştirdim ve Jisoo'nun attığı konuma doğru yola çıktım. Lüks bir eve geldiğimde kapıyı çaldım, Jisoo telaşla kapıyı açtı ve beni hızla içeriye soktu. Peşinden gittiğimde ise girdiği odada Wendy ve arkadaşları olduğunu tahmin ettiğim kişileri gördüm. Sorgular biçimde onlara baktım ve Jisoo'ya döndüm.

- Pekâlâ, konu neydi?

- Bir fotoğrafta yer alman gerekecek. Kardeşimle yani.

- Sebep?

- Gerekli bir şey için. Bir nevi kıskandırma gibi düşün.

- Bunun için mi çağırdın beni?

Ağzını konuşmak için açan Jisoo'nun konuşmasını Wendy böldü ve yanıma yaklaştı. Tüm samimiyeti ile bana bakıyordu, durumun ciddi olduğunu ama anlatamadığını anlamıştım. Beni şaşırtarak biraz daha açık davrandı.

- Irene kafan karışmış olabilir, ama bu gerçekten gerekli. İki kişiyi ayırmazsak birçok kişi zarar görecek. Buna buradaki herkes dahil.

- Anlamıyorum, biraz daha açık olamaz mısın?

- Üzgünüm, elimden gelen bu kadar işte. Ama işi hallettikten sonra her şeyi anlatacağız ve ortada hiçbir sır kalmayacak. Sana söz veriyorum.

Sıkıntıyla başımı salladım ve Jisoo'nun işareti ile onun peşinden gittim. Diğerleri yerinden bile kıpırdamıyordu. Aşağıda kalacakları belliydi, bu olayı bu kadar özel yapan neydi peki? Jisoo ile bir odanın önüne geldiğimizde kapıyı yavaşça açtı ve ağır adımlarla odaya girdi. Peşinden geldiğimde yatakta solgun bir yüzle yatan bir kız beklemiyordum. Bu kızı bir yerden tanıdığıma emindim, Jisoo'nun yanında dolaşan kıza çok benziyordu. Jisoo'ya döndüm ve alçak bir sesle konuştum.

- Kız tanıdık geliyor, kardeşin olduğunu bilmiyordum. Yani bizim okulda olacağını tahmin etmiyordum.

- Ben de. 

- Ne?

- Her şeyi anlatacağım, sadece dediğimi yap ve yanına geçip poz ver. Yakın ol yani.