Chapter 12

123 14 0
                                    

~Saturday~

Vasileia's pov

Η ωρα ειναι 12 και είμαι ακομα στο κρεβάτι. Εντάξει δεν εχω χάσει τελικά τελειως την φόρμα μου. Απλα είναι αυτό το συναίσθημα που ξέρεις οτι δεν χρειάζεσαι αλλον ύπνο αλλα σου το ζητάει ο οργανισμό σου και δεν μπορείς να πεις όχι. Σε μια τέτοια φάση βρίσκομαι. Δεν πρόκειται να σηκωθώ...

«Καλημερούδια σουυυυ! Λοιπόν επειδη είμαι σε καλο mood τα ψώνια ξεκινούν πιο νωρίς! Αντε σήκω μωρή χοντρή»

Βιάστηκα να μιλήσω έτσι??

«Είμαι σε αδράνεια... Προσπάθα αργότερα»

«Τι είναι τούτο παλι?»

«Φυσική σκράπας ήσουν, είσαι και θα είσαι...»

«Είμαι τόσο σκράπας στην φυσική οσο σκράπας είσαι και εσύ στο να βρεις γκόμενο»

«Πρώτον δεν θέλω να έχω γκόμενο οποτε δεν θίχτηκα με αυτό το θέμα και δεύτερον ουτε εσυ έχεις οποτε τον μπούλο και ασε με να ευχαριστηθώ τον ύπνο μου»

«Εχω γκόμενο»

«Χαχα πολυ ασ.... Οπα κατσε τιι??»

Το ελαβα το μήνυμα. Παει το κρεβάτι μου για σήμερα. Ξύπνησα για τα καλά

«Είπα το ναι στον Αχιλλέα»

«Πότε προλαβες να...»

«Όσο εσύ αγάπη μου κοιμόσουν εγω ήμουν με τον Αχιλλέα. ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΌ ΕΧΩ ΌΡΕΞΗ ΓΙΑ ΨΏΝΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΌ ΣΗΚΩΩΩ»

Δεν μπορω να κάνω διαφορετικά για αυτό πηγα και ντύθηκα εβαλα αυτά⬇️

Δεν μπορω να κάνω διαφορετικά για αυτό πηγα και ντύθηκα εβαλα αυτά⬇️

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Και πήγαμε για ψώνια...

_________________________________________

«Σταμα αλήθεια βαρέθηκα να ακούω για τον Αχιλλέα. Πως κατέληξες να είσαι έτσι την τρέλα μου»

the weirdoWhere stories live. Discover now