Chapter 6

144 17 0
                                    

Vasileia's pove

Τον κοιτούσα με τοσο μίσος που δεν έβλεπα τι γινόταν δίπλα μου. Οχι κυριολεκτικά δεν καταλαβα καν οτι η Σταμα και ο Αχιλλέας έφυγαν. Δεν το πιστεύω οτι με άφησε μόνη με αυτόν.

«Φευγω απο εδώ»

«οχι οχι δε κατάλαβες. Δεν μου τα πρήζεις και μετα κάνεις σαν να μην εγινε τίποτα»

«Και τι θες ρε Δημήτρη»

«Θέλω να μάθω γιατί μισείς τοσο. Γιατι δεν κολλας πάνω μου όπως ολα τα αλλα κορίτσια?»

«Πρώτο το να μην ξέρεις καν τον λογο με κάνει να σε μισώ περισσότερο. Και δεύτερο ειμαι πιο bitch απο οτι είσαι εσυ. Με λίγη προσπαθεια μπορεί και να με φτάσεις ;)»

Dimitris' pove

Δεν υπάρχει άτομο πιο αχώνευτο απο μένα. Βασικά δεν υπήρχε. Αυτό που με τρελαίνει σε αυτην εδω την ηλιθια είναι οτι δεν εχω καμία επιρροή πάνω της. Εγω που οποία θέλω την εχω. ΜΑ ΤΙ ΚΆΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΩ! Κάθομαι και ασχολούμαι με το φρικιό του σχολείου? Πρέπει να φυγω απο εδώ

Μόλις ξανα επανήλθα στον αληθινό κόσμο η Βασιλεία ειχε εξαφανιστεί. Με έβγαλε απο την δύσκολη θέση τουλάχιστον. Πηγα να παρω την μηχανή μου αλλα μετα θυμήθηκα μια μικρή λεπτομέρεια. Που είναι ο Αχιλλέας?

Τον παίρνω τηλ και μου λεει οτι πηγαίνει την Σταματια στο σπίτι της και πως δεν ήθελαν να κάτσουν να μας δουν να μαλώνουμε. Εντάξει και εγω αυτο θα έκανα.

Είπαμε να συναντηθούμε στο γνωστό μέρος. Ενα μέρος που μόνο εγω και αυτός ξέρουμε. Νομίζω... Το μέρος που βρήκα την αδερφή μου νεκρή. Ποτέ δεν έμαθα τον λόγο που πέθανε. Η γιατροί είπαν οτι ηταν αυτοκτονία. Αλλα γιατί να το κάνει αυτό?

Έφτασα πρώτος κλασικά. Το εγκαταλελημένο πάρκο. Το πάρκο που καθε απόγευμα το καλοκαίρι έπαιζα με την μικρή μου αδερφή. Το μέρος που άφησε και την τελευταία της πνοή. Ηταν πολυ μεγάλη αλλαγή η απουσία της  στην ζωή μου. Πάντα κάθομαι στο παγκάκι που καθόταν και έτρωγε τα πατάκια της και γέμιζε τα λεπτά χείλη της με ρίγανη. Μου λείπεις πολυ ρε Αννα... Απο τότε που πέθανε κάνεις δεν έρχεται εδώ. Το θεωρούν καταραμένο ή κατι τέτοιο. Αλλα για εμένα ειναι το καλύτερο μέρος που θα μπορούσα να βρίσκομαι.

Ακύρωσα την συνάντηση με τον Αχιλλέα. Ήθελα να μείνω μόνος μου

Vasileia's pove

Δεν μπορούσα να βλέπω αλλο την μούρη του. ΔΗΛΑΔΉ ΠΩΣ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΤΟ ΘΈΛΟΥΝ ΑΥΤΌ ΤΟ ΣΚΟΥΠΊΔΙ! Ηρεμησε βασιλεία μου. Πηγα στο σπίτι μου να παρω οτι μπορώ για να το παω στο  μελλοντικό μου σπίτι. Κάλεσα επισης και εκείνα τα φορτηγά. Σε λίγες ωρες θα είναι εδω.

the weirdoWhere stories live. Discover now