the weirdo

Chapter 9

Βαριόμουν να τους χωρίσω και έφυγα.. Έψαχνα για ταξί μέχρι που πάλι κάτι με εμπόδισε απο το να φύγω

Αμα ειναι παλι ο Δημήτρης δεν την γλιτώνει την γονατιά αλήθεια. Ωωω δεν είναι αυτός. Ειναι ενα αλλο άτομο που δεν ήθελα παλι να δω. Ενα άτομο που μισώ πάρα πολύ. Μπορεί και περισσότερο απο τον Δημήτρη.

«Τι θες?»

«Να μιλήσουμε»

«Δεν μιλάω σε άγνωστους»

Είπα και έτσι οπως πηγα να μπω στο ταξί με τραβάει και κάνει νόημα στον ταξιτζή να φύγει

«Πας καλα παιδάκι μου?»

«Θέλω να μιλήσουμε»

«Δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Κατάλαβα τι είσαι. Οι μάσκες έπεσαν όπως λενε»

«ασε με να σου εξηγήσω ρε Βασιλεία»

«Δεν θέλω να ακούσω τίποτα Τόλη. Και μην τολμήσεις να με ακολουθήσεις. Γιατί δεν το εχω σε τίποτα να χώσω σε κανα χαντάκι»

Είπα και μπήκα μέσα στο club. Έψαχνα την Σταμα για να την πω να φύγουμε. Μιλούσε με τον Αχιλλέα.

Έτσι οπως προχωρούσα είδα τον Δημήτρη να κάθεται στην απέναντι γωνία με ενα ποτήρι στο χέρι. Οι ματιές μας κλειδώθηκαν. Απο οτι φαίνεται κέρδισε στον καυγά αφου ο barman ειχε αντικατασταθεί με εναν αλλον. Πρώτη φορά με κοίταει ήρεμα χωρίς αυτην την εχθρικότητα που δείχνουμε ο ένας στον αλλον...

«Μαρη με ακούς?»

«Ελα ελα τι?»

«Δεν ξέρω πως θα πάμε σπίτι. Ο Αχιλλέας είναι μεθυσμένος και άστο καλύτερα μήπως ξέρεις κανέναν να μας πάει?»

«θα σας παω εγώ. Δεν έχω πιει και τοσο» καλα ποτε πρόλαβε να έρθει απο πίσω μου

«Αμα δεν έχεις μεθύσει με 3 μπουκάλια δεν ξέρω με τι θεώρησε μεθυσμένος»

«Ειρωνείες παλι?»

«Επειδη σας βαρέθηκα πάω στον Αχιλλέα. Μαλώστε με την ησυχία σας»

Δεν πολυ έδωσα σημασία σε αυτά που λέει η Σταμα. Τον κοιτούσα τοσο έντονα με μίσος που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο.

«Με φοβάσαι μικρή»

«Γιατί να σε φοβ...»

«Λογικό αφου είμαι ένας μεθυσμένος έφηβος με ορμόνες»με διέκοψε

Μου σπάνε τα νεύρα όταν με διακόπτουν!

«Δεν σε φοβάμαι» το είπα καπως αδύναμα αλλα όντως δεν τον φοβάμαι. Είναι απλα ο Δημήτρης. Τι να φοβηθείς απο αυτον. Τουλάχιστον οταν δεν ειναι μεθυσμένος. Δεν ξερω για το όταν είναι