Chapter 15

114 12 0
                                    

Vasilleia's pov

Παμε πρώτα στο parking του σχολείου και βλέπω μια μηχανή και τον Δημήτρη να ανεβαίνει πάνω...

«τι χρειάζεσαι πρόσκληση?»

«Οχι απλα...»

«Πες μου οτι φοβάσαι»

«Δεν φοβάμαι απλα... Καλα θα το πω. Την τελευταία φορά που ανέβηκα πήγα στο νοσοκομείο με σπασμένο πόδι. Αρα...»

«Φοβάσαι»

«Δεν φοβάμαι»

«Απόδειξέ το»

«Πω καλα έρχομαι. Αλλα αμα πεθάνω να ξέρεις ότι απο τοτε που σε γνώρισα σε μισώ» είπα και ανέβηκα πάνω

«Αμοιβαία τα αισθήματα. Κρατήσου»

«Κρατιέμαι»

«Ξέρεις οτι θα ξανασπάσεις το πόδι σου αμα συνεχίσεις έτσι»

«Υγεία να εχουμε» είπα και κρατιόμουν απο κάτι σίδερα που έχει η μηχανή

Μολις ξεκίνησε αύξησε την ταχύτητα... Ετσι ε Δημήτρη? Εγω δεν χάνω τοσο εύκολα όμως.

Κρατιόμουν πολύ γερά αλλα και πάλι ένιωθα να χάνω την ισορροπία μου. Κάποια στιγμή περάσαμε και μια λακκούβα και τότε πέρασα χωρίς να το σκεφτώ τα χέρια μου γύρω του. ΚΟΙΛΙΑΚΟΙ CHECK

Δεν μας πολυ ενδιαφερει αν ο φιλαράκος που έχει κοιλιακούς... Μην μας τα πρήζεις καθε μέρα

Σε παρακαλώ απλά μην μιλάς και δεν είναι φίλος μου

Έχεις δίκιο πως να βάλεις friend-zone αυτον τον μαναρο

Αηδι...

Απλα μην μιλάς είπαμε οτι δεν θα λεμε βλακειες. Αηδία εσύ είσαι

Πω σε βαρέθηκα

«Το ξέρω οτι δεν μπορείς να με ξεφορτωθείς αλλα φτάσαμε οπότε σε παρακαλώ ασε με»

Ιιι... Βασω θα φας ξύλο (ναι ονόμασα την σκέψη μου Βάσω... Το χειρότερο παρατσούκλι του ονόματος μου για το χειρότερο πλάσμα στον κόσμο...)

«Σορρυ απλα η Βασω δεν το βούλωνε..»

«Ποια βασω είσαι καλα?»

«Το είπα δυνατά αυτο?»

«Ναι...»

«Κανε σαν να μην το άκουσες»

Με κοίταξε περίεργα με τα ωραία του μάτια να καρφώνουν τα δικά μου. Με περνάει για ηλιθια έτσι?

Παρακαλώ

ΣΚΑΣΕ

«Που είμαστε?»

the weirdoWhere stories live. Discover now