Η ώρα ειναι 5:00... Και εμεις πρέπει να είμαστε εκεί 5:30... Αλλα παλι θα αργήσουμε με το πρεζάκι που έμπλεξα
Μετα απο ενα τέταρτο βρηκε τι θα βάλει επιτέλους ⬇️⬇️
Και εγω έβαλα αυτα⬇️⬇️
........................................................................
Μολις φτάσαμε η ωρα ηταν 6:00. Περιμένουμε κράξιμο απο τον Τολη. Πριν χτυπησουμε καν την πόρτα μας άνοιξε:/
«Α μπα τον βρήκατε τον δρόμο»
«Δεν φταίω εγω η Σταμα δεν ήξερε τι να βάλει και με έπρηζε»
«Σκασε»
«απο ποτε ασχολησε με το τι θα βάλεις τοσο πολυ?»
Δεν απάντησε. Αλλα και οι τρεις ξεραμε την απάντηση. BOYS ALERT🚨
«Δεν ηρθε ακομα αν τον ψάχνεις σταμα. Ειναι πιο καθυστερημένος και απο εσενα»
«και εγω σε αγαπώ ρε»
Μετα κάτσαμε στο σαλόνι περιμένοντας το άγνωστο –τουλάχιστον για μενα και για την σταμα– λέγοντας χαζομάρες αυτοι οι δύο και εγω ακούγοντας τον αγαπημένο μου playlist με του δυο αγαπημενους μου τραγουδήστες(Billie Eilish, Post Malone). Ουτε που το κατάλαβα οτι ήρθε το παιδάκι
Εεε εντάξει ηταν κουκλάκι... Απλά δεν ασχοληθήκαμε τοσο απλα μια ματιά και παλι μουσική...
Stama's Pove
Ηταν κουκλοςςς. Έπρεπε να σταματησω να τον κοιτάω. Κοίταξα την Βασω (μην της το πείτε οτι την είπα έτσι) και ηταν με τα ακουστικά. Επειδή ειδα οτι δεν πρόκειται να συστηθεί πρώτη πηρα την πρωτοβουλία.
«Σταμα χαρηκα»
«Πανος χαρηκα»
Μετα το βλεμμα του πηγε προς την Βάσω. Και μην το ψάχνετε έπρεπε να την πάρω τηλ για να κανει zone out απο τον κόσμο της
«Γιατί με παίρνεις τηλέφωνο? Α εμμμ γεια είμαι η βασιλεία»
Και μετα εγω ειμαι η εκτός τόπου και χρόνου
«Πάνος και ακούς linkin Park?»
«τους λατρεύω!»
«σε συμπάθησα ηδη!»
Εμμ οκ δεν θα κάτσει να μιλησει μαζι του για πολυ αλλο. Της ερηξα ενα αγριο βλεμμα αφου ημουν απο πισω του και δεν νομιζω να φοβήθηκε απλα δεν θέλει να ασχοληθεί μολις φύγει ο Πάνος. Με ξερει καλα:,)
Basilia's pove
Τουλάχιστον ξέρει απο μουσική! Αλλα εντάξει δεν μου πολύ αρέσει να μιλάω με αγριοκοιτούσε και η Σταμα οποτε ξανα πηγα στον κόσμο μου.
Εβαλα linkin park και το πρώτο που βγηκε προτεινόμενο είναι το “one more light” (οποίος καταλαβε καταλαβε) και αυτο μου θύμισε τον αδερφο μου. Μου λείπει παααρα πολυ.
Εβγαλα το ενα ακουστικό μου και είδα οτι η Σταμα, ο Τόλης και ο Πανος περνάνε καλά. Ουαου, τι ειδα μολις τώρα! Η ΣΤΑΜΑ ΚΟΚΚΙΜΗΣΕ!! ΟΚΚΚ ΠΑΩ ΠΆΣΟ! ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΜΕΓΆΛΗ ΕΠΙΡΡΟΉ ΠΑΝΩ ΤΗΣ! Αυτο ομως που με παραξένεψε ηταν οτι ο Τόλης ηταν λιγο περίεργος. Πες μου οτι ζήλευε? Ιιιι και ερωτικό τρίγωνο σε μια μερα ρε Σταμα!? ΑΥΤΑ ΕΊΝΑΙ!
Ξανα εβαλα τα ακουστικά μου και βγήκα έξω. Εβαλα το τραγούδι που ακουγα πριν σε replay γιατι συνυπάρχει με το mood μου. Αλήθεια μου λειπει παρα πολυ. Αλλα οι γονείς μου δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στην "διαφορετικότητα" αυτού του ΜΟΝΑΔΙΚΟΎ ατομου και τον έστειλαν στην Αγγλία. Δεν περνάει καλα εκεί. Το ξέρω. Δεν του αρέσει το κρυο ούτε η υγρασία ουτε η βροχή. Τον χειμώνα θα παω στο Λονδίνο για αυτον να τον πάρω και θα παρουμε ενα σπίτι μαζί. Αυτο θα κάνω!
Ουτε που το κατάλαβα ότι έφτασα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Έκατσα εκεί κοντα και συνέχιζα να ακουω μουσική. Καποια στιγμη ομως ακουω βηματα απο πίσω μου. Γυρνάω αποτομα το κεφάλι μου και βλέπω εναν Δημήτρη να περπαταει με ενα μπουκάλι μπυρας στο ενα χέρι στηρίζοντας το βάρος του στον Αχιλλέα. Πάλι μεθυσμένος ειναι... Και εκει που παω να φύγω φωνάζει το ονομα μου ο Αχιλλέας:/
«τι θες?»
«εμμ βοήθεια δεν ειμαι και ο πιο μυώδες εδώ»
«Τουλάχιστον εχεις αυτοκριτική»
Δεν είναι οτι δεν τον παω τον Αχιλλέα απλα δεν θα κάτσω να κουβαλάω τον Δημήτρη, τον διαολο προσωποποιημένο! Έφυγα αργά αργά για να είναι και πιο βασανιστικό. Αλλα λύγισα. Πηγα πίσω και βοήθησα. ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΧΙΛΛΈΑ ΕΝΤΆΞΕΙ!
«Thanks ρε»
«πως κατέληξε ετσι? Παλι...»
«απο οτι κατάλαβα αυτες τις μέρες το κάνει απλα για να το κάνει δεν ειναι σαν τους αλλους που χρειάζονται λογο για να μεθυσουν»
Και ξαφνικά ο Δημήτρης ξυπνάει και σπρώχνει κατά λάθος τον Αχιλλέα και πάει στην μεση του δρόμου. Και ναι... Τον πατησε αμάξι...
🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨🚨
Αυτα παιδάκι ελπίζω να σου άρεσε και μην αγχω τα λεμε μεθαύριο! Τι έγινε τελικά με τον Αχιλλεα?
You should see me in a crown 👑
Ετσι επειδή μου άρεσε :,)
YOU ARE READING
the weirdo
Teen FictionΗ Βασιλεία είναι το φρικιό του σχολείου. Πάει πρώτη λυκείου και δεν εμπιστεύεται πολλά άτομα λόγο του τραύματος που έχουν δημιουργήσει τα άτομα που αγαπούσε. Έχει μόνο δύο αληθινούς φίλους, αλλά πόσο θα κρατήσουν; Λατρεύει την μουσική, αφού νιώθει ό...