the weirdo

Chapter 23

Κοίταξα το ρολόι της τάξης με προσήλωση. Για ποιόν λόγο η τελευταία ώρα να είναι σαν αιώνας? 13:59

Ωραία λοιπόν...

3

2

1

Ντρινν

Πήρα την τσαντούλα μου και έτσι όπως πήγα να σηκωθώ ξεκίνησε η άλλη την φλυαρία.

«Παύλου που νομίζεις ότι πας?»

«Σπίτι μου?»

«Σου είπα εγώ να φύγεις?»

«Άμα πρέπει να μου το πείτε εσείς, για ποιο λόγο υπάρχει το κουδούνι?»είπα και έφυγα. Δεν φτάνει που την άντεχα τόση ώρα, ήθελε να κάτσω και άλλο...

Έφυγα και έτσι όπως πήγα να περάσω από την πύλη του σχολείου κάποιος ή βασικά κάποια, αν θέλω να υπολογίσω και τα νύχια, με τράβηξε προς τα πίσω.

«Τι θες?»

«Εσύ τι θες να αποδείξεις με αυτά που κάνεις? Ότι είσαι κάποια ? Καταλαβαίνεις ότι σε προσέχει μόνο και μόνο για να με κάνει να ζηλέψω? Εμένα θέλει! Σιγά που θα καθόταν να έβλεπε την μούρη σου».

«Κοπελιά σού μπήκε λάθος και έχεις νεύρα? Δεν με νοιάζει το τι πιστεύει ο Δημήτρης για σένα και ούτε για μένα. Επίσης τουλάχιστον θα έβλεπε την μούρη μου. Όχι κάτι πλαστικό» είπα και έκανα να φύγω αλλά με έπιασε από την μπλούζα

«Σε προειδοποιώ. Μείνε μακριά του αλλιώς»

«Αλλιώς τι? Άσε μας ρε Στέλλα με την περίοδο σου»

«Αλλιώς θα πω σε όλους για το αδερφό σου. Για να δούμε τι θα γίνει αν μάθουν όλοι για την μεγάλη αγάπη που θρέφει όλη σου η οικογένεια- όση απόμεινε τουλάχιστον- για τον Δημήτρη μου»

Δάγκωσα το χέρι της και με έναν μορφασμό άφησε την μπλούζα μου. Νομίζει ότι την φοβάμαι? Άρπαξα το χέρι της και ψιθύρισα στο αυτί της

«Κοπελιά δεν θα τολμήσεις γιατί από ότι κατάλαβα είσαι τσιμπημένη μαζί του. Ο Δημητράκης σου με προσέχει. Έχει που έχει τα νεύρα του μαζί σας. Είδες τι έκανε στον Τόλη, μην του τα κάνεις χειρότερα. Και οι μαγκές όχι σε μένα πλέον. Τέλος η Βασιλεία που ήξερες» είπα και την άφησα το χέρι με δύναμη και έφυγα.

«Ξεκίνησες πόλεμο Βάσω μου» φώναξε καθώς έφευγα.

Ίου ρε φίλε. Ξεστόμισε που ξεστόμισε το όνομα μου με το ηλίθιο και με τεράστια γλώσσα (για δύο λόγους) στόμα της, με είπε και Βάσω...