Chapter 21

110 13 4
                                    

Vasileia's pov

Είμαι στο αμάξι μαζί με το αδερφό μου... Παρόλο που δεν έχει πάρει ακόμα το δίπλωμα περιφέρεται με το αυτοκίνητο σαν να το έχει. Είναι και μεθυσμένος λογικά. Αφού μου είπε ότι θα βγει

«Βγήκες τελικά?»

«Ποτέ δεν το είχα σκοπό»

«Τότε γιατί...»

«Δεν είμαι ηλίθιος Βάσια ξέρω πότε μου λες ψέματα. Για πες»

«Πρώτον το ξέρω ότι τον είχες καψουρευτεί. Και δεν ήθελα να τον φιλήσω. Απλά έγινε...»

«Όπα περίμενε περίμενε... Νομίζεις ότι μου αρέσει μετά από τόσο καιρό ένα παιδί που γούσταρα στο γυμνάσιο? Βάσια πας καλά? Άμα τον θέλεις τρέχα»

«Για τελευταία φορά σήμερα! ΔΕΝ! ΜΟΥ! ΑΡΈΣΕΙ!»

«Τότε γιατί τον φίλησες?»

«Αυτός με φίλησε»

«Και εσύ γιατί δεν τον σταμάτησες...»

«Τον σταμάτησα!»

«Εξαρχής?  Άσε με να ολοκληρώσω ρε»

«Γιατί.... Γιατί δεν ξέρω...»

Έλα που δεν ξέρεις τώρα! Πρώτα από όλα άμα ήξερες πως δεν τον θέλει άλλο ο Άλεξ θα το συνέχιζες!

Όχι εγώ δεν...

Επίσης το παραδέχτηκες τουλάχιστον σε μένα ότι φιλάει ωραία. Κοκκίνισες! Πάμε καλά τώρα! Και πότε δεν κοκκίνιζες για αγόρι!

«Σκάσε ρε που θα μου πεις εσύ άμα μου αρέσει ή όχι»

«Τι είπες?»

«Το είπα δυνατά αυτό?»

«Ναι γιατί δεν έπρεπε?»

«Κάποια στιγμή πρέπει να σου μιλήσω για την Βάσω»

«Εεε? Ρε σε πότισε με κάτι πριν ο Δημήτρης?»

«Για να τον φίλησα λογικά ναι»

Και σταματάει η συζήτηση... Επιτέλους! Αλήθεια νόμιζα ότι θα καταλήγαμε να κάνουμε αυτήν την συζήτηση που κάνεις με τους γονείς σου όταν φτάνεις στα 16 με 17? Ναι ναι αυτήν...

Και είναι η φάση που ξέρεις περισσότερα από τους γονείς σου σε αυτό το θέμα... Καλά καλά δεν το συνεχίζω άλλο...

Φτάσαμε σπίτι και έτρεξα κυριολεκτικά μέσα. Η Στάμα δεν είχε φτάσει ευτυχώς οπότε πήγα μέσα, άλλαξα, ξεβάφτηκα έβαλα τα ακουστικά μου και πήγα να κλειδώσω την πόρτα για να μην μπει μα...

the weirdoOnde histórias criam vida. Descubra agora