Maaga akong bumangon kase ngayon na ako magpapacheck at x-ray. Hindi ko pa nasasabi kay mama na may tumor ako hangat hindi pa ako nakakasigurado. Nagcommute lang ako kase wala naman akong kotse at wala pa akong lisensya.
Habang nakasakay ako sa bus may pamilyar akong taong nakita. Gosh! si Kras! hindi ko parin sya kayang pansinin kahit wala naman dito si Mhel. Kakasakay lang nya kaya naghahanap sya ngayon ng upuan, at pagkamalasmalas naman o at dito pa sa tabi ko ang bakanteng upuan.
Pagkaupo nya sa tabi ko, tingin ko hidi pa nya ako napapansin hangang mag...
*Krinnngg!!* (ang swerte ko ngayon grabe -_-)
I answer the phone. Pero tumalikod ako sa kanya at humarap sa bintana.'
"Hello?" medyo iniba ko ang boses ko para hindi halata.
[Ahh!! Friend! si Mimi to! nasaan kaba?] Nakita kong napatingin sa akin si Cap pero saglit lang
"Nandito sa Bus papuntang Virtucio Hospital, bakit ba?"
[ Inaaya ka kase nila Mama dito sa House, pwede kaba?]
"Ha?! Hindi ako pwede ehh pakisabi na lang kayla tita na next time na lang"
[Okay, wait sinong kasama mo?]
"Wa-wala"
[Talaga lang ha? sige na baba ko na bye]
"Bye"
Pagka baba ko ng phone eh nakita ko na nakatitig na pala si Cap sa akin, buti na lang at saktong nan dun na ako sa tapat ng hospital. Tatayo na sana ako kaso hinawakan nya ako sa braso.
"Let's talk" seryoso syang nakatitig sa akin
"Pasensya kana Cap may gagawin pa ako eh" Aalis na sana ako pero bakit ba ang hilig nyang manghigit?
"Sasamahan na kita ng makapag-usap na tayo" wah! mas lalong hindi yun pwede TT^TT
"Ha?! Wag na"
"No, I will come with you"
"Wala naman akong magagawa kung mapilit ka, sige na"
Bumaba na kami ng bus pero hindi kami muna dumiretso sa Hospital, pumunta muna kami sa pinaka malapit na resto para makapag-usap.
"Dediretsuhin na kita, bakit mo ako iniiwasan?" ipinatong nya ang dalwa nyang braso sa lamesa at kumalimbaba. Tinignan nya ako mata sa mata. Hindi ko sya kaya, ka ya tumingin na lang ako sa ibang direksyon.
"Wala lang, trip ko lang"
"Francess, wag mo nga akong lukohin. Alam kong may dahilan yun" nagulat ako ng bigla nyang hawakan ang kamay ko. "Why? please let me know" wahh! hindi na talaga to kinakaya ng powers ko TTOTT cap bakit ka ganyan?
"Si-si ano, si Ano kase, Si Mhel"
"Anong meron kay Mhel?"
"Binalaan kase nya ako, Alam mo kase Cap. Matagal ng may gusto sayo si Mhel" mukha namang hindi sya nagulat.
"YUN LANG?!" nahiya naman ako sa 'YUN LANG' nya, eh muntik na ata akong patayin nun eh
"Opo" tumayo na ako "Sige bye" tumayo din sya at hinigit ako kay napayakap tuloy ako sa kanya. Hhmm ang bango parin nya, nakakamiss tong amoy nya.
Humiwalay agad ako kase kaylangan ko na talagang umalis.
"Wait lang sasama ako sayo"
"Wala ka bang ibang pupuntahan?"
"Wala, sa katunayan sinusundan lang kita kase kaylangan kitang makausap" wew kelegs naman ako *blush*
"Pasensya kana ha pero hindi pwede eh, umuwi ka na lang Cap"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hindi na rin sya sumunod, ang hirap nyang sabihan ang kulit. Nandito na ulit ako sa pinag checkupan namin. Nag pa scan na rin ako para makita ko na ang result.
Pagkatapos ang ilang minuto na paghihintay, lumabas na rin ang result at buti naman at hindi masyadong malaki yung tumor. Kaylangan ko na talagang sabihin to kay mama.
--------------------
End of scene 14

BINABASA MO ANG
Liham Para sa Kanya
Genç KurguIsang babaeng tanging sa isang yellow paper lang sinusulat ang mga karanasan tungkol sa crush nya at sa kanyang highschool life. Isang babaeng nag-aalay ng Liham para sa kanya. Ps. Basahin nyo po muna ang pocket notebook na story bago ito :)