Hoofdstuk 2 ~ De storm

134 7 0
                                    

POV Catherine

We zijn al twee dagen onderweg en we hebben nog steeds niet besloten waar we als eerste heen gaan. We hebben wel besloten om naar het zuiden te gaan, omdat het daar meestal warmer is.

We zijn weer eens aan het discussiëren over onze bestemming. Anna en Cloë willen naar Zuid-Afrika, maar ik, Kaitlynn en Kim willen naar Brazilië. Emmy, Lucy en Alison weten niet waar ze heen willen, maar wel willen ze ergens naar toe waar het warm is en ze kunnen zonnebaden. Opeens zegt Lucy dat iedereen stil moet zijn en iedereen is meteen stil. 'Luister, ik heb een idee. Laten we gewoon de wereldbol pakken. Dan laten we die ronddraaien en dan prikt er iemand een plek.' Zegt Lucy. Iedereen stemt in en Emmy staat op om de wereldbol te pakken. Als ze terug is hebben we al besloten wie er gaat prikken, Alison. Ze is de hele tijd vrij stil geweest en heeft geen voorkeur voor een bepaald land. Dus dat lijkt ons de beste optie. We laten de wereldbol ronddraaien en Alison drukt haar vinger op een plek op de wereldbol. Iedereen wil meteen weten welk land ze heeft aangewezen dus kijkt ze snel op de plek waar ze haar heeft. 'Nieuw Zeeland.' Zegt ze. Iedereen laat het even bezinken, maar is dan toch wel blij met de locatie. 'Zal ik het aan de kapitein vertellen?' Stelt Anna voor. Iedereen knikt en sommigen mompelen een ja.

We besluiten om maar alvast te gaan koken aangezien het al bijna zeven uur is en iedereen toch wel honger heeft gekregen van al dat discussiëren.

We zitten met z'n allen aan tafel en hebben een discussie over wie de knapste jongen van het voetbalteam is. De meesten vinden Tim het knapst, maar ik, Lucy en Anna vinden Jason het knapst. Uiteindelijk besluiten we maar dat ze allebei even knap zijn. Iedereen heeft ondertussen haar eten op en we besluiten om naar bed te gaan. Het was namelijk al half tien en iedereen was moe.

Net als iedereen wil opstaan horen we gedonder. Iedereen schrikt, maar daarna beginnen we heel hard te lachen. We stoppen met lachen als we heel dichtbij een flits zien. Meteen gillen we allemaal en rennnen we naar onze kamer.

Ik trek snel mijn pyjama aan en ga in bed liggen. Normaal vind ik onweer niet eng, maar omdat we nu op zee zijn vind ik het best wel eng. Ik zie dat Kaitlynn ook al in bed ligt en waarschijnlijk al slaapt. Ze ligt namelijk heel stil en ik zie haar borstkas regelmatig op en neer gaan. Ik besluit om ook maar te gaan slapen.

Plots schrik ik wakker van een harde knal gevolgd door een krak. Ik spring meteen mijn bed uit en maak Kaitlynn wakker. 'Kaitlynn wakker worden.' 'Huh wat is er?' 'Ik hoorde wat, kom mee.' Geef ik als antwoord. Kaitlynn kruipt langzaam en gapend haar bed uit. Hoe kan ze die knal nou niet gehoord hebben? Denk ik bij mezelf. Ach ja het zal wel. Ik doe de deur van onze kamer open, maar gooi hem snel weer dicht wanneer er een golf van rook in onze gezichten waait. 'Brand!' Schreeuw ik hard. 'Wat moeten we doen?' Vraag ik in paniek aan Kaitlynn. 'I-ik weet het niet.' Stottert Kaitlynn bang. Plotseling schudt de boot heel hard en voel ik dat we kantelen en naar beneden gaan. 'O nee, we zinken!' Roep ik. 'Aaaaah' gillen ik en Kaitlynn als de boot helemaal scheef gaat en we op de grond vallen. De deur valt gek genoeg open en we glijden naar we beneden. Ik probeer alles beet te pakken wat ik maar zie, maar het helpt niet. Kaitlynn gilt en huilt heel hard als ze door de deuropening glijdt en onder water wordt getrokken. 'Nee Kaitlynn!' Schreeuw ik zo hard als ik kan. Meer kan ik niet doen, want ik glijd ook door de deuropening en wordt meegezogen door het water. Ik probeer nog omhoog te komen, maar het helpt niet. Zo mag het niet eindigen, denk ik. Ik merk dat de lucht in mijn longen bijna op is en ik voel ze branden. En even later wordt alles zwart voor mijn ogen.

Het Verlaten EilandWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu