Hoofdstuk 6 ~ Kaitlynn

123 8 0
                                    

POV Catherine

Ik word wakker van een straaltje zonlicht dat op mijn gezicht schijnt. Ik rek me uit met mijn ogen nog dicht en schrik als ik tegen iets hard aanbots. Met mijn hand voel ik wat het is. Ik stel vast dat het een persoon is. Wacht, wat?! Een ander persoon in mijn bed. Met een ruk draai ik me om en ik ontmoet de ogen van Jayden. Wat doet híj in míjn bed? 'Waarom lig je in mijn bed?' vraag ik hem achterdochtig. 'Jouw bed? Dit is mijn bed hoor.' antwoordt hij met een grijns die ik niet helemaal kan thuisbrengen. 'Oké nieuwe vraag; waarom lig ik in jouw bed?' vraag ik hem. 'Ja dat weet ik ook niet.' zegt hij met een onschuldig gezicht. Pas dan merk ik dat hij geen shirt aan heeft. Ook zie ik dat ik niet dezelfde kleren aan heb als waar ik gisteravond mee in slaap gevallen ben. Jayden ziet me geschrokken kijken. 'Rustig maar, een dienstmeisje heeft je kleren verwisseld.' Gelukkig maar, denk ik opgelucht. 'Ik ga denk ik maar eens douchen.' zeg ik om de ongemakkelijke stilte te verbreken. Nog voor dat Jayden me kan tegenhouden ga ik snel naar de badkamer en draai de deur op slot. Ik kleed me uit en ga onder de douche staan. De warme stralen glijden heerlijk over me heen en ik sluit even mijn ogen.

Na nog een kwartier onder de douche te hebben gestaan doe ik de douche uit. Dan realiseer ik me dat ik geen schone kleren heb meegenomen. Ik vloek in mezelf en bind dan maar snel de handdoek om me heen. Voorzichtig draai ik de deur van het slot en doe hem open. Ik langzaam de badkamer uit in de hoop dat Jayden er niet meer is. Jammer genoeg zie ik dat hij nog steeds in bed ligt. Hij schrikt op als hij me hoort. Ik schaam me voor de handdoek en ik word langzaam aan rood. Snel draai ik mijn hoofd weg. 'Ik was kleren vergeten te pakken.' zeg ik dan maar snel. Jayden staart me nog steeds aan en ik loop snel naar de inloopkast toe. Ik voel een zacht windvlaagje naast me en kijk om me heen om te kijken waar het vandaan komt. Als ik links van de kijk staat Jayden er opeens, zonder shirt. Snel draai ik mijn hoofd weg. Jayden legt twee vingers onder mijn kin en draait mijn hoofd zijn kant weer op. 'Niet zo verlegen Cathy.' zegt hij met een zachte stem. Ik voel de rillingen weer over mijn rug gaan. Wat doet hij toch me? Dan vraag ik me af hoe hij zo snel bij me is gekomen. Ik ben echt laat van begrip de laatste tijd. 'H-hoe kwam je zo snel hier?' zeg ik terwijl ik boos op mezelf ben voor mijn onvaste stem. 'Dat is voor jou een vraag en voor mij een weet.' antwoordt hij mysterieus. Snel haal ik de klink naar beneden van de deur van de inloopkast en ga snel naar binnen. Ik kijk mijn ogen uit naar alle kleren die er hangen. Ik zie - natuurlijk - mannen kleding, maar aan de andere kant hangen prachtige jurken en rokjes. Ik loop er snel naartoe. Er is zoveel keus, wat moet ik nou kiezen denk ik gefrustreerd. Uiteindelijk pak ik een schattig kort  Mint groen jurkje met kant aan de bovenkant. Ik kijk naar de linkerkant van de kast en zie een bijpassend paar hakken. Snel trek ik alles aan en pak nog snel een gouden ketting, die ik om doe. Ik loop naar buiten en zie dat Jayden niet meer in de kamer is. Ik luister even goed en dan hoor ik dat de douche aan staat. Ik wou net mijn haar en make-up gaan doen, denk ik een beetje geïrriteerd. Dan maar wachten tot hij klaar is.

Eindelijk komt Jayden de badkamer uitgelopen en ik zie dat hij alleen een handdoek om zijn middel heeft geslapen. En ik moet toegeven, hij heeft een mooi lichaam. Mijn ogen gaan over zijn lichaam en stoppen bij zijn six-pack. 'Bevalt het uitzicht je?' De stem van Jayden schrikt me op uit mijn gedachten. 'Dat voor jou een vraag en voor mij een weet.' antwoord ik speels. Binnen één seconde staat Jayden voor me. Ik doe meteen een paar stappen achteruit. 'H-hoe deed je dat?' vraag ik angstig.

POV Jayden

Wat moet ik hier nou op antwoorden. Denk ik een beetje in paniek. Ik besluit om alleen maar ondeugend te grijnzen. Ik verlang zo erg naar haar bloed, maar ik moet nog even geduld hebben. 'Heb je honger?' vraag ik haar. Ze knikt voorzichtig. 'Momentje.' zeg ik en loop naar het rode knopje naast de deur. Ik druk erop, 'Sasha kan je ons even ontbijt brengen?' 'Natuurlijk meneer.' hoor ik bijna meteen terug. Sasha is de beste kokkin van heel Moonlight City en ik moet dan ook zeggen dat haar eten altijd verrukkelijk is.

Het Verlaten EilandWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu