აღარ ვიცოდი რა მექნა. ჰარი აქაა... იმედია შეჯიბრის დროს აქ ,დარბაზში,არ იქნება,რადგან არც გამოვალ,საოცრად დავიბნევი..სულ რაღაც 10 წუთი რჩებოდა გამოსვლამდე.ყველანი კულისებში ვიდექით და ჯერ სამბას საცეკვაოდ გავდიოდით. ჯოშს ფეხზე ჰქონდა დამაგრებული ჩვენი ნომერი. ,,25",არ ვიცი რატომ,მაგრამ საოცრად მიყვარს ეს რიცხვი,იმედია ჩემთვის წარმატების მომტანი გახდება.
მსაჯებმაც დაიკავეს ადგილი და მთელი დარბაზი გადაივსო.ჰარი თავიდან ამოვიგდე და მთლიანად ცეკვაზე ვკონცენტრირდ.სხვა წყვილებიც არანაკლებ ნერვიულობდნენ,ჯოშს შევხედე,რომელიც დარბაზს ათვალიერებდა.
-ნუ ნერვიულობ!ჩვენ ამისთვის დიდი ხანი ვემზადებოდით.დაივიწყე ყველაფერი.წარმოიდგინე,რომ მხოლოდ მე და შენ ვცეკვავთ და ირგვლივ არავინაა-შუბლზე მაკოცა და ხელი ჩამჭიდა.უცებ ჩვენი ნომერიც გამოაცხადე,ცუდი ფიქრები უკუვაგდე და თავი ზემოთ ავწიე.რპცა გავედით პაკლონი (ცეკვის დროს მისალმება და დამშვიდობება)გავაკეთეთ და ადგილზე დავდექით.ცენტრში ავარჩიეთ დგომა,რადგან დიდი სივრცე გვექნებოდა ირგვლივ და ვერც სხვა წყვილები შეგვიშლიდნენ ხელს.დარბაზში ბებო დავინახე,რომელიც ფოტოებს მიღებდა,მე გამეცინა და თალიერება განვაგრძე..თან მინდოდა და თან არ მინდოდა მწვანე თვალების დანახვა,მაგრამ ვერსად შევამჩნიე. როგორც ჯოშმა მითხრა,მხოლოდ მე და ისვიყავით, მალე მუსიკაც ჩაირთო და წამიერად ენერგიაზე მოვედი.
დაახლოებით ასეთი ქორეოგრაფია გვქონდა. თითოეულ მოძრაობაში მთელს ემოციაებს ვაბნევდი,სისხლი მიდუღდა..ჩემი კაბა ,რომელიც ყოველ მოძრაობაე საოცრად შრიალებდა ულამაზესი იყო..ირგვლივ ვერავის ვხედავდი,მხოლოდ მე და ჯოში..საოცრად ვრძნობდი თავს.სხვა წყვილებიც კი ჩენსკენ აპარებდნენ ხოლმე თვალს.მსაჯებსაც შევხედე და ისინიც ღიმილით გვიყურებდნენ.
YOU ARE READING
Once Upon A Summer (დასრულებულია)
Любовные романыვანესა 18 წლის გოგონაა,რომლის მშობლები გაშორდნენ,ის დღემდე დედას ადანაშაულებს მომხდარში,ამიტომ მამასთან ცხოვრება არჩია და დედასთან კონტაქტი გაწყვიტა..მას შემდეგ რაც მამა გარდაეცვალა,ცხოვრების პრობლემებს მარტო შეეჭიდა,მაგგრამ ბოლოს დედა აიძულებს მასთ...
