Πορφυρά Νήματα

Κεφάλαιο 22°

Η μέρα κύλησε αδιάφορα με τη Λόρεν να ξαπλώνει τις περισσότερες ώρες ενώ η Νάταλι μελετούσε συνεχώς το φάκελο που παρέλαβε το πρωί , προσπαθώντας να αγνοήσει το τεράστιο κουτί με το φόρεμα που της έστειλε. Ο στόχος ήταν ένας Τεξανός διαμεσολαβητής-έμπορος ναρκωτικών , με τον οποίο ο Ναβάρο είχε καλές μεν σχέσεις αλλά πίστευε πως κάτω από τη μύτη του , ο Ρομπέρτο Γκονζάλες , έκανε κι άλλες συμφωνίες . Ο Ναβάρο του έδινε τεράστια χρηματικά ποσά μηνιαίως για να του κρατάει ανοιχτά τα σύνορα με το Τέξας ενώ παράλληλα , ο Γκονζάλες έσπρωχνε τα φορτία και στο Μεξικό. Η Νάταλι έπρεπε πάση θυσία να του βγάλει τον κρυμμένο του εαυτό και να ανακαλύψει αν όντως έχει παρτίδες και με άλλους εμπόρους. Ο Ναβάρο είχε ξεκαθαρίσει πως ήθελε μονοπώλιο μα κάτι δε πήγαινε καλά. Μέσα στο φάκελο με τα στοιχεία , έγραφε πως ο Ρομπέρτο είχε αδυναμία στο κόκκινο χρώμα , στις μελαχρινές γυναίκες και τα ωραία στητα στήθη. Του άρεσε να έχει το πάνω χέρι για αυτό και δεν εμπιστευόταν τις έξυπνες γυναίκες. Ήθελε πλάι του εκείνες που εξυπηρετούσαν το σκοπό για τον οποίο τις ήθελε χωρίς να τον ζαλίζουν. Ο ρόλος της λοιπόν σε αυτό το κομμάτι ήταν δύσκολος... Σίγουρη πως το κουτί θα είχε μέσα κάποιο κόκκινο σέξυ φόρεμα , έσπαγε το κεφάλι της για το πώς θα παραστήσει τη χαζή αλλά παράλληλα θα πάρει και πληροφορίες. Δεν ήταν δύσκολο αλλά ήξερε καλά τον εαυτό της. Θα μπορούσε κάλλιστα να τον κοπανησει αν ξεπερνούσε τα όρια και έχοντας μάθει τη γλώσσα της αλήθειας , φοβόταν μήπως αποτύχει.

Έκλεισε το φάκελο και παρέμεινε για λίγο στο τραπέζι σκεπτική. Ήλπιζε πως ο Ναβάρο θα έτρωγε το δόλωμα που του πέταξε και θα της αποκαλυπτε όσα ήξερε. Αμφιβολίες πως δε γνωρίζει παραπάνω δεν υπήρχαν. Η Νάταλι ήταν σίγουρη πως κάτι κρύβει. Το βλέμμα της περιπλανήθηκε στη Λόρεν που έδειχνε να κοιμάται ... Αναρωτήθηκε τους λόγους για τους οποίους της απέκρυπτε γεγονότα κι αν όσα έκρυβε , ήταν αρκετά για να κάνουν τη κατάσταση χειρότερη. Έμοιαζε φοβισμένη όμως. Αν η Νάταλι έμαθε ένα πράγμα καλά τόσα χρόνια σε αυτή τη δουλειά ήταν ο φόβος. Τον έβλεπε στα μάτια δεκάδων κοριτσιών που πέρασαν το κατώφλι του κλαμπ. Όταν ο Ναβάρο την απέλυσε , νευρίασε πολύ αλλά δεν άργησε να αντιληφθεί πως τελικά , ήταν αρκετά σκοτεινός άνθρωπος και επικίνδυνος. Φάνηκε εξάλλου από τη πρόταση που της έκανε και το γεγονός πως την είχε μελετήσει εξ αρχής.

Έφερε μια κουβέρτα από τη κρεβατοκάμαρα , σκέπασε τη Λόρεν και παίρνοντας το κουτί στα χέρια κίνησε για να ετοιμαστεί. Έκανε ένα ζεστο μπάνιο για να χαλαρώσει μα όλη η ηρεμία της εξανεμίστηκε όταν άνοιξε το κουτί... Το περιεχόμενο του δεν άγγιξε καν τα στάνταρ της φαντασίας της. Το φόρεμα έμοιαζε με πανί.... Το πήρε στα χέρια της , το γύρισε από τη μια πλευρά , το γύρισε και από την άλλη και έβρισε. Όχι πως δεν είχε συνηθίσει στο μηδαμινό ντύσιμο αλλά δε θα πήγαινε στο κλαμπ...Θα πήγαινε σε μια εκδήλωση ή ότι σκατα ήταν αυτό. Αποφάσισε να φτιάξει τα μαλλιά της, να βαφτεί και να το φορέσει τελευταίο. Ολοκληρώνοντας τη συνολική της εικόνα κοίταξε το καθρέφτη.