Κεφάλαιο 37°

3.2K 310 14
                                    

Δύο εβδομάδες αργότερα

"Είσαι έτοιμη ;" Η μπάσα του φωνή  ακούστηκε αρκετά ενοχλητική στα αυτιά της. Πέρασαν 14 μέρες έπειτα από τον εγκλεισμό της στα κεντρικά κρατητήρια της ομοσπονδίας και ολόκληρη η κοσμοθεωρία της είχε αλλάξει ριζικά. Ολόκληρη εκτός από ένα πράγμα ... Η Νάταλι κράτησε άσβεστη την επιθυμία της για ηρεμία. Τόσο το σώμα όσο και το πνεύμα της όλες αυτές τις ημέρες είχαν εξαντληθεί.

"Έρχομαι Λοριάν. Δώσε μου λίγα λεπτά σε παρακαλώ " ζήτησε αποκαρδιωτικα και εκείνος σεβόμενος την επιθυμία της , έκλεισε τη πόρτα και έφυγε . Είχε φτάσει η ώρα... Μια ώρα που για την ίδια ήταν ίση με το θάνατο. Μια ώρα που θα έπρεπε να αντιμετωπίσει το παρελθόν και να κάνει πράξη όλα όσα της ζητήθηκαν... Να ενώσει όλους τους εγκληματίες έτσι ώστε εκείνοι να τους πιάσουν μια και καλή. Πόσο εύκολο η δύσκολο ήταν , το ήξερε η ψυχή της και ο εσωτερικός της πόνος έναντι στη προδοσία που ένιωσε μαθαίνοντας την αλήθεια για την αδερφή της. Η κινητήριος δύναμη που έβγαλε το "ναι, θα το κάνω " μέσα από τα χείλη της.

Ο Λοριάν την κρατούσε φυσικά ενήμερη εν μέρη για κάθε λεπτομέρεια. Αν και η ίδια ζήτησε να μη πειράξουν τον Κρίστιαν, ο Λοριάν την ενημέρωσε πως και ο ίδιος δεν ήταν άγιος. Εκτός αυτού , δεν της άφησε επιλογές για να μπορεί να επιλέξει ποιος αξίζει να σωθεί. Όλοι θα είχαν την ίδια μοίρα... Τη δίκη και τη τιμωρία. Το μόνο που κατάφερε να της υποσχεθεί ήταν πως έπειτα από το πέρας της αποστολής , ο Κρίστιαν θα ήταν ο μόνος με τη μικρότερη ποινή. Τόσο η αδερφή της όσο και ο Σεθ, θα αντιμετώπιζαν σίγουρη ισόβια κάθειρξη αφού οι φόνοι που διέπραξαν ήταν αρκετοί στη πλάτη τους.

Φόρεσε το κενό της προσωπείο, έβαλε το δερμάτινο τζακετ και βγήκε έξω.

"Μη νομίζεις πως είσαι κάποια. Μας έχεις κουράσει. Τελείωνε με αυτό που σου ανατέθηκε και μη χασομερας" η Νάταλι ανασηκωσε τα φρύδια της επιδεικτικά και γύρισε το κεφάλι της προς τα πίσω.

"Αγχώνεσαι για κάτι Κίρα? Από όσο θυμάμαι δεν είσαι τίποτα παραπάνω από ένα μέλος μιας ομάδας και όχι το κεφάλι. Αντιθέτως εγώ είμαι ο συνδετικός κρίκος. Φαντάσου να αυτοκτονούσα αυτή τη στιγμή κάτω από την επίβλεψη σου... Που θα ήσουν; Ποια θα ήταν η θέση σου μετά; Για το λόγο αυτό αλλά και για πολλούς άλλους μάζεψε τη γλώσσα σου και πρόσεχε μη τη δαγκώσεις. Δεν ενδιαφέρομαι για το γκόμενο σου..." Της απάντησε στάζοντας φαρμάκι και η νεαρή γυναίκα κόκκινησε ολόκληρη από θυμό. Οι σχέσεις τους καθόλη τη διάρκεια της παραμονής της στα κεντρικά ήταν κάκιστες. Η Κίρα δεν άφηνε λεπτό τον Λοριάν από τα μάτια της ενώ από την άλλη ο ίδιος , έβρισκε τρόπους για να μένει μόνος με τη Νάταλι άνευ λόγου και αιτίας.

Πορφυρά Νήματα Where stories live. Discover now