Στα Άδυτα της Καρδιάς σου

Κεφάλαιο Πρώτο - Μοιραία Συνάντηση

Ζόυσε ήρεμα την νιοτη της χωρίς έννοιες και προβλήματισμους αφού είχε όλα οσα ήθελε χρηματα , γονείς που την λάτρευαν κάλους Φίλους όλα οσα άλλοι ονειρεύονταν απατηλα .

Παρολα αυτά παρέμενε πολύ σοβαρή και συγκροτημένη τοσο που οι φίλοι της πολλές φορές συνήθιζαν να την αποκαλούν χαϊδευτικά ΄΄παγακι " οσο κι αν εκείνη μόρφαζε ενοχλημενη .

Μέσα της γνώριζε καλα πως ίσως είχαν κάποιο δίκιο αφου πάντοτε ήταν πιο ώριμη απο την ηλικία της κι δεν αφηνε το μυαλό της να παίρνει αερά όσα χρήματα κι αν διέθεταν .

Οτάν είχε διάβασμα η δεν εργαζόταν στην εταιρεία του μπαμπά της συναντούσε συνήθως σε μπαράκια τους κακομαθημένους και επίσης πλουσίους φίλους της οπου καθέ τόσο την χλεύαζαν που κοπίαζε τόσο πολύ εφοσον δεν απολαμβανε την ηλικια ουτε την οικονομικη της ανεση .

«Ελά επιτελους Μαρίνα » παραπονιόταν ολοένα η κολλητή της « Μάθε να το ρίχνεις εξω λιγάκι εχεις λεφτα ..δν χρειάζεται να ανησυχείς για την επιβίωση σου..» επεμενε όμως για την ίδια δεν ίσχυαν τα ιδια δεδομένα παρέμενε εντελώς διαφορετική .

Κοιτώντας την λοιπόν κατάματα καθως κατέβαζε ηδη το τρίτο σφηνάκι κατα σειρά με τέτοια αδιαφορία για οτι συνέβαινε γυρω της λες ειχε κατακτήσει τον κόσμο τέτοια αλαζονεία επιδείκνυε προς τα έξω .
《Στο εχω επισημάνει ξανα πως δεν εργάζομαι για βιοπορισμό μα απο φιλοδοξία εχω όνειρα να χτίσω μια καριέρα στις επιχειρήσεις !》

《 Καλα ηρέμησε κανείς μας δεν θα σου σταθεί εμπόδιο αλλα η ζωη..και ο έρωτας ειναι τοσο μεθυστικά που δεν σου μένει μυαλό για δουλειά !》

《Για εσένα ισχύει κατι τέτοιο που δεν προλαβαίνεις να χωρίζεις ενω εχεις ηδη έτοιμο τον επόμενο..για εμενα διαφέρουν τα πράγματα.
Αν ειναι ετσι ο ερωτας καλύτερα μην δοκιμάσω!》
Σχολίασε καυστικά αφήνοντας το μυαλό της να πλανιέται γυρω απο αυτο το περίπλοκο συναίσθημα που σου ξεσηκώνει το είναι και σου γεμίζει την ζωή τον ..έρωτα.

Αραγε εγω θα τον βιώσω με ολη την ένταση και τον ανάλογο ρομαντισμό που θέλω;
Αναρωτήθηκε πίνοντας μια γουλιά απο το κοκτέιλ της προτου οι σκεψεις εξανεμιστόυν απο την ευχάριστη συντροφιά και την κουβέντα.

Το επόμενο πρωί οπως ηταν φυσικό ουτε που άκουσε τον ήχο απο το ξυπνητήρι .
Για άλλη μια μέρα πετάχτηκε αλαφιασμένη απο τον διαπεραστικό ήχο της φωνής της μητέρας της που συνήθιζε να την ξυπνά κάθε μέρα απο τότε που ήταν μικρή κι ας ρύθμιζε την αφύπνιση .