Evet bu defa pek ara vermedim sanki☺️iyi oldu böyle sizi çok bekletmedim:) umarım beğeneceğiz bir bölüm olmuştur 🌼
Keyifli Okumalar ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***Viyan***
Zaman öyle bir geçmişti ki, Demirhan her fırsatta evlenmek için beni ikna etmeye çalışmıştı,o günden sonra Mirhat Ağa bütün aileyi konağa yemeğe davet etmişti. Gidip o kadının yüzünü görmek istemesem de annem beni ikna etmişti, bu yemeğin asıl nedeni Mirhat ağa karısının yaptıklarını öğrenmiş beni kabullensin diye yemeğe davet etmişti.
Herşeyi planlayan yine Demirhan'dı tabiki farkındaydım, kırılıyordu bu halimize kavuşmak için gün sayarken ben ayları önüne duvar yapmıştım. Beni zorlamıyordu belki ama her görüştüğümüzde gözlerinde ki beklenti beni üzüyordu.
Tabi bu zamanda Sultan hanım alışır kabullenir bende evlenirim diye bekledim ama kabullenmek yerine sanki eline koz geçmiş gibi daha fazla üstüme gelmeye başlamıştı. Üstüme geldiği taktirde, sabrım son bulacak ve bitecek sanıyordu ya evlenecem o şekilde beni yıldıracak, yada bu şekilde beni yıldırıp evlenmemize engel olacaktı,vaz geçmedim onun istediğini de vermedim ona, Demirhan 'a anlatmadım huzurumuzu bozmasına izin vermemiştim.
Aylar geçmişti beklentiyle bana bakan Demirhan ile dört ay, düşüncelerden telefonun zil sesiyle çıktım, arayana baktığımda Demirhan olduğunu gördüm beklemeden yanıtladım.
"Efendim."
"Neredesin Hasretim iki defadır arıyorum seni." Son zamanlarda beni ikna etmek için arada Hasretim demeye başlamıştı birde yanımdasın ama sana hasret kaldım diye dert yakınıyordu sürekli,
"Görmedim geldin mi?"
"Evet Sevdam kapıdayım." Dediğinde yatağın üstüne indirdiğim çantayı alarak çıktım odadamdan, merdivenleri inerek avluya geldiğimde mutfaktan gelen sesler ile mutfağa gittim. Yemek yapmakta olan anne mi gördüğümde
"Kolay gelsin Annem, ben çıkıyorum." Sözlerimle bana dönmüş kenarda duran havlu eli ellerini silerek yanıma yaklaşmıştı.
"Tamam kara kuzum, Demirhan geldi mi?" Başımla onaylayıp
"Geldi annem dışarıda bekliyor."
"Tamam kızım kazasız belasız gidip gelin." Demişti yanağından öperek evden ayrıldım kapıdan çıktığım an karşımda arabaya yaslanmış elleri cebinde Demirhan'ı gördüm, gülümsedim yanına yaklaşırken
"Damattan yakışıklı olmasaydın keşke." Dediğimde kendine çekerek sarıldı saçlarımın arasından öperek
"Damat olmak istediğim içindir sevdam." Geri çekilerek gözlerimi devirdim.
