VİYAN~Sabrın En Güzeli 3.Seri~Tamamlandı

13.Bölüm>Kız İsteme<

Merhabalar :)

Biraz beklediniz ama gerçekten çok yoğun bir zamandan geçiyorum, bugün bile aşırı derece bir yorgunluğum ve yoğunluğum vardı ama geçen haftada bölüm gelmediği için mutlaka yayınlamalıyım dedim. İyi yaptım değil mi😅

Fazla uzatmıyorum ve sizi bölümle yalnız bırakıyorum, sizde bu kadar sizi düşünmemin karşılığında yıldıza basmayı ihmal etmeyin:)

Keyifli okumalar ❤️

***Viyan***

Demirhan'dan hızla uzaklaşıp annemin yanına döndüğümde nereye kaybolduğumu falan sormuş ardından düğünü izlemeye devam etmişti. Bir süre daha düğünde kalmış daha sonra eve dönmüştük, sabah hastaneye gideceğim için zaman kaybetmeden önce duşa girmiş kısa bir duştan sonra odama dönerek yatağa yatmıştım.

Gözlerimi kapattım ama uyumak yerine Demirhan'ı düşünmeye başlamıştım, evleneceğiz dediğine göre yakın zamanda beni sevdiğini söyleyecekti başka türlü o evlilik olmazdı. Benim büyük sözümü Demirhan yutturuyordu bana, buralı biriyle evlenmem diye söylenirken gün ve gün içime işlemeyi başarmıştı Demirhan, düşüncelerle gülümsedim gerçekten onun sevgisiyle herşeye karşı gelebilir miydim?

Bir süre sonra uyku ağır basmış ve gözlerimi kapatarak uykuya dalmıştım. Sabah önce kapı sesi duymuş yinede açmamıştım gözlerimi alarm çalmadan annem kapıma dayanmış olmalıydı yine, ben kıpırdamazken adım sesleri duymuştum yatağa yaklaştığı an alarm sesi de yükselmişti odada.

"Rıhêmı çu vâ çiyê? (Yüreğim gitti, bu ne böyle?)" Demişti gözümü açarak gülmeye başladım, Annem bana kaşlarını çatarak bakmış ardından yastığı alarak bana atmıştı.

"Kizâ kêrâ dıkânêji. (Eşşek kızı gülüyorda. )" Dediğinde yataktan kalkarak sarıldım.

"Ben ne yaptım sen geldin, bak alarm var senin uyandırmana gerek var mıdır?" Dedikten sonra ayrıldım yüzüme bakıp

"Tamam bir daha kaldırmam seni geç kalırsın o zaman görürsün, de hayde kahvaltı hazır Ceylan mutfakta." Demişti annem odamdan çıkarken bende banyoya giderek yüzümü yıkadım, ardından tekrar odama dönerek dolabın önünde durup kıyafetlerimi alarak giyindim. Saçlarıma da şekil verdikten sonra hafif bir makyaj yaptım çantamıda alarak odamdan ayrıldım.

Mutfağa girdiğimde gözleri yarı kapalı kahvaltı yapan Ceylan'ın yanına giderek öptüm, ardından biraz sohbet etmiştik onunda uykusu açılmıştı. Kahvaltı bittiğinde sofrayı toplayarak evden ayrıldık, Ceylan'ı okula bıraktıktan sonra hastaneye doğru devam ettim.

Hastaneye geldiğimde odama giderek önlüğümü giydim ve servise indim, bir kaç dosyaya bakmam gerekmişti onlara bakarken hastalar gelmeye başlamıştı. Hastalarla ilgilenirken saat hızla ilerliyordu bazen acil doktoru değil de cerrah falan mı olsaydım diyorum onların işi daha rahattı bana göre.

O yoğunlukta çalan telefonuma baktığımda Demirhan olduğunu gördüm, dün yaptığı emri vaki nedeniyle zaten açmazdım telefonu. Meşgule almış işime devam etmiştim arasada açmazdım, o yoğunluk yetmez gibi trafik kazası olduğu bildirilmiş ve kalabalık bir topluluk gelmişti. Acil ameliyata alınan hastalarla saatlerce ameliyat da kalmıştım, çıktığım zaman telefonu elime almamla Demirhan aradı bu defa açacakken sarj bitmiş telefon kapanmıştı. Sarja takacak vaktim bile yoktu diğer hastaların yanına ilerledim Serhat bugün izinli olmasına rağmen onu bile çağırmışlardı kaza nedeniyle.

Mesai saatim bittiğinde çıkamamış bir süre daha hastalarla ilgilendikten sonra, yorgun bir şekilde hastaneden ayrılıp eve doğru yola çıktım. Tek düşündüğüm annemin güzel yemeklerinden biraz da olsa yemek ve uyumaktı. Arabayı kapının önüne park ettikten sonra indim ve kapıya doğru ilerledim çantada anahtarı arayacak halim bile kalmamıştı, zile basarak beklemeye başladım çok geçmeden kapı açılmıştı babam karşımda sinirle bana bakıyordu.