Evet geçtikmeden geldi bölüm umarım beğenirsiniz☺️
Keyifli okumalar ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***Viyan***
O an duyduklarımla Sultan hanıma yaklaştım karşısında durduğumda başımı dikleştirdim.
"İstersen her gece odasına gönder oğlunun, Demirhan yüzüne bile bakmadan kapıya koyar sadece onu değil seni de Sultan hanım!" Dedim kaşları çatılmış kolumdan tutarak sarsmıştı beni
"Sen kimsin de benim evimden beni göndereceklerini söylersin?" Kolumu çekerken
"Oğlunun karısı Sultan hanım, sen anlamak istemiyorsun belli ki ama ben bu evin gelininim. Ne diye evlenmiş oğluna başka birini bulma derdine düşmüşsün anlamam,sende hiç mi kalp yok?" Başını dikleştirmiş
"Evinin kadını kocasının karısı olamayan biri erkek evlat veremez bu konağa, bende şimdiden oğlumu düşünürüm." Demişti ardından yanımdan geçerek merdivenleri inmeye başladı başımı iki yana sallayıp tekrar odaya dönerek çantamı alıp hızla merdivenleri indim, anneme gidip rahatlamam gerekiyordu yoksa burda delirecektim. Tam Sultan hanımın yanından geçerken
" Git git, dönme dönersen de kocanı başkasıyla görmeye hazırla kendini." Demişti yüzüne bile bakmadan çıktım kapıdan Mesut abi yanıma gelirken elimi kaldırdım
"Gelme Mesut abi ben yürüyeceğim biraz, babamlara gidecem zaten." Dedim kararsız kalsa da başımı iki yana sallamamla eski yerine geçti, ardından ağır adımlarla sokaklarda yürümeye başladım, ne kadar zaman yürüdüm bilmiyorum sonunda Annemlerin kapısına geldiğimde derin bir nefes aldım saçlarımı arkaya doğru attıktan sonra kapıyı çaldım. Beklemeden açılan kapı ile Ceylan'a sarıldım ardından anneme
"Kara kuzum nasıl özledim." Dediğinde dudaklarımı birbirine bastırdım, aslında annemin omuzunda sabaha kadar ağlaya bilirdim, yapmadım üzülmesini istemiyordum. Akşama kadar annemlerde kalmış Demirhan 'da geldiğinde birlikte yemek yemiştik, Demirhan ilk geldiğinde bana baktıktan sonra sürekli olarak gözlerime bakmıştı, gecenin sonunda ailemle vedalaşarak ayrıldık arabaya bindiğimiz an Demirhan bana dönmüş
"Ne oldu sevdam?" Sorusuyla başımı iki yana salladım
"Hiç, ne ne oldu Demirhan?" Elleri saçlarımın arasına girerken
"Gözlerin hiç demiyor sevdam dokunsam ağlayacaksın gibi, ne oldu kurban olduğum?" Saçlarımda dolanan elini tutup dudaklarımı bastırdım
"Yok birşey Demirhan yorgunum, hadi evimize gidelim." Dedim bana bakmış ardından derin bir nefes aldıktan sonra arabayı çalıştırmıştı.
********
Bir hafta geçmişti o olaydan sonra toplamda dört gün çalışmıştım bugün yine nöbete kalmıştı, Demirhan geleyim desede izin vermemiştim. Bütün gece aklım Demirhan 'da kalmış olsa da, Yıldız çalışan gibi evde kalıyordu her gördüğümde sinirlensemde birşey diyemedim.
