3.Bölüm>Uzak Duramamak<

35.7K 1.2K 462
                                    

Merhabalar ben geldim😊

Size tanıtım videosuyla geldim umarım beğenirsiniz:)


Keyifli okumalar keyifli seyirler 🖤

************************

***Viyan***

Gözlerimi açtığım da perdenin izin verdiği kadar güneş sızıyordu odama, yatakta oturur pozisyona gelip komodinin üstünde duran telefonumu elime aldım. Saate baktığım da saat onbire geliyordu, annem bugün beni rahat bırakmış ve uyandırmamıştı.

Yataktan çıkarak saçlarımı topladım, telefonumu da cebime koyduktan sonra pencerenin yanına ilerledim. Kapalı olan perdeleri açtım ardından da camı derin bir nefes alırken Mardin'in kavurucu sıcağı yüzüme çarptı.  Yüzümde büyük bir gülümseme oluştu seviyordum memleketimi, tam camı kapatacağım sırada mahallede geçmekte olan Emine teyzenin bana seslendigini duydum. Kafası yukardamı yürüyordu bu kadın yahu.

"Viyan cıtoni,Diyâ de mâlè?" (Viyan nasılsın, annen evde mi?) Gülümseyip

"Sâğbi xâlti Emine,ârê mâlê." (Sağol Emine teyze,evet evde.)

"Têmâm mırâ sılâwkê." (Tamam benden selam söyle.)

"Sêr sêrân, Wêrê runın. (Baş üstüne, gel oturmaya.)

"Sâğbi." (Sağol) Demişti Emine teyze sanki pencerede başka konuşacak birini arar gibi evlere bakarak gözden kaybolurken,başımı iki yana olumsuz bir şekilde sallayıp pencereyi kapattım.

Dolabıma doğru ilerledim önünde durduğumda ne giyebilirim diye bakmaya başladım.  İstanbuldayken rahat giyinirdim burda pantolon giysem ters ters bakıyorlardı, bu benim umrumda mı?  Kesinlikle Hayır. Benim babam bana bir söz söylemezken kimseye laf düşmezdi.

Dolaptan çıkardığım açık renkteki jeen üstüne de kırmızı üstünde renkli çiçekler olan bir gömlek hazırladım, daha sonra odadan çıkarak bahçeye indim iki katlı bir evimiz vardı yukarıda benim Ceylan'ın anne babamın odası varken aşağı katta salon ve mutfak vardı küçüktü evimiz ama şirindi seviyordum evimizi.

Salona baktığım da annemi göremeyince bu defa yönümü mutfağa çevirdim, kapısına geldiğim an şarkılar söyleyerek yemek yapmakta olan annemi gördüm. Gülümseyerek mutfağa girdim.

"Neşen bol olsun sultanım." Dediğim anda birden arkasını dönerek beni gördü kaşlarını çatarak.

"Rıhêmı gâtdênt kizâ kêrâ!" (Ödümü kopardın eşşek kızı.) Dediğin de gülümseyip yanına gidip sarıldım.

"Daldığını bilmiyordum annem kolay gelsin."

"Sağol gelsin gelsin sende bir elini at çabuk bitsin." Elimi havaya kaldırıp

"Insaf anne yeni uyandım kahvaltı bile yapmadım." Gözlerini bana çevirdi daha sonra gözlerini kısarak bakmaya başladı ardından.

"Ede hade git ye aç kalma sen."

"Bir tanesin sen bir tane." Diyerek dolabın önünde durup kahvaltı için bir şeyler hazırladım. Sonra anneme dönüp

"Az önce odam havalansın diye penceremi açtım Emine teyze beni gördü selam söyledi." Dediğim de  annem içli köfteleri yapmaya devam ederken aleyküm selam demiş bende kahvaltıma yoğunlaşmıştım.

VİYAN~Sabrın En Güzeli 3.Seri~TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin