Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***Viyan***
Demirhan hastaneye geldiğinde sanki eksik parçam tamamlanmış gibiydi, ne kadar evlenmemek için dirensemde her saniye onunla olmak istiyordum. Sultan hanımın hiç değişmediğini gördüğümde almıştım bir karar, ne kadar beklersem bekleyeyim bu kadın bana karşı iyi olmayacaktı. Buda demek oluyor ki Demirhan için susup mutlu olmaya çalışacaktım, yoksa Demirhan sürekli aramızda kalacak ikimizde yıpranacaktık, düğüne gidip döndükten sonra evlenelim diyecektim. Düşüncelerden Demirhan'ın bana seslenmesiyle çıktım.
"Efendim."
"Sevdam daldın bir sorun mu var?" Omuz silktim
"Yok öyle düşünüyordum düğünü falan, Senem çok heyecanlı." Başıyla onaylarken bakışlarını camdan dışarıya verdi, elini tuttum.
"Benim de olacağım gibi, bazen çok stresli olacağım, sana kızacağım o zaman kabul edecek misin?" Dediğimde elimi dudaklarına yaklaştırıp öptü ardından
"O gün bir gelsin de ben herşeyi kabul ediyorum." Dedi gülümsedim tam cevap verecekken telefon çalmış cebimden çıkararak cevap vermiştim, hasta geldiğini söylediklerinde geliyorum diyerek telefonu kapatarak Demirhan'a döndüm
"Gitmem gerekiyor bir saat sonra çıkacam ararım seni." Dedim yanına yaklaşıp yanağından öperek geri çekildim gülümsedi, arabadan inip hızla hastaneye girmiştim.
Gelen hastayla ilgilendikten sonra kısa bir zamanım kalmıştı mesaimin bitmesine, odama giderek bakmam gereken hasta dosyalarına baktım. Emel gelip hastanın sonuçları çıktı dediğinde yerimden kalkarak odadan ayrıldım , sonuçları kontrol ederek verilmesi gereken ilaçları söyledikten sonra odama giderek eşyalarımı alıp hastaneden ayrıldım. Düşünceler içinde arabama doğru giderken duyduğum ses ile etrafıma bakmaya başlamıştım ki gördüğüm kişiyle gözlerimi devirdim.
Gülümsedi, ardından arabadan indi ellerini cebine koyup omuz silktiğinde gülümseyip Demirhan'a doğru ilerledim, karşısında durduğumda
"Bela mısın be adam?" Kollarımdan tutup sarıldığında
"Seviyorum." Dedi geri çekilerek gözlerine baktım.
"Benim en büyük şansım, senin beni sevmen."
"Sevdam.." Gülümsedim
"Evlenelim ya biz, diyeceksin." Başıyla onaylayıp
"Evlenelim mi?" Omuz silktim
"Evlenelim." Dedim anında gülümsemesi genişlerken
"Zamanı gelince evleneceğiz zaten." Dediğim de ise derin bir nefes almış
