My Dear Poem ° Vhope

28.Bölüm: "Yazar Sancıları"

Şiir yarışmasına üç hafta kala

Hoseok'un bakış açısından

Taehyung yatakta öylece kambur bir şekilde oturuyordu. Elindeki kurşun kalemi kucağına sabitlediği deftere huysuzca bastırıyor ve daha sonra mırıltılar çıkararak hızlı hızlı notlar alıyordu. Bu sırada ben ise hiçbir ses çıkarmadan onun yanına uzanmış onun hal ve mimiklerini izliyordum. Şiir yarışmasına hazırlanan Taehyung şimdiye kadar görmediğim bir ciddiyetle kendini bu işe adamış, kısa sürede oldukça fazla çalışma yapmıştı. Tabii bu çalışmaları bana göstermemiş olsa da Jimin'e ve diğer edebiyat yazarlarına gösterek geri dönütler alıyordu. Ne zaman şiirine bakmak istesem dudak büzüyor, bana gösterebileceği kadar iyi bir şey olmadığını söylüyordu. Şimdi ise yine aynı ciddiyetle benden gizlediği şiiri yüzünden sancılar çekiyordu. Kaşlarının arasına parmağını bastırarak odanın diğer köşesine bakmaya başladığında oldukça komik gözüküyordu.

"Daha önce yazılmamış bir şey yazmalıyım..."

Taehyung'a bakarken bağdaş kurduğu bacaklarını hafifçe okşadım.

"Yazılmamış pek çok şey var."

Taehyung dediğim şey üzerine bana döndü ve sonra tekrar bakışlarını duvara çevirdi.

"Ya aklımdaki şeyler daha önce yazılmışsa ve ben yazılmadıklarını sanıyorsam?"

Taehyung'un endişeli hala beni güldürmekten öteye götürememişti.

"Öncelikle sakin olmalısın ve hayalini kurduğun şey ne ise ona güvenmelisin."
"Bu kadar mı?"
"Bu kadar."

Taehyung sitem edercesine ellerini saçlarının arasına daldırdı.

"Havalı sözler söylemek kolay ama yazması... Yazması o kadar zor ki!"

Taehyung büyük bir memnuniyetsizlikle elindeki kalemi ve defteri şifoniyerin üzerine attı. Yavaşça doğruldum ve kollarımı beline doğru uzattım.

"Buraya gel de biraz seni teselli edeyim."
"Evet, lütfen!"

Taehyung hızlı bir şekilde yanıma sokulup başını göğsüme koyduktan sonra sıkıca bedenime sarıldı. Mutsuz değildi ama endişeli gözüküyordu. Yavaş yavaş saçlarını okşarken o ise bana olan sarılışını daha da sıklaştırıyordu.

"Merak etme her şey yolunda gidecek. Öyle olmasını sağlayacağım."
"Benim için bir şey yapmana gerek yok Hoseok, orada olman yeterli."
"Oh tatlı şeyler söylüyorsun."

Saçlarına çenemi sürttükten sonra küçük bir öpücük bıraktım.

"Merak etme orada olacağım, her zaman olduğum gibi."

Şiir yarışmasından bir gün önce

Taehyung'un bakış açısından

Uyumak... Uyumak çok zordu. Yatakta ne kadar dönersem döneyim yarışma alanını, şairleri, gazetecileri, bizim dergidekileri ve diğer tüm konukları düşündükçe karnıma bir ağrı saplanıyordu. Bu yarışma neden beni bu kadar strese sokuyordu? Cevabı anlamakta ben de zorlanıyordum. Üstelik bu yarışma için bir şeyler üretmeye çok geç başlamıştım, başta istekli bile değildim. Bir görev gibi düşünmüştüm bu şiiri, bir yük, bir ceza... Ama şimdi büyük bir güç gibi beni içine çekti ve sıkışmama sebep oldu.

Son birkaç haftadır gerçekten ne yazmam gerektiğini düşünmüştüm. Ne yazmalıydım? Konu serbestti. Başta aşina olduğum şeyleri yazmayı düşünmüştüm. Doğayı, mevsim geçişlerini ve insan duygularını ama bunlar yeterli değildi. Kendimden bir şeyler katmadığım sürece Güneş oradaki Güneş'ti, beni ısıtmıyordu ve bir anlamı yoktu. Beni üzen şeyleri düşündüm ve beni sevindirenleri... Cevap bulmakta ilk kez zorlanmıştım.