Candy, dat ene meisje.

9. Candy

"Oké iedereen, opletten! " roept klassenmentor Fabian. Iedereen uit de klas stopt gelijk met kletsen, en ook ik kijk op uit mijn wiskunde schrift. "Bedankt. Zoals jullie weten is er volgende week klassenfeest-" De hele klas begint gelijk met elkaar te kletsen, en ik rol verveelt met mijn ogen. "- bij Katie thuis!" Katie staat gelijk op, en buigt hoffelijk. Ik focus me over mijn schrift, maar blijf luisteren. "We hebben wel een regel : géén alcohol of sigaretten" vervolgt hij streng. Meteen beginnen de jongens te protesteren. "Dan is het helemaal niet meer leuk!'' roept Lars er boven uit. ''Geen gemaar!'' roept Fabian streng, waardoor de jongens hun mond houden. ''Nou, het begint dus om-'' begint Fabian, als de deur van het lokaal open gaat. Nieuwsgierig kijk ik op. Iets in mijn buik begint naar te kriebelen, als de gymleraar Peter binnen komt. Hij loopt gelijk door naar Fabian, en zegt wat dingen die ik niet kan verstaan van deze afstand. Ik zie Aya, Lars, Mark en Katie zenuwwachtig worden, en ook ik nervous aan het verband om mijn hoofd. Ales Peter merkt dat ik nervous ben, geeft hij me een geruststellende knipoog waar de 4 nog gekker van worden. Katie kijkt me boos aan, maar kijkt dan weer naar haar eigen groepje. ''Jullie weten allemaal wel dat er gister bij de gymles iets is gebeurt'' begint Peter. Haast alle blikken zijn mijn kant op, waar ik bang van word. ''Daarom denk ik dat het handig is om het in deze klas over pesten te hebben'' vervolgt hij.

''Laat me los!'' roep ik bang en boos, maar Mark negeert mijn geroep compleet. Ruw duwt hij me in het meisjestoilet, waar Lars en Katie me opwachten. Ze staan vals te grijnzen, met hun armen over elkaar. Aya is er ook. Ze staat in een hoekje met dikke ogen en een rode wang. Hebben ze haar geslagen? Ik heb geen tijd om er over na te denken, als Mark me een hokje in duwt. In het hokje grijpt hij mijn hoofd vast, en begint het tegen de muur te slaan. Bam bam bam in mijn hoofd. Hij duwt steeds harder en harder. Die zwarte vlekken schieten weer voor mijn ogen, mijn benen kunnen het ieder moment begeven. Mark slaat nog een keer keihard, en laat me dan los. Ik val hard op de grond, met mijn kin tegen de toilet bril. ''Hou je voortaan je bek, Sletje?'' sist Lars gemeen. Hoe weet ik het niet, maar ik weet ''Ja'' te zeggen. De 3 vertrekken, en slepen Aya met hun mee. Mijn hoofd bonkt, de wond bloedt weer. Het kost me 30 minuten om weer op te kunnen staan. Het bloed druipt van mijn gezicht, als ik op zoek ga naar hulp. Als ik een leraar in zicht krijg, begeeft mijn lichaam het. Als een pop val ik op de grond, en wordt alles weer zwart.