Candy, dat ene meisje.

29. Speciaal hoofdstuk #3

Okii, 2 hoofdstukken op 1 dag WOOHOO!! Nou ja, zoals ik vorig hoofdstuk beschreef ga ik nu volwassenen omschrijven. Dus de ouders en gymleraar Peter. Jeaah =D

Namen :
Kaithlyn en Christiaan van Dijk
Leeftijden:
36 en 39 jaar oud
Status:
Getrouwd
Uiterlijk:
Haar in de war, joggingbroeken en vesten, sportschoenen, jurken en pakken voor avondjes uit, vermoeide ogen.
Familie:
Zij 2 en hun ex-pleegdochter Candy
Extra:
Zijn alcoholisten en drugsverslaafden. Kaithyn huilt dagelijks en drinkt het dubbele vanwege de dood van Candy, Christiaan slaat zijn vrouw daarom. De 2 zijn opgepakt vanwege kindermishandeling en drugs gebruik.

Naam:
Peter Melody
Leeftijd:41 jaar oud
Status :
Getrouwd
Uiterlijk:
Lang, gespierd, kort geknipt haar, vermoeide donkere ogen door slaapgebrek, een beetje slungelige uitstraling
Familie:
Zijn vrouw, een dochter en een baby zoontje.
Extra :
Heeft de kitten van Candy overgenomen toen hij het nieuws hoorde. Voelt zich erg ellendig en schuldig vanwege haar dood, maar weet dat hij haar helpt door Poekie een veilig thuis te geven.

Okii, dus in het vorige hoofdstuk heb ik gezegd dat ik iets met Candy en Poekie zou doen. Ik weet niet hoe ik het in dit boek heb opgeschreven, maar ik ga het eventjes een kerst tintje geven! Lets read!!!

Candy :

Koude sneeuwvlokken vliegen haast magisch door de avondlucht. De straatlampen verlichtten ze vrolijk, net zoals alle andere kerstverlichting. Ik slaak een zucht, terwijl ik met mijn vinger een vlokje opvang. Het glinstert op mijn vingers, voor het weer wegsmelt. Ik kijk naar de grote kerstboom in het midden van het plein. De boom is een paar meter hoog, en heeft allerlei versiering erover verspreidt. De lichtjes gaan van groen naar rood naar wit en zo weer terug. Mensen lopen er omheen zonder er aandacht aan te geven. De laatste inkopen nog doen, om het kerstdinee nog even perfect te maken. Sommige kijken me eventjes aan, maar lopen dan weer verder. Kerst.. Ja, het is vandaag eerste kerstdag. Maar ik heb geen plek om het te vieren. Thuis ben ik ruw weggestuurt, toen de vrienden van mijn pleegouders aankwamen. ''Wegwezen, dit is een volwassenen only'' had ''Vader'' gezegd. Ik leun tegen de dichts bijzijnde muur, en zak neer op de besneeuwde grond. Ik negeer de koude sneeuw tegen mijn blote benen. Ik voel tranen branden achter mijn ogen. Ik ben te vermoeid om ze tegen te houden, dus laat ik ze over mijn wang rollen. Het plein is al snel leeg, op mij en een kartonnen doos na. Ik kijk even naar de doos. Hij staat half open, en er hangt een stukje deken uit. Er is met een stift opgeschrevens. ''Poesjes'' zegt het in netjes handschrift. Ik sta op, en loop er langzaam naartoe. Er klinkt een zacht miauwtje door het karton heen. Ik zak weer neer bij de doos, en open het volledig. In de doos ligt een enorm klein poesje. Hij heeft een witte vlek rond zijn oog, en kijkt angstig naar boven als ik de doos open doe. ''Hoi liefje'' fluister ik zachtjes. Het poesje staat onhandig op, en kijkt op naar me. Zijn staartje gaat heen en weer, als een hondenstaart. ''Ben jij ook alleen deze kerst?'' vraag ik, als ik hem onhandig uit de koude doos haalt. Hij vecht niet terug, alsof hij.... me aardig vind. Ik hou hem voor mijn gezicht. Hij is nog best schattig. Ik kijk weer terug in de doos, om een briefje te vinden. Ik leg het poesje naast me neer. ''Gratis poesjes, neem maar mee'' staat er. Ik kijk weer terug naar het poesje, dat op mijn schoot probeert te kruipen. ''Mag ik jou.. zomaar meenemen?'' fluister ik tegen het poesje. Hij kijkt omhoog, en kijkt me haast smekend aan. ''Als ik je meeneem, heb je wel een naam nodig.'' zeg ik, als ik meer naar achter leun. Het poesje springt nu makkelijk op mijn schoot, en leunt tegen mijn borst aan. ''Poekie'' is de eerste naam die in me opkomt.

<3 Merry X-mas and a happy new year, my dear friends