I After You

پارت ۱ : سکوت

پسرکی که کنار رودخونه نشسته بود با چوبی که در دست داشت سعی در به رقص در اوردن آب داشت و از حرکات موزون آب لذت میبرد. تمام مدت مادرش به او خیره شده بود و او را زیر نظر داشت

_شاهزاده

پسرک از صدای مادرش برگشت و با خنده نگاهی به او انداخت

+مادرجان،از کی اینجایید

بلند شد و به طرف مادرش رفت و بعد از تعظیم از روی احترام در مقابل مادرش ایستاد

ملکه سین یو آی بدون جواب دادن به سوال پسرکش با اخم مصنوعی گفت

_شما نباید تو اقامتگاهتون استراحت کنید؟ شما هنوز کامل بهبود پیدا نکردید شاهزاده

+مادر جان قصر به اندازه کافی مثله زندانه . خواهش میکنم ازم چیزی رو نخواید که نتونم بهش عمل کنم

_اما اگه پادشاه بفهمن مطمئنا خودشون شخصا میان و .‌‌.‌.

شاهزاده تهیونگ کلافه و بدون توجه به ادامه حرف مادرش به طرف قصر شرقی که اقامتگاهش محسوب میشد به راه افتاد . در افکار خودش از این همه ناتوانی در انجام خواسته هایش با خودش کلنجار میرفت (بلاخره روزی از اینجا خلاص میشم . من تاج و تخت رو نمیخوام مادر...)

چند روزی از ان ماجرا میگذشت و شاهزاده تهیونگ باز کاملا سلامتی ش را بدست اورد . شاهزاده در حال مطالعه کتابی بود که استاد تهجون به او داده بود که آیین کشورداری و وظیفه یک امپراطور در قبال مردم رو یاد بگیرد . بی هدف چشمش دنبال نوشته ها به راه می افتاد بدون انکه چیزی از ان فهمیده باشد.

شاهزاده فقط 10 سال داشت و ان کتاب قطور در فهمش نمیگنجید . با اهی چشم از روی ان کتاب برداشت و به ندیمه ش که روبروی او ایستاده بود نگاهی انداخت و با لبخند به ندیمه ش چشم دوخت

+یا گوپال میشه منو از قصر ببری بیرون؟ خواهش میکنمممم...

ندیمه با حالتی مضطرب به اطراف نگاهی انداخت و ارام به طرف شاهزاده رفت و در مقابلش نشست

_عالیجناب شما نباید اینقد بی پروا و با صدای بلند درباره ی خروج از قصر حرف بزنید . میدونید اگه بقیه بفهمند که من شما رو از اینجا بیرون میبرم چه مجازات سنگینی در انتظارمه .

شاهزاده پفی کشید و چشمانش را ریز کرد

+یا گوپال تو که اینقد ترسو نبودی . قول میدم وقتی پادشاه شدم تو رو ازاد کنم و بذارم هر جا که دلت میخواد بری . بهتم کلی پول بدم . باشه؟

ندیمه یکم به طرف شاهزاده خم شد و جوری ک سرش را کنار گوش شاهزاده اورده بود گفت

_دارید بهم وعده میدید که به هدفتون برسید؟