Part 4(Zawgyi)

1.4K 49 0
                                    

            ေနြခ်ိန္းတဲ့အခ်ိန္ကညေနပိုင္းျဖစ္ၿပီး Barတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ခ်ိန္းထားတာထက္ေနာက္က်ေနသည္။ ေမေမမေနကာင္းသျဖင့္ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထူးေတာ့ထူးဆန္းတယ္ ခ်ိန္းမဲ့ခ်ိန္းေတာ့Barဆီကို။ တိမ္လႊာတစ္ေယာက္ Barက္ုတစ္ခါမွမသြားဘူးမေရာက္ဖူးေတာ့ေနရာျဖစ္သည္။လူငယ္ဆ္ုေပမဲ့တစ္ခါတစ္ေလ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီးKTVေလာက္သာသြားျဖစ္သည္။

          Barတြင္ညေနပိုင္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ လူသိပ္မရိွေသးေပ။၀င္၀င္လာခ်င္းလူကိုနာမည္ေမးၿပီးအေပၚထပ္သို႔ေခၚလာတဲ့၀န္ထမ္းမေလးေနာက္သို႔လိုက္ရင္း ေတြ့ပါၿပီခ်ာတိတ္ကို။ ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေနၿပီးဘယ္လိုေတြေသာက္ထားမွန္းမသိ လူကေခါင္းစိုက္ခ်င္ေနသည္။

"ခ်ာတိတ္"မူးေနတာပဲ ဘာလို႔အမ်ားႀကီးေသာက္ရတာလဲ၊ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲမိန္းကေလးဆိုတာသတိထားၪီးမွေပါ့လို႔စိုးရိမ္ႀကီးစြာေျပာမိတဲ့ တိမ္လႊာကို
"မ   ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"မကဘာလို႔အခုမွလာတာလဲ"
"မ  သိပ္ရက္စက္တာပဲ"
"မမွာ ခ်စ္တတ္တဲ့ႏွလံုးသားမရိွဘူးလား"
"ဘာလဲ  မခ်စ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာလာေျပာတာမလား  အဲ့ဆိုလဲျပန္လိုက္ပါေတာ့မရာ"
အာေလးလ်ွာေလးႏွင့္ေျပာေနပံုကရိုက္ခ်င္စရာပါ။
စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ မခ်စ္ရင္ဘယ္သူကအခ်ိန္ကုန္ခံၿပီးလာေနမလဲ။ ဒီခ်ာတိတ္နဲ႔ေတာ့ခက္ၿပီ၊ ၿပိဳင္ၿပီးေျပာေနရင္လဲပိုရန္ေထာင္ခံရမွာပင္ျဖစ္သည္။


          "ကဲပါ...ထေတာ့ မေရာက္လာၿပီပဲဆိုၿပီးထူရင္းကားပါကင္သို႔တြဲေခၚလာရတယ္။မူးေနတာကတစ္ဖက္သူ႔ပစၥည္းေတြဖုန္းေတြသယ္ေပးရတာနဲ႔ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကားပါကင္ဆီမေရာက္ႏိုင္။ "စိတ္ပ်က္စရာပဲကြာ မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီးဒီေလာက္ထိေသာက္စရာလိုလို႔လား"တိမ္လႊာစိတ္ပင္မရွည္ေတာ့ပါ။
            အဲ့လိုဆိုေသာ္လည္း ေနြကအမူးပါးေလးပါ။ တစ္ေလ်ွာက္လံုးမူးမူးရူးရူးနဲ႔စကားေတြေျပာေနသမ်ွ တိမ္လႊာစိတ္ပ်က္တယ္လို႔ၿငီးျငဴလိုက္တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းႀကီးၿငိမ္က်သြားတာ သူမဟုတ္သလိုပင္။ ကားပါကင္သို႔ေရာက္ေတာ့ သူ႔ကားနဲ႔မျပန္ခ်င္ေၾကာင္း၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုဖုန္းဆက္ေပးၿပီးသူ႔ကားကိုလာယူေစခ်င္ေၾကာင္း၊ မူးေနတာေၾကာင့္အိမ္မျပန္ခ်င္ေၾကာင္း ပြစိပြစိေျပာေနေသာေၾကာင့္ သူ႔သေဘာအတိုင္းပင္အားလံုးလိုက္ေလ်ာျဖစ္သည္။
             တိမ္လႊာအတြက္ေမေမဝယ္ေပးထားတဲ့ၿခံေလးဆီကိုသာေမာင္းလာရေတာ့သည္။ ၿခံကိုေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႔ေမေမနဲ႔ေဆြမ်ိဳးမကင္းတဲ့ၪီးေအးကိုထားထားျခင္းျဖစ္သည္။ၪီးေအးမွတံခါးလာဖြင့္ေပးရင္း တိမ္လႊာဒီညဒီမွာအိပ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း ဒါကိုေမေမကိုမသိေစခ်င္ေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ရသည္။ ၪီးေအးသည္ ေခါင္းညိတ္ရင္းသမီးသေဘာပါစိတ္ခ်   မမႀကီးသိမေစရဘူး သမီးလိုအပ္တာရိွရင္ေခၚလိုက္ဖို႔ေျပာရင္းထြက္သြားေလသည္။ ၪီးေအးေျပာေသာမမႀကီးဆိုသည္မွာ တိမ္လႊာေမေမ ေဒၚမာယာခ်ိဳပင္ျဖစ္သည္။
         ၪီးေအးထြက္သြားေတာ့ ငမူးမေလးကိုတိမ္လႊာအခန္းဆီသို႔ေခၚလာရသည္္။အမူး​​​ေျပေအာင္သံပုရာရည္ေဖ်ာ္ၿပီးတိုက္လိုက္ရသည္။ ေစာေစာကကားေပၚမွာအိပ္လိုက္လာၿပီးအခုလဲသံပုရာရည္ေၾကာင့္ေစာေစာကႀကီးေလာက္မမူးေတာ့တဲ့ ငမူးမေလးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ၿပီး
ေနာက္ဆိုအဲ့လိုေတြမေသာက္ပါနဲ႔ လူငယ္သဘာ၀ကိုနားလည္ေပမဲ့အေပ်ာ္ဘက္ကိုမ်ားသြားတဲ့အခါပ်က္စီးသြားမွာစိုးေၾကာင္း။
မမ" မမကေနြထက္၂ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ႀကီးလို႔ပဲေတာ္ေတာ့တယ္ ေျပာေနပံုကမာမီထက္ေတာင္ဆိုးေနေသးတယ္ အဘြားႀကီးေလးက်ေနတာပဲ
ေနြကိုအဲ့လိုေတြေသာက္ရေအာင္ဘယ္သူလုပ္တာလဲ ခ်ိန္းတဲ့အခ်ိန္မလာေတာ့မခ်စ္ဘူးထင္တာေပါ့ အာ....မသိေတာ့ဘူးကြာ အခုသိခ်င္တာတစ္ခုပဲရိွတယ္။  မမေနြကိုခ်စ္လား မခ်စ္ဘူးလားအဲ့တာပဲေျဖကြာ
လူကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီးခပ္ခြၽဲခြၽဲေလးေျပာေနပံုေလးကိုခ်စ္လိုက္ရတာ ခ်ာတိတ္ရယ္
အသည္းေတြယားေနၿပီ စိတ္ထဲရိွတဲ့အတိုင္းဖက္လိုက္ၿပီးႏွဖူးေလးနမ္းလိုက္ေတာ့အံ့ၾသစြာေမာ့ၾကည့္ၿပီးစကားေျပာဖို႔လုပ္ေနတဲ့ခ်ာတိတ္ကိုစကားေျပာခြင့္ပင္မေပးလိုေတာ့ေပ။
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာနမ္းရိႈက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာေတြနဲ႔
ျပည့္ႏွက္ေနေသာေၾကာင့္အနမ္းေတြက
ခ်ိဳၿမိန္ေနေလသည္။
နတ္ျပည္ကိုေရာက္သြားသလိုပဲ။ခဏၾကာေတာ့လူကိုတြန္းလိုက္တဲ့ခ်ာတိတ္ေၾကာင့္
တိမ္လႊာမွာတကယ္ပင္ေၾကာင္သြားရပါတယ္၊အခန္းထဲကေနထြက္သြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ခ်ာတိတ္ရဲ့လက္ကိုဆြဲကာ
"ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔တြန္းထုတ္ရတာလဲ
နမ္းတာမႀကိဳက္လို႔လား  မကခ်ာတိတ္ကိုအရမ္းခ်စ္လို႔စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲနမ္းမိတာပါ"လို႔ေျပာေတာ့  လူကိုျပန္ဖက္ရင္း
"ေနြလဲမကိုသိပ္ခ်စ္တယ္"တဲ့
အဲ့ဆိုဘာလို႔တြန္းတာလဲနမ္းေနတုန္းႀကီးကို
တြန္းမွာေပါ့ "မကခ်စ္တယ္လို႔မွမေျပာေသးတာတဲ့"မ်က္ေစာင္းထိုးရင္းေျပာေသာခ်ာတိတ္ေၾကာင့္တိမ္လႊာမွာခ်က္ခ်င္းဘာမွမေျပာႏိုင္။"ဟား...ေျပာျပဖို႔လိုေသးလို႔လားအရူးမေလးရဲ့ ခ်စ္လို႔သာခ်ိန္းတဲ့ေနရာကိုလာတာေပါ့ ေနာက္က်ေနရတာကေမေမကိုေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေနရလို႔ေနာက္က်ေနတာေျပာေတာ့ ေနျြပန္ေျပာစကားမွာ "ေယာကၡမႀကီးသက္သာၿပီးလား"တဲ့ေလ။
တကယ့္ကိုမႏိူင္စိန္ေလးပါပဲလား ခ်ာတိတ္ရယ္။
ခုနကသတိထားမိလားခ်ာတိတ္။
ဟင္...ဘာကိုလဲမမဟုလူကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးေမးေနတဲ့ခ်ာတိတ္ကသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။
"အနမ္းေတြေလ ခ်ိဳၿမိန္ေနတာ သတိမထားမိဘူးလား    သတိထားမိေအာင္လုပ္ေပးမယ္"ဟုေျပာၿပီ ေနြနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းနီးေအာင္ငံု႔ၿပီးနမ္းမယ္အလုပ္
"အာ...မမေနာ္ ဘာမွန္း"စကားကိုထပ္ၿပီး
ဆက္ေျပာခြင့္မေပးေတာ့ပါ။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအျပစ္ေပးလိုက္ၿပီ။တေျဖးေျဖးနဲ႔အိပ္ယာဆီသို႔။
ေနြအေပၚကေနရြန္းလဲ့ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔စိုက္ၾကည့္ၿပီးမ်က္လံုးခ်င္းစကားေျပာေနတဲ့အဓိပၸါယ္ေၾကာင့္ေနြတစ္ေယာက္မ်က္လံုးကိုမိွတ္ပစ္လိုက္ရျခင္းမွာမမမ်က္လံုးေတြကိုရင္မဆိုင္ရဲလို႔။
မ်က္ႏွာအႏွံ႔မွာအမရဲ့အနမ္းေတြကေနရာအျပည့္ယူေနသည္။လည္တိုင္ဆီသို႔မမႏႈတ္ခမ္းအေရာက္မွာ မမလက္ေတြကေနြအက်ႌေပၚကၾကယ္သီးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုျဖဳတ္ေနေလရဲ့။
ေနြတစ္ေယာက္ပ်ါးရည္အိုင္ထဲသို႔ေရာက္ေနသလိုပင္ အရာရာကခ်ိဳၿမိန္ေနေလသည္။မမေကာေနြေကာဘာအ၀တ္စားမွမရိွေတာ့ေပ။
မမရဲ့အနမ္းေတြကတေျဖးေျဖးနဲ႔ျပင္းထန္လာေနသည္။ ေနြရင္ၫြန္႔တစ္ဝိုက္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္အႏွံ့အျပားမွာမမရဲ့အနမ္းေတြသာ။ ခ်စ္ရသူတဲ့အတူတူရိွေနျခင္းမွာအရာရာၿပီးျပည့္စံုေနေလသည္။မမျပဳသမ်ွ ယုယသမ်ွၿငိမ္ခံေနရင္း ေနြပါးကို
နမ္းၿပီးရင္ခြင္တိုးဝင္လာတဲ့မမကိုဖက္ထားရင္းမမဆံပင္ေလးကိုနမ္းလိုက္သည္။ အခုက်ေတာ့မမကတကယ့္ကေလးေလးလိုပင္။
ခ်စ္တယ္မမရယ္ ေနြေလမမကိုသိပ္ခ်စ္မိေနၿပီ။မမနဲ႔သာေဝးရရင္ေနြေသလိမ့္မယ္။မမၾကည့္ေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ တကယ့္ကေလးေလးလိုပင္။ မိုးပင္မလင္းေစခ်င္ေတာ့ပါ။ မမနဲ႔အတူတူရိွေနရျခင္းကေနြအတြက္
တကယ့္နတ္ျပည္ပင္။

🖤စောင့်မျှော်နေသူ🖤Where stories live. Discover now