ဘယ္ေလာက္ပဲ နာေအာင္ေျပာပါေစ။ေနြကိုတိမ္လႊာသိပ္ခ်စ္ပါသည္။ေနြကဘာလို႔တိမ္လႊာကိုမယံုၾကည္ေနရတာလဲ။ဒါကိုေတာ့မႀကိဳက္ေပ။ေနြကိုအဆက္သြယ္မရတာ၁လေလာက္ရိွသြားၿပီ။ဖုန္းေခၚေတာ့လဲမကိုင္။အိမ္ကိုအရဲစြန္႔ၿပီးသြားေတြ့ေတာ့လဲအေတြ့မခံ။စိတ္ေတြရႈပ္တာနဲ႔တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးတဲ့ ကလပ္သို႔ထြက္လာေတာ့သည္။ကလပ္ကိုသြားဖို႔အေၾကာင္းလဲရိွသည္မလား။အသားျဖဴျပီး ၅ေပ၄လက္မရိွေသာအရပ္ေၾကာင့္ဘာ၀တ္၀တ္ၾကည့္ေကာင္းေနတာဘုရားေပးတဲ့ဆုလာဘ္ပင္။အလွဆံုးနဲ႔ဆြဲေဆာင္မႈအရိွဆံုးကတိမ္လႊာႏႈတ္ခမ္းပင္။ ရယ္လိုက္ရင္အသည္းပံုသ႑န္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွာကတည္းက နာမည္ႀကီးသည္။
စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲမသိေတာ့ပါ။တိမ္လႊာကို
"မ ျပန္ရေအာင္ စေရာက္ကတည္းေသာက္ေနတာ။ကလပ္မွာလူေပါင္းစံုနဲ႔။ ယုတ္မာခ်င္တဲ့သူေတြနဲ႔ေတြ့ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
တစ္ခါမွမဖူးတဲ့သူက အခုလိုျဖစ္ေနတာျမင္ရေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး"တိမ္လႊာေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ရတီပင္။တကယ့္ၿဂိဳလ္သူမေလး။သူေၾကာင့္ေနြနဲ႔ျပတ္ရတာမွန္ေပမဲ့ ရဲရင့္အေၾကာင့္စံုစမ္းရင္းမရည္ရြယ္ပဲရတီအေၾကာင္းသိရေတာ့ စိတ္မဆိုးႏိူင္ပါ။မုန္းလဲမုန္းပါ။ခ်စ္ေတာင္ခ်စ္ေသးတယ္ ညီမေလးလိုပင္။ဒါေပမဲ့သူေၾကာင့္အခုလိုေတျြဖစ္တာဆိုေတာ့သူကိုယ္တိုင္ရွင္းေပးရမယ္မလား?
ျပန္မယ္ဆိုၿပီးလူကိုထူရင္းကားဆီတြဲေခၚသြားေသာရတီေၾကာင့္ ေနြနဲ႔အျဖစ္ပ်က္ကိုသတိရမိတယ္။"ေနြရယ္ အရမ္းလြမ္းတာပဲကြာ ဘာလို႔မယံုၾကည္ရတာလဲကြာ ရတီအခုလိုျဖစ္ရတာမင္းေၾကာင့္ မင္းမွာတာ၀န္ရိွတယ္ မင္းျပန္ေျဖရွင္းေပးရမယ္"
မ ေျပာသမ်ွရတီမၾကားသလိုေနေနလိုက္သည္။ခက္တာက မ ကိုဘယ္မွာျပန္ပို႔ရမလဲ။မ အိမ္ကိုရတီမသိပါ။ကိုရဲရင့္ကိုေမးဖို႔ကလဲမျဖစ္ျပန္၊သူကသိေပမဲ့ရတီကို မ နဲ႔ထပ္မပတ္သက္ဖို႔ေျပာထားတယ္မလား။ကိုယ္လုပ္ရက္ေၾကာင့္ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူ အခုလိုျဖစ္တာျမင္ရေတာ့ မွားသြားၿပီလားဆိုတဲ့အေတြးကေခါင္းထဲေရာက္လာသည္။
