နွေတို့ချောင်းသာသို့ရောက်ခဲ့ပြီ။နွေစိတ်တွေကတော့မန္တလေးမှာသာကျန်ခဲ့သည်။တိမ်လွှာကနွေကိုဆက်သွယ်ဖို့ကြိုးစားတိုင်းနွေလက်မခံပါ။ နွေသိပ်ချစ်ရတဲ့သူကအဲ့လိုလုပ်လိမ့်မယ်လို့မထင်ထားပေ။ ရှင်းပြချက်တွေလဲမကြားချင်ပါ။နွေသည် တိမ်လွှာကိုသိပ်ချစ်မြတ်နိုးရပါသည်။ စချစ်ခဲ့သာကိုယ်မို့ ကိုယ်ချစ်မြတ်နိုးရသူကတစ်ပါးသူနဲ့ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတာမြင်ရတော့သေလောက်အောင်မုန်းချင်ပါသည်။ နွေဘဟ်လောက်ပဲမုန်းတယ်လို့ကိုယ့်ကိုအသိပေးနေပါစေတကယ်တမ်းမုန်းကြေးဆို မမုန်းနိုင်ပါ။
အဲ့ကြောင့်လဲထပ်ချစ်မိမှာမို့ နွေတိမ်လွှာကိုရှောင်ပါသည်။ထပ်ပြီးပြန်ချစ်မိရင်ယုံကြည်မှုကိုထပ်ပြီးရိုက်ချိုးမှာစိုးသောကြောင့်ရယ်သာ။ အခုလဲမိသားစုနဲ့မို့သာလာရတယ်။ စိတ်မပါ ပါ။Hotelထဲရောက်တာနဲ့ကိုယ့်အခန်းထဲသို့မြန်မြန်၀င်လိုက်သည်။ ဟူးးးရူးတော့မယ် တိမ်လွှာရေ။ အခုချိန်ဘာများလုပ်နေမလဲ နွေသိချင်မိ။
အခန်းထဲခဏနားပြီး ရေကူးရန်ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ မာမီတို့ကတော့လူကြီးမို့နားနေဦးမယ်။ သမီးသာသွားပါလို့ပြောပြီး အဖော်ရအောင်ရဲရင့်ကိုနွေနဲ့အတူတူထည့်ပေးလိုက်လေတယ်။ရှေ့သို့လှမ်းမဲ့ခြေလှမ်းတွေကိုရုတ်တရက်ရပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ ရှေ့မှာမြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းကနွေရင်ကိုဓားနဲ့အစိမ်းလိုက်ခွဲနေသလိုပင်။တိမ်လွှာ
ဟုတ်တာပေါ့။နွေချစ်ရတဲ့တိမ်လွှာပေါ့။
ဘေးမှာကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ရေဆော့နေတဲ့မြင်ကွင်း။ ဘေးကတစ်ယောက်ကိုသေချာကြည့်လိုက်တော့ ရတီပဲ။ ဒါဆို သူတို့ကတကယ်ကြီးတွဲနေကြတာပေါ့။နွေကွယ်ရာမှာတကယ်ကြီးဖောက်ပြန်နေကြတာပေါ့။ ဒါနဲ့များတိမ်လွှာရယ် ရှင်းပြမယ်ဆ်ုတဲ့အကြောင်းတွေနွေအိမ်ထိလာပြောပြနေရသေးတယ်။ တော်သေးတယ် နားထောင်မိရင် ပြန်ပြီးချစ်မိမှာ နွေ၂ခါမလိမ်ခံရတာပေါ့။
"ရတီကဒီကိုဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ။
ပြီးတော့မိုးတိမ်လွှာနဲ့ကဘာလဲ"
