Chapter 17

8 3 0
                                    

                             Celestine's POV

"Huwag mo siyang lapitan nak, babalik na tayong U.S. kung magtatagal ka pa paniguradong mas malalim ang sakit na maidudulot niyon sa kanya." Sabi ni mommy sa batang ako. Tinitignan ko sila habang nag uusap. Umiiyak yung bata at si mommy naman ay halatang napilitan lang rin sa naging desisyon. "Sige po mommy." Pagsang ayon ng batang ngayon ay yakap yakap na ng ina.
Natigilan ako ng parang may biglang humatak sa aking puwersang papunta sa ibang dimension. Bigla namang nag iba ang paligid. Dito naman ngayon sa isang park nakita ko ang batang ako at ang batang si Amber.

"Amber hindi kita makakalimutan. Hindi kita iiwan. Bestfriends tayo diba?" Sabi ng batang version ko at yinakap ang umiiyak niyang kaibigan. "Sabi mo yan ah?" Umaasang tanong ng kaibigan. "Oo naman!" Sagot ng bata na version ko. Don na ako nagising. Yun ba ang nakaraan ko? Siguro nga totoo yun. Yung sinabi ni Amber kanina na parang may past kami. And confirmed! Alam kong totoo yun! Agad kong inilibot ang paningin ko sa kwartong hinihigaan ko ngayon. Hospital. I hate hospitals. Nakita ko si mommy na nakatulog sa sofa. At si Amber na ngayon ay kapapasok lang sa silid.

"Oh gising kana pala?" Nakangiting bati niya.

Tumango lang ako. "Amber, hindi kana galit?" Tanong ko dito.

"Nope. Although may sama parin ako ng loob pero hindi na ako galit sayo. Pinaliwanag na sa akin lahat ni tita. Sana sinabi mo nalang yung totoo non. Maintindihan ko naman eh" seryoso niyang saad.

Bumuntong hininga siya tsaka nagsimula na namang magsalita. "Pupunta ka nanamang states? Pero ngayon, sasama na ako" nakangiti niyang sabi. Nagulat ako at napatampal ako sa bibig kong ngayon ay nakaawang na. "Ano!? U.S?" Gulat kong tanong. "Yup. You're suffering from the accident that happened years ago. Wag mong ipag sabi kahit kanino. Kahit pa sa pito o kay Chase na pupunta ka ng U.S" Naalala ko naman si Chase bigla. Di niya manlang ba ako dinalaw? Bat pa ako aasa. "Nak!? Salamat naman at gising kana. Amber sinabi mo naba sa kanya?" Nakangiting saad ni mommy habang naglalakad papalapit sa kama ko. "Opo tita." Sagot naman niya. "Siya nga pala, kailangan niyong mag usap. Matagal narin ning huli Hindi ba?" Nag wink pa si mommy habang sinasabi iyon. Lumabas na siya ng kwarto. Don ko naman naisip na magtanong kay Amber. "Uhm Amber, kayo na ba ni Chase?" Naluluhang tanong ko habang nakatingin sa mga mata niya.  Bumuntong hininga muna siya at nagsimula ng magsalita. "Yung nakita mo ba? That was Chase's twin brother. I used him to ruin whatever is goin on between the two of you. But that was before tita told me about your situation when we were still kids." Pagpapaliwanag niya. "Twin?" Kunot noong tanong ko. "Yeah. He's a jerk. Malalaman mo agad kung hindi siya si chase dahil hindi ganon ang ugali ni chase." Sabi pa niya. So napagbintangan ko pa siya. But still hindi iyon mabubura na hindi parin kami okay.

A wattpader's life(completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon