It's time to say Goodbye Book 2 (Rewriting our Destiny)

CHAPTER 25

"Ayoko na! Tamanaaa!"pagsisigaw ko na para akong sinapian habang winawaling ko sila dahil sa sobrang hapdi ng aking lagusan, pakiwari ko'y napunit na ito.

Nagtatawanan lang sila at muling iniumang ni James ang kaniyang ari saaking loob hanggang sa bumaon ito ng sobra, halos bulbol nalang ang makikita, tila nauulol ito at napatingala sa sobrang pagnanasa. Napa pikit ito at naka nganga "Ahhh tang ina ang sarap mo palang hinayupak ka! ang init, kahit pinasok ka na ng lalaking iyon ay masikip padin tanginaaa"nauulol nitong wika at doon umusad na ito at unting-unti nitong ginalaw at labas pasok ito.

Napa pikit nalang ako at tiniis ang hapdi, wala na akong magawa kundi umiyak habang iniinda ang pagbaon ng matigas nitong ari saaking loob. Tila nawalan na ako ng pag-asa at wala nang magawa kundi umiyak at mag dasal na sana dumating na si Zoren.

CHAPTER 25: It's Time to say Goodbye

Lumipas ang ilang oras bago nila ako tinantanan, tiniis ko nalang ang lahat ng pag hihirap na ginawa nila saakin na halos ika matay ko. Hindi ko makaka limutan ang ginawa nila saakin kanina. Pinasakan nila ng mainit na bombilya ang aking lagusan saka nila ako pinag susuntok sa muka at pinag dudura. Mga hayop sila! sana'y mag dusa sila at sana mamatay nalang ako, hindi ko na kaya.

Duguan nadin ang aking uniporme at tila isa na itong trapo dahil sa hitsura ko at nabahidan pa ito ng aking dugo na dumadaloy saaking bibig. Nandito ako ngayon sa isang sulok habang naka gapos ang aking paa at kamay at humihikbi, tanging binubulong ko lang ay "Zoren nasaan ka na"

Maya-maya pa ay biglang bumukas ang pinto dahilan para maiyak nalang ako sa takot at doon bumungad saakin ang isang binatilyo. Patpatin at naka suot ng loose T-shirt at medyo madungis ito, may dala siyang isang tray na pagkain habang naka tingin saakin.

"Kuya kumain muna daw kayo sabi ni Kuya James baka gutom na daw kayo."sabi nito sabay lapag ng pagkain sa paanan ko.

Tumingin ako sa binatilyong nagbigay ng pagkain saakin. "Bata bakit nandito ka sa lugar na ito hindi mo ba alam na mga demonyo ang mga naka tira dito?"

Napayuko ito at muling inangat ang ulo. "Nakita ko po kanina kung paano kayo pina hirapan ni Kuya James, Sa totoo lang po sawa na akong maging utusan nila wala akong kalayaan kuya."sabi nito saakin

"Bakit hindi mo subukang tumukas?"tanong ko dito ngunit umiling ito.

"Hindi ko magawa dahil papatayin ako ni Kuya James kasama ang mga kapatid ko sa bahay ako nalang kasi ang tumatayong ama at ina sa mga dalawa kong kapatid."tugon niya dahilan para umiling ako.

"Mali ang ginagawa mo, nag papa utos ka sa mga demonyong iyon para mag ka pera ka lang? gusto mo ba na yung kinakain niyo ng mga kapatid niyo ay galing sa isang walang awang demonyo? na sa bawat araw na inuutos sa'yo ay nakikita mo ang mga taong naghihirap at humihingi ng tulong sayo"

Napa isip ito.

"Ano ang gagawin ko para maka takas sa impyernong ito?"tanong nito saakin

"Kailangan mong bumalik mamayang gabi dito at tatakas tayo maliwanag ba?"tanong ko dito tumango ito, tila nakaramdam ako pag-asa saaking kaibuturan noong sumang ayon siya. Makaka takas nadin ako dito at hindi ko ito papalag pasin.

Habang sa ganoong posisyon ay biglang bumukas ang pinto at doon pumasok si James at naka ngiti saakin, agad namang tumayo ang binatilyo at muling tumingin saakin kaya tumango ako. Umatras ito at doon nagbanggaan silang dalawa dahilan para kitusan ng malakas ni James ang binatilyo.

"Tanga ka kasi!"sigaw nito sa bata at doon dali-dali itong lumabas

Muling binaling ni James ang tingin saakin saka pumunta saaking tabi at umupo ito. "Pasensya ka na kanina, medyo nagustuhan ng mga kasama ko ang ginagawa namin sayo pero hayaan mo hindi ka na mag hihirap kasi tapos na, dahil akin ka na ngayon."naka ngisi nitong wika sabay hipo ng aking ulo ngunit agad akong umiwas dahilan para maka tanggap ako ng isang malutong na sapak sa muka.