ABİMİN ÇETESİ (TAMAMLANDI)

23. Bőlűm

Daha üstüme gelmeye devam ediyordu ve tam karşıma gelip eğilip saçımı okşadı
"Ne kadar güzel saçların var aynı annenin ki gibi"dedi benim saçlarım annememi benziyordu "pis katil sen annemi öldürdün"dedim Çetin ise "anneni sen öldürdün seni doğurabilmek için kendi canını verdi"dedi ve bana tokat attı kulağım çınladı ama en çok canımı acıtan annemin katilinin ben olmam .

Ayağa kalktı ve gitti benim ise iki kolumada cam girmişti hemen yakın bir sağlık ocağına gittim camı çıkarttılar canım çok acıdı ve sardılar dikişlik durum olmadığını söylediler ama bir yere darbe almaması gerekiyormuş kanayabilirmiş ve hergün sargımı değiştirmem gerekiyormuş.
Hemen eve döndüm 2 saate gelirlerdi hemen kurabiye yapmaya başladım. Bir sürü şey yapacaktım.

2 Saat sonra...
-Kurabiye
-kek
-ağlayan pasta
Yaptım 2 satte tek başıma bu kadar olmuştu telefonumu aldım ve aradım abimi

Masal:alo abi neredesiniz?

Yağız:geliyoruz abim senin sesin kötü geliyor iyi misin?

Masal:yok birşeyim görüşürüz

Yağız:görüşürüz

Abimle konuştuktan sonra hemen masayı hazırladım masayı hazırlarken telefonuma mesaj geldi

05.........:bu olanları abinlere söylememelisin güzel kızım yoksa bu seferki hamlem abinler olur ama bu Aras denilen iti yarım kaldığım işi bitiremiyeceğim anlamına gelmez.

Yazıyordu gözümden bir yaş telefona düştü bazı korkak kızalara hep kızarım başına gelenleri yakınlarına söylemiyorlar ama bunu anlayan bilir değil mi?
Söylenemiyormuş asla dışardan göründüğü gibi değilmiş. Bunu anlamış oldum ve artık Aras 'dan uzak durucaktım benim yüzümden çektiği şeyler az değildi.

Tam o arada kapı çaldı gözyaşlarımı sildim ve hemen kapıyı açtım abimler önde arkalarında Melodi ve Nazlı vardı ve onların arkasında Barış ve Aras vardı Aras geçerken bana göz kırptı ben hemen gözlerimi kaçırdım.
"Abicim sen iyi misin?"dedi yanıma gelerek Yiğit abim bende gülümsemeye çalışarak kafamı salladım.
Ve "hadi başlıyalım zor günler geçirdik"dedim ve tam o anda yerde bir cam parçası gördüm iyi toplayamamıştım hemen gittim ve gizli bir şekilde aldım ve mutfağa gidip çöpe attım .

Tam limonatayı almış geri dönecekken Aras girdi mutfağa "bana kırgın mısın sen hâla?"dedi bende olumsuz anlamda kafamı salladım ve tam gidecekken cam kesen kolumu tuttu acıyla inledim "ne oldu? bakıyım koluna"dedi bende hemen "yok birşey kolumu çarptım morarmış krem sürdüm geçer"dedim ve hemen Arasdan kaçtım. Ve bizimkilere hitaben "ben lavaboya gidiyorum gelirim siz başlıyın"dedim ve koşarak odama gittim sargı bezini aldım ve banyoya girdim ve sargımı açtım çok kanamıştı biraz pamuk alıp orada tuttum biraz kan durunca hemen sardım ama acısı artmıştı.

Aşşağı indim masaya oturdum herkez çok neşeliydi tek Melodi ile Yiğit abim neşeli değildi tam o arada Yağız abim kalktı ve
"Bizim Nazlıyla size söylememiz gerek bir şey var öncelikle bunu demek için fırsat bulamadık söyliyecemiz şey ise bizim Nazlıyla sevgili olmamız "dedi bende yalancıktan güldüm herkez şaşkındı Arasa döndüğümde ise bana kaşlarını çatmış bakıyordu ben hemen gözlerimi kaçırdım.

Herkez gitmişti sadece ben abimler birde Aras vardı ben odama çıkmış pijemalarımı giyip yatağımın içine girmiştim tam o arada içeri biri girdi bende hemen uyumuş numarası yaptım tabi.
Yanıma geldiğini hissedebiliyordum "ah be merozum senden asla ayrılamam" dedi Allah korusun be sevdiğim adam öyle şey olurmuymuş diyemedim diyemem onun iyiliğini istiyorum benim saçımı öptü kokladı bende fırsattan istifade onun kokusunu içime çektim. Çünkü birdaha kokusunu içine çekmeyeceğimi biliyordum.

Daha sonra gitti nefes almakta zorlanıyordum basım ağrımıya başlamıştı her ağlamamak için kendimi sıktığımda bunlar oluyordu. Artık kendimi tutamıyordum ağlamaya başladım hemde hıçkıra hıçkıra daha sonra gözlerim yoruldu ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Sabah güneşin ışıklarıyla uyandım normal de bunu mutlu insanlar söyler sizce ben mutlu muyum? uyandım ayağa kalktım ve direk banyoya gittim elimi yüzümü yıkadım aynaya baktım gözlerimin altı mor ve şişti makyaj yapmayıda bilmiyordum ben nasıl bir kızdım acaba?

Saçımı topuz yaptım ve banyodan çıktım ve aşşağı indim üstümdeki pandalı pijamalarımla ve birden karşıma biri çıktı çarptım ve sadece "pardon"dedim yüzüne hiç bakmadan ve mutfağa gittim su içerken tam o arada
"Sen benden bişey saklıyosun"dedi Aras içeri girip koluma saldırarak hemen ağzımdaki suyu yüzüne püskürttüm ve çemkirdim
"Ne saklıcağım ya senden git elini yüzünü yıka "dedim ve abimlerin odasına gittim bir karar vermiştim bu da dün gece gördüğüm o kabustu abimlere herşeyi söyleyecektim söylemeyenler daha çok zarar görüyordu en iyi beni Yağız abim anlardı.

Odasına girdim hala uyuyordu kapıyı kapattım kendimi ağlamamak için zor tutuyordum. O gördüğüm kabusu hatırladıkça daha kötü oluyordum abimin omzuna dokundum uyanmadı kolumdan tuttu çekti aynı Arasın beni çektiği o gün gibi ağlamaya başlamıştım artık herşey üstüme geliyordu ve abim cam kesen kolumu çekmişti çok canım acımıştı abim gözlerini açtı.
"Güzelim ne oldu?"dedi ve ayaklandı ve beni kucana çekti kolumdaki kanı görünce herşey daha çok karıştı "lan ne oldu koluna ben mi yaptım? özür dilerim güzelim uyurken ben ne yaptımı bilmiyorum"dedi bende kafamı salladım.

Ve abimin omzuna yattım herşey üstüme geliyordu ben hiç mutlu olamayacaktım
"Abi sana birşey anlatıcam ama kimseye söylemiyeceksin ve beni bırakıp delirmiyeceksin"dedim abim ise bana bakıp
"Tamam söyle guzelim"dedi bende anlatamaya başladım "abi hani siz bana eve git hazırlık yap kutlama yapalım dediniz ya bende eve geldim Çetin iti evdeydi ve yerlerde cam kırıkları ben düştüm kolumu cam kesti ve ben annemi öldürmüşüm doğru mu ? Birde bana eğer birine söylersen sevdiğin herkez ölür dedi ama sen beni anlarsın diye sadece sana geldim
abim "dedim abim öyle bir bakıyordu ki sanki beni bütün dünyayı benim için yakacak gibi bakıyordu.

(Böyle abisi olanlar çok şanslı ki ben bu şansı hiçbirzaman tadamıyacağım.😔)

Abim beni yatağa oturttu ve kendi çekmecesinden bir sargı bezi aldı ve sargımı açtı çok kanıyordu hızlı adımlarala pamuk aldı geldi üstüne koydu canım çok acımıştı belli etmemeye çalıştım ama galiba belli etmiştim.
"Biliyomusun Masal sen annemizi öldürmedin annemi babam hep dövdü ve birçok kez zehirlemeye çalıştı sen doğdun ve babam denilecek o iğrenç adam onu öldürdu senin acı çekmen için yalan söylüyor sakın inanma"dedi keşke yanımda olsaydın be annem. Devam etti
"Senin inatçılığın, güçlülüğün ve saçaların aynı anneme benziyor o yüzden hergün senin varlığına bir kez daha şükrediyorum meleğim"dedi bende ona sarıldım.

Abim kolumun işini bitirmişti birlikte sarılıp uyudum o huzuru hissetmek öyle güzelki.
Gece sürekli kabuslarla uyandığım için uyuyamamıştım bu yüzden hemen uykuya daldım.
"Oh nerde bu abiye kuala gibi sarılmak"dedi Yiğit abim bende gülümsedim "gel buraya şapşik abim"dedim ve sarıldım daha sonra Yiğit abimle Yağız abim ayananda "abiye şapşik denmez"dediler ve güldük Yiğit abim benden ayrılıp "haydi kahvaltıya "dedi ve gitti Yağız abim gitmeden "delirmiyeceğine ve söyelmiyeceğine söz verdin"dedim abimde "tamam fındık ben sözümü tutarım haydi kahvaltıya ha bu arada Arasa düzgün davran çocuk dünden beri kahroldu"dedi bende gülerek "bu konuyu senle konuşmasak garip kaçıyor" dedim
Abimde gülerek "ne kadar şakasını yapsamda kabul ediyorum seni çok kıskanıyorum"dedi bizde güle oynaya aşşağı indik abimle konuşunca içim birazda olsa rahatlamıştı. Kahvaltı masasına tam oturduk kapı çaldı.
"Ben açarım"dedim ve kapıyı açtım Çetin iti tam karşımdaydı "sizin bu kardeşiniz ve o Aras iti Masalı daha önceden tanıyordu hatta onu daha önceden kaçırdı"dedi birden hemen Arasla göz göze geldik.

Şimdik ne olacaktı?
Daha yeni herşey düzelmişti...

Bir bölümün sonuna geldik.
Umarım beğenmişsinizdir... :)
Vote ve bölümle ilgili yorumlarınızı bekliyorum.

'Alone 'adlı hikayemide okumayı unutmayın beğenecenizden eminim.
Profilimden bulabilirsiniz...
:) :) :)