ABİMİN ÇETESİ (TAMAMLANDI)

44. Bőlūm

Not: hatırlamayanlar bir önceki bölümü okuyup gelsin lütfen.

Tam sözüme devam edecekken Savaş beni öperek sözümü kesti.
Hemen onu ittim beynime kan sıçramıştı "napıyorsun!? Birdaha bana asla yaklaşma! İstemiyorum! Vazgeçtim yarama daha çok tuz basıyorsun"dedim ve ağlayarak çıktım. Odama gidip bütün eşyalarımı topladım. Daha sonra Melodi ve Nazlıyı buldum mutfaktan çıkıyorlardı "eşyalarınızı toplayın ve birşey sormayın gidiyoruz hemen! Şimdik."dedim ve geri odama çıktım. Kendimi toparlamam gerekiyordu eğer toparlayamazsam herşey daha kötü olacaktı. "Masal sen salaksın nasıl Arasın yanına birini koymayı denersin sen Arasa aitsin Aras da sana"dedim kendi kendime odama sinirli bir şekilde Savaş girdi "ne oluyor sana!? Bir olalım diyorsun bir vazgeçtim diyorsun dengesizmisin kızım sen?" Dedi ayaga kalktım "dengesizim lan ama Arası koyduğum yere de seni koyamam üzgünüm"dedim ve onu kolundan tutup dışarı çıkarmaya çalıştım.
Ama çıkmadı "Tamam! Koyma beni beni gerçekten  sevebilecek insanlarla olurum defolun gidin evimden defol!"dedi "zaten gideceğiz Melodi ve Nazlı eşyalarını topluyor"dedim Savaş tam gideceği zaman geri bana döndü "Aras öldü iyi ki öldü senin o havadaki kıçın aşşağıya indi sen kimsin de benim duygularımla oynuyorsun lan"dedi gözlerim doldu "doğru konuş ağzını kırarım o benim herşeyim o benim ilk aşkım ve son aşkım olacak"dedim Savaş beni aşşağılayıcı bir şekilde gülüp tam gidecekken abimler önünü kesti.

Savaş bir adım geri çekildi abimlerin arkasında kızlar duruyordu aradan geçip benim yanıma geldiler. Nazlı "herşeyi duyduk sen haklısın"dedi Yağız abim Savaşın yakasından tuttuğu gibi kapıya sertçe yasladı "emin ol kardeşimin mutluluğu için cinayet bile işlerim Savaş bu yüzden akıllı ol! Kardeşim seni sev-" abimin sözünü kestim "Ben Savaşı sevmiyorum benim tek seveceğim kişi Aras ve sizlersiniz"dedim Yağız abim Savaşı bıraktı "Nazlı Masal siz benim yanıma gelin eşyalarımı toplamama yardım edin Melodi sende Yiğit abimin yanına git"dedi Yağız abim Benim elimden tutup sürükledi arkamızdan Nazlı da geliyordu. Odaya girdimizde abimin çamaşırlarını toplamaya başladık.

Herkez eşyalarını toplamıştı ve bütün valizler arabaya yerleştirilmişti "abi nereye gideceğiz"dedim çünkü bizim ev çok kötü durumdaydı. "Aras ölmeden önce evi düzelttirmeye başlamıştık abim şimdikte bitirilmiş ve temizlenmiş"dedi Yiğit abim kafamı salladım. "Hadi herkez arabaya yerleşsin gidiyoruz"dedi Yağız abim arabaya girdim ve cam kenarına oturdum. Yiğit abim sürücü koltuna geçti Yağız abimde yanına bizde kızlarla arkada oturuyorduk.
Yiğit "Masal abim Savaş sana ne yaptı da kavga ettiniz? Normalde asla sana bağırmaz kavga etmezdi"dedi Yiğit abim direkmen söyledim "Beni dudağımdan öptü bende hakkımı savundum."dedim iki abimde bana döndü arabayı sağa kırdı ve durdu.
İki abimde aynanda "Ne!?"dedi.

Melodiye baktım o anladı ve "ay söyledi işte kız önüneze bakın şimdik kaza yapacaksınız hadi gidelim "dedi abim kafasını salladı ve yola devam ettik abim direksiyonu sıkarak sürüyordu kısaca çok kızgındı ve ona yaklasılmazdı.
Eve geldimizde valizimi alıp hemen odama çıkardım evin içi iyi görünüyordu şimdik buraya ait hissetmiştim kendimi özlemiştim kısaca evimi.
Eşyalarımı yerleştirirken odaya Melodi ve Nazlı girdi "ben iyiyim merak etmeyin hadi gidin sizde eşyalarınızı yerleştirin"dedim Melodi "onun için gelmedik zatne kuzum senin iyi oldunu güçlü oldunu biliyoruz zaten ben size birşey söylemek için buradayım"dedi ve Nazlıyla beni yatağa oturttu "Ben Yiğite yardım ederken ceketinin cebinde yüzük gördüm o benim gördümü görmedi ama ceketi hızlıca giydi ve yüzüğü konturol etti"dedi ve bana dönüp "sana birşey söyledi mi kuzum?"dedi olumsuz bir şekilde kafamı salladım. "Ama ben iki abiminde ağzını ararım merak etme bu arada ben görümce olarak sana çok çektiririm yengecimmm"dedim Melodi güldü ve birazda utanmıştı Nazlı güldü ve "Aaaa yapma Masal kızı utandırıyorsun uçuyor zaten evden"dedi güldük. Melodi daha çok utandı bir süre onunla konuştuk daha sonra küçük bir plan yaptık.

-plan-

Plan şuydu; ben aşsağıya inecektim ilk önce Yağız abimin ağzını arayacaktım daha sonra Yiğit abimin ağzını arayacaktım eğer ikisinden de birşey çıkmazsa Melodi ve Nazlı devreye girip onlar ağızlarını arayacaklardı.

Odamdan çıktım ve abilerimin yanına gittim Yağız abimin yanına oturdum
Fısıldayarak "abi benden sakladınız birşey var mı?"diye sordum sakince abim "ne gibi?"dedi ve hemen cevapladım "böyle evli mutlu çocuklu gibi"dedim abim kahkaha attı "yok abim Nazlıya evlenme teklifi etmeyi şuan düşünmüyorum ya da etsem mi? Hadi kalk gidelim yüzük seçelim"dedi ve beni sürükledi ani kararlar vermesi beni şaşırtmıştı. "Abi sen ikizler burcu musun?"dedim abim kafasını salladı "nereden anladın prensesim?"dedi ayakkabılarını giyerken  "fazla fevrisin ve kararsız davranıyorsun sürekli"dedim.
"Nereye?"dedi Yiğit abim "bir işimiz çıktı abi gidip hemen geleceğiz sen durumları idare edersin"dedi Yağız abim hemen ayakkabılarımı giydim abim beni sürükledi. Araba da "ona yüzük alacagım ama kolye de almak istiyorum sence nasıl bir kolye alayım?"dedi "Nazlı zarif kolyelere bayılır bence sen yüzüğü seç ben de kolyeyi olur mu?"dedim abimin yüzünde güller açtı "olur prensesim olur"dedi.

Kuyumcuya geldimizde ben kolyelere abim de yüzüklere bakıyordu. Bir kolye çok ama çok hoşuma gitmişti (multi)bence Nazlı da bunu çok sevecekti. Abime elimde tutuğum kolyeyi gösterdim "abi bence Nazlı buna bayılacak"dedim  abim eline aldı "evet abim çok güzelmiş bu yüzüğü ve bu kolyeyi alıyoruz"dedi adam hesap makinesinde hesapladı ve abime gösterdi abim yüksek bir miktar ödedj ve çıktık. "Ne zaman etsem bence yarın akşam ne kadar erken o kadar iyi "hadi abim eve gidelim" dedi arabaya bindim.
Orada ben çok güzel bir kolye beğenmiştim ama abime söylememiştim çünkü zaten yülsek bir miktar ödemişti bence fazlasına hiç gerek yok.
Arabada "Yiğit abimin Melodiye yüzük aldını ve ona evlenme teklifi edeceni biliyormuydun?"dedim abim "Yiğit abim mi söyledi hani kimseye söykemiyecekti "dedi güldüm "bana veya başkasına söylemedi ki Melodi ceketinin cebinde görmüş ama onlara sizin ağzınızdan birşey almadımı söylicem merak etme hele Nazlıya çok büyük bir sürpriz olacak"dedim abim güldü.

Eve geldimizde kapıyı çalmadık abim kendi anahtarıyla açmıştı evde hem annem vardı hem de babam Yiğit abim sinirli bir şekilde oturuyordu Melodi ve Nazlı ise tepkisizce oturuyorlardı ben içeri girer girmez hem annem hem de babam bana sarıldı "ben o adamı terk ettim ben sizler için geri döndüm"dedi annem babam ise "bende o pis işleri bıraktım"dedi ve ikiside benden ayrıldıklarında herkeze bakarak konuştular "özür dileriz başınıza çok büyük işler açtık artık herşey güzle olacak"dediler.

Herşey yavaş yavaş düzeliyormuydu yani? İnsanlar neden birini kaybetmeden diğerlerinin değerlerini anlamazlar ki?
İlerde 'ben haklıydım' diye de kendilerinin sakinleştirerek mi geçecekti dünya?

Öncelikle Masal ve Savaşın durumuna çok tepki yağdı bu yüzden bende sizlerin isteklerini yerine getirdim. Sürekli sordunuz soru 'Aras hayatta mı?' Diye sürekli soruyorsunuz bölümler ilerledikçe bütün gerçekler yavaş yavaş ortaya çıkacak.

Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin.😊