ABİMİN ÇETESİ (TAMAMLANDI)

27. Bőlūm

Keyifli okumalar...

Uyandığımda başımda feci bir ağrı hissettim en son siyah takım elbiseli adamlar beni kaçırmışdı. Ellerim ve ayaklarım bağlıydı birden içeri bir adam girdi elinde tepsiyle hemen "siz kimsiniz neden beni kaçırdınız?"dedim sakin bir sesle daha fazla ne olabilirdiki "zamanı gelince öğrenirsin prenses"dedi ve çıktı ve kapıyı kitledi.
Bu adam kesinlikle maldı yemeği koydu yanıma ama ellerimi açmadı nasıl yiyecektim acaba?
Tekarar içeri geldi adam bana baktı sırıttı
"Aaa zahmet etmeseydin ya ben böyle direk dalardım daha iyi olurdu hem dimi ama"dedim sonra doğru sesim yükselirken.

Adam beni hiç takmadı ve ve sadece sağ elimi açtı yemek olarak çorba 1 dilim ekmek vardı. Lan yetimhanede bu kadar pintilik yapmıyorlardı.
Yemeye başladım açım sonuçta. Bir yandan Savaştan kurtulduğum için mutluydum sonuçta ben Arasa aşıktım Savaşa Değil!.

***
Yememi bitirmiştim gelip adam tekarar elimi bağladıktan sonra gitti.
Şuan duvarla bakışıyorum abimleri şu kısa zamanda bile özlemiştim birden içeri bayağı zengin olduğunu belirten bir kadın girdi. Topuklu ayakabılarıyla fazlasıyla ciddiydi baştan aşşağı süzdüm kadının kıvırcık saçlı kahverengi gözleriyle bayağı güzel bir kadindı bana baktı ve gülmsedi "çok güzel bir kızsın"dedi güldüm
"Öyleyimde oğlunamı alcan napcan?"dedim kadın ve yanındaki adamlar güldü "o imkansız"dedi kadın.
ne demeye çalışıyordu bunlar?.

"Açın şu ipleri gideceğim ben"dedim unutmayın sakın Açarmısın? Değil! Açın!
Kadın bir anda ciddileşti ve "birsüre burada kalacaksın kıvırcık ve "dedi ve tam gideceği zaman arkasını bana döndü ve "abilerin ve o katil sevgilin nasıl biliyomusun?perişan haldeler sen onları bırakmakla büyük hata ettin."dedi biranda çıldırdım "seni ilgilendirmez hem sen kimsin ki bu kadar şeyi biliyorsun hemde Aras katil değil" Dedim kadın güldü ve "o bir katil iftirasıyla yaşayacak ama abinlerine gönderdiğin ses kaydına rağmen"dedi ve gitti.

Bir an kendime boşluğa düşmüş gibi hissettim o nereden biliyordu benim abimlere ses kaydı yolladımı? Gözlerimin önüne biran Aras geldi onu aklımdan çıkartamıyordum 'Olmuyo ne zaman gözlerimi kapatsam yanımda' gözleri açtım gene hiçbirşey yapamayışımdan , herkezin hala üzdüme sinirden ağlıyordum.

Bu kadın kimdi? Beni neden kaçırmıştı?
Abilerim iyimiydi?abilerime ne yapmıştı?
Onlara kavuşmuştum ve kısa bir süre için birlikte olmuştuk. Ben onalara bağalnmıştım onalrsız yaşayamıyordum.
Kendimi toparladım ve ipi açmaya çalıştım çok sıkı bağlamışlardı.
Kendime içimde tekararladım
Güçlü bir kızsın
Herşey güzel olcak
Geçirdim ama işe yaramadı kurtulamayacaktım ve bu sefer abimlerde beni bulamıyacaklardı.

YİĞİT 'DEN

Bizi bırakıp gitmişti Masal bizi lan bizi birde kağıda güçlü kalın yazmış lan biz sensiz nasıl güçlü kalalım tek tutunacamız dal senken sen bizi nasıl bırakırsın lan nasıl?
Onca düşmanımız varken sen nasıl o ite gidersin? Neden lan neden?
Bizi bıraktı ve hepimiz dağıldık.

Aras aşşağıda heryeri yıkıp dökerken Yağız ise kendi odasında sinirden duvarları yumrukluyordu arada birşeylerin kırılma sesinide duyuyorduk tabi.
Barış Arası sakinleştirmeye çalışıyor.
Nazlı Yağızı sakinleştirmeye çalışıyordu.
Ben ise elimde kağıdı sıkıyordum yatağın üstüne oturmuş sadece kağıdı sıkıyordum Melodi ise yanıma oturmuş öylece bana bakıyordu dokunamıyordu çünkü çok ama çok sinirliydim.

Birden ayağa kalktım Arasın yanına gittim Melodi de arkamdan geliyordu "Aras bana bak! Aras!"dedim Aras bana baktı ağlıyordu ilk defa bir kişi için ağlıyordu.
Elleri kan içindeydi ve sağ eli ise morarmıştı. Duvarlara vurmaktan.
"Masal burda sizin için yaptım demiş bizim için yapmış o ite aşık değil hala sana aşık sakin ol ve Masalı kurtalım tamam mı aslanım?"dedim bende sakin kalmaya çalışırken.
Kafasını salladı ve elimden kağıdı aldı son bir kez daha göz gezdirdi.
Daha sonra kağıdı katlayıp cebine koydu bana baktı "o zaman bulalım"dedi ve tam gideceği zaman kolundan tuttum.