ABİMİN ÇETESİ (TAMAMLANDI)

36. Bõlūm

Keyifli okumalar...

Arasın elini tutuyordum ama birden elim kaydı ben düşerken Aras da benimle atlamıştı...

YAĞIZ 'DAN

Saat çok geç olmuştu ve hâlâ gelmemişlerdi.
Bu bizim için bir sıkıntı değildi sonuçta onlarında mutlu olmaya hakları var.
Ama bizim için tek sıkıntı telefonlarına ulaşamamız Yiğit abim sinirden yerinde duramıyor du aynı şekilde bende.
Yiğit abim "Hadi atlayın gidiyoruz ulaşamıyoruz onlara sonuçta"dedi haklıydı kimse de sesini çıkartamadı.
Herkez arabaya doluştu hemen Arasdan aldımız adrese gittik.
Etrafta kimse yoktu korkarak uçuruma yaklaştım kayalıklarda yatıyorlar dı ikisi de
"Laann!"diye bağırdım dayanamazdım lan ben kardeşimsizliğe.
O benim prensesimdi lan o benim prensesimdi
Kayalığa inen bir yer gördüm hemen oraya koştum herkez uçurumdan aşşağı bakıyordu.
Yiğit abim kendinden geçmiş bir şekilde
"Melodi o Masal değil dimi? O Aras değil dimi? Biz yanlış adrese geldik demi?"diyordu.

Aşşağıya indim ardımdan Yiğit abim de geldi.
Onları yakından görür görmez gözlerimi sımsıkı yumdum. Hemen ambulansı aradım
Yiğit abim yere çömmüş ağlıyordu.
Yiğit abimin yanına gittim bende yere oturdum daha dikkatli baktığımda el ele tutuşmuşlardı Aras onu bırakmamıştı.
İkisinin de yüzleri görünmüyordu her yerleri kanla kaplıydı kimse birşey yapamıyor öylece bakıyorlardı "Masalll! Kardeşim kendine gel.....lütfen , lütfe"dedi Masala sarıldı "Kalk kardeşim kalk bak ben senin yanındayım asla seni bırakmam tamam mı?"diyordu koşarak ona gittim ve çektim "Nazlı yapma bak yanlış birşey yaparız kaybederiz yapma"dedim Nazlı "Yağız en büyük yanlış bizim onların başında mal mal beklememiz"dedi sarıldım.

Başka birşey yapamıyordum lan haklıydı lan haklıydı hiçbirşey yapamıyorduk.
Ben nasıl abiydim?
Kardeşim seni çok sevicem bunu unutma seni asla bırakmıyacaz asla.

10 dakika sonra ambulans gelmişti hemen Masal ve Arasa boyunluk takıp sedyeyle ambulansa bindirmişlerdi. Hemen bizde arabalara atlayıp ambulansın peşinden gittik.
Hiçkimse konuşmuyordu herkez sessiz sessiz ağlıyordu. Yiğit abim ise sürekli kendini suçluyordu. Benim ise gözümün önünden gitmiyordu kanlı beyaz elbisesi. Ne kadar yakışmıştı beyaz elbise Masala ama şimdik ne durumdaydı.
Hastaneye geldimizde bir tane hemşire beni durdurdu "Masal Çevik ve Aras Ulusoy 'un yakını sizmisiniz?"dedi bende kafamı salladım.
"İkisini de ameliyata almamız gerekiyor bu yüzden bazı evraklar imzalanacak"dedi bende "Verin ben hemen imzalayım" dedim hemşire
"Masal Çevik ve Aras Ulusoy 'un anneleri ve babaları lazım yoksa ameliyata alamayız"dedi
Kadının üzerine yürüyerek "Arasın annesi ve babası vefat etti Masalın annesi ve babası yok ben ikisininde abisiyim verin ben imzalayım"dedim gerçekten boşuna zaman kaybı.

Hemşire "Beyfendi üzgünüm bir ebeveyn gerekiyor"dedi bende "tamam çağırıcam bekle"dedim
Telfonumdaki rehbere girdim beni doğuran ama istemeyen kadını buldum "alo Masal çok kötü durumda hastaneye gelemen lazım çabuk! Bazı evraklar imzalaman lazım konum atıyorum"dedim ve telefonu yüzüne kapattım.
Gözyaşımı sildim kardeşimi ve Arası kaybetmek istemiyordum onlar benim herşeyim sadece Masal ve Aras değil herkez benim herşeyim di onlar benim ailem. Benim tek varlıklarım. Hemşirenin yanına gittim ve "Aras Ulusoy 'un annesi ve babası vefat etti de Masal Çevik 'in annesi imzalasa olur mu?"diye sordum
Hemşire "Olur"dedi kafamı salladım ve bizimkilerin yanına gittim.
İki tane ameliyathane karşı karşıyaydı birinde Aras diğerinde Masal vardı ameliyata başlamamışlardı ama ikisininde durumunu stabil tutmaya çalışıyorlardı.
Herkez oturmuş yere bakıyordu herkez bu durumdan çok etkilenmişti aynı şekilde bende.

Masalın olduğu odadan bir hemşire çıktı "Masal Çevik'in yakınlarımısınız? Eşyaları buyrun"dedi kanlı elbiseyi bize uzattı Nazlı koşarak "kardeşim!"diyerek elbiseye sarıldı.
Melodi "Ben bunu ona zorla aldırmıştım"dedi Yiğit abim "Bırakın şu elbiseyi yeter Masal yaşayacak ve sizde saçma sapan hareketlerde bulunmayın"dedi haklıydı aslında. Benim kardeşim yaşayacaktı Yaklaşık 15 dakika sonra beni doğuran kadın geldi timsah göz yaşlarıyla "Masal nerede?"dedi tam Masalın olduğu odaya ilerleyecekken Yiğit abim sinirle kolundan tuttu "Son kez annelik görevini yap ve git şu evrakları imzala sen gerekiyormuşsun boktan bir annenin imzası"dedi ve "HADİ!"diye bağırdı kadın daha çok ağlayarak gitti. Bende onun peşinden gittim asla ona destek çıkmıyacaktım tabiki de Arasınkini de imzalaması gerekiyordu.
Hemşire evrakları uzatırken "Arasınkini de imzalaman gerekiyor"dedim kafasını salladı bütün evrakları imzaladığında ben tam gidecekken "oğlum özür dilerim sizi bıraktığım için"dedi kaşlarım çatık bir şekilde döndüm "Hadi bizi o şerefsiz kocana bıraktın Masalı neden alıp gittin birde üstüne yetimhaneye bıraktın?"dedim.