Medya~ Serdar ILGAZ💙🌼
Okulun kapısında Derya ile birlikte durmuştuk, içeri girmemiştik daha. Derya habire benle konuşurken, pardon uyarırken hissettiğim şey utançtan başka bir şey değildi. Çünkü Emre, Çilli'nin yani anonimin ben olduğunu anlamıştı. Ayriyetten de o gün bana çıkma teklifi ettiğinde hiçbir şey diyemeyip, yüzüne aval aval baktıktan sonra koşarak eve girmiştim. Resmen rezil olmuştum!
"Yaa biz niye hâlâ burada dikiliyoruz Simay?"
"Derya ben utanıyorum yaa."
"Neyden utanıyorsun yaa sen? Ne güzel anonimin sen olduğunu da biliyor. Aranızda gizli saklı bir şey de kalmamış oluyor böylelikle."
"Bu çok utanç verici..."
"Valla gider Emre'yi buraya çağırırım." Kapıdan içeri adım attığında hemen kolunu yakaladım.
"Saçmalama!"
Oflayarak tekrardan yanıma geldiğinde telefonundan birine mesaj attı.
"Kime mesaj attın?"
"Anıl'a, malûm senin sayende bu sabah görüşemedik."
"İyi tamam, sen git."
Göz devirdiğimde Derya bana ciddi misin der gibi bakıyordu.
"Bir şaka yapmaya da gelmiyor yaa. Hadi kızım gidelim işte. Bak 10 dakika kaldı derse."
Tam girmeyi düşünürken yine rezil olduğum an geldi ve yerimde yine ve yine ofladım. O sırada bize doğru gelen Serdar'a baktım.
"SimaySu niye gelmiyorsunuz siz?"
"Hah, Serdar iyi ki geldin ya. Bir laf dinletemedik şuna."
"Ben Emre'nin yüzüne nasıl bakacağım yaa?"
Serdar keyifle mırıldandı ve tekrar konuştu.
"Şu an yanında Fisun'un oturduğunu bilmiyorsun galiba?"
"Ne? Ne Fisun'u be?"
"Valla benden söylemesi, Emre elden gidiyor SimaySu."
O sırada Derya da bana bakarak kapıyı gösterdi.
"Koş kanka. Kaptırma eniştemi."
Göz kırptığında çoktan okula girmiş, koşuyordum. O sırada Derya ve Serdar'ın kahkahasını işittim. Bir dakika, şaka mıydı bu? İşimi garantiye almalıyım!
Sınıftan içeri girdiğimde Emre'nin gözü bana kaydı. Ve yanında gerçekten de Fisun oturuyordu! Emre yanıma geleceği sıra ona bakmadan sırama oturdum. 5 dakika sonra da Derya gelmişti zaten.
"Oha, gerçekten de oturuyormuş. Ben şaka yapıyor sanmıştım."
Derya'nın sözlerine karşılık göz devirmişken içeri Edebiyatçı girdi.
"Fisun?" Dedi bizi selamladıktan sonra.
"Efendim hocam." Konuştu, 2.Esra.
"Afferin dediğimi yapmışsın. Emre'yle birlikte daha çok başarılı olursunuz bu sayede."
"Teşekkür ederim hocam."
Ne başarısından bahsediyor bu adam?
"Emre senin için sıkıntı var mı?"
Emre ona sorulan soruya karşılık vermek için konuşmaya başladı.
"Aslında hocam, biraz var."
Ne?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya || Texting
JugendliteraturPapatya kalpli sevgilim, Kalbini kelebekler öpsün...💙🌼