Papatya || Texting

Bölüm 22

Dün atacaktım ama biraz meşguldum, atamadım sorry hshsj. Bolca yorum ve oylarınızı eksik etmeyin!!! 😘

Hadi bölüme geçelim, güzel papatyalarım...🌼💙

🖤🌼

EMRE'DEN 💙

2 GÜN ÖNCE

"Esra?" Karşımdaki çocukluk arkadaşıma şaşkınlıkla baktım. Az önce biriyle öpüşüyordu resmen! Simay'ı eve gönderdikten sonra onunla konuşma fırsatı bulmuştum.

"Esra açıklayacak mısın?"

"Emre ben..."

Kafasını yukarı doğru kaldırıp, gözyaşlarını engellemeye çalıştı. Kaç yıllık arkadaşımı tanıyamıyordum.

"Senin yanına geliyordum. Ben... O çocuk işte beni takip ediyordu. Arkamı döndüm..."

Susup, bana baktı. Gözlerinde samimiyet bulamıyordum. Simay'ı o adamın elinden kurtardığım an, onun gözlerindeki şeyi Esra'da bulamıyordum.

"Devam et." Tok bir sesle konuştuğumda irkildiğini fark ettim.

"Ne işin var burada, dedim. Beni takip ettiğini ve benimle çıkmak istediğini söyledi."

Benden bir tepki görmediği için devam etti.

"Kabul etmedim tabii ki. Peşimi bırakmayacağını söyledi. Küfrettim işte. Sonra beni çekip o arada öpmeye başladı."

"Senin rızan yoktu yani?"

Kaşlarımı çatıp konuştuğumda yüzü daha gergin durmuştu.

"Yok, Emre. Dedim ya, sana geliyordum. Bir anda oldu. Peşimi bırakmayacak."

"Görüşürüm ben bi onunla."

"Hayır, Emre. Daha çok hırslanır. Ama sevgilim olduğunu öğrenirse peşimi bırakır."

"Ama sevgilin yok?"

"Sevgili yaparım ben de."

"Nasıl yapacaksın Simay?"

"Simay mı?"

"Şey, Esra. Ben karıştırdım, özür dilerim ya.

"Bu kızla fazla samimi değil misin sence de Emre?"

"O kızla fazla samimi olmak istiyorum Esra."

"Ne?" Şaşkınca bana baktığında, ben de şaşkındım. Ona karşı, Simay'a karşı hislerimi söylemiştim.

"Duydun işte."

"Sen Simay'ı?"

"Ben Simay'ı seviyorum."

"Ama nasıl..."

"Papatya gibi..." diye cevapladım.

Papatya gibi, saf ve kırılgan...

"Peki, şimdi ne olacak Emre? Benim olayım yani?"

"Birini bulmamız lazım."

"O kişi sen olur musun?"

"Ne?" Esra'dan böyle bir şey beklemiyordum.

"Güveneceğim başka kimse yok. Anıl desen Derya var. Derya beni parçalar, zaten sevmiyor beni. Okullar kapanınca o çocuk, seneye başka okula geçecekmiş. Okulların kapanmasına da 2 hafta kaldı Emre."

Düşündüm, ciddi ciddi düşündüm. Esra benim çocukluk arkadaşımdı. Babamın en yakın arkadaşının kızıydı. Ona fazla değer vermesem de korumak zorundaydım. Babasına vermiş olduğum bir söz vardı ortada... Sonra aklıma Simay geldi. Onun acı çekmesini istemiyordum. Ya benden uzaklaşırsa? Dayanamam ki...