Yeni Dünya ||Tamamlandı||

Kalkış

.. Yıl 2120

Kennedy Uzay Üssü Kompleks 39

Fırlatma rampası 39A

Jewel

Adım Jewel. Benimle beraber 5 kişilik bir ekiple henüz 25 yaşımdayken uzaya çıkmaya hak kazandım.

Yıllarca gördüğüm eğitimimin aksine, bu görevin herşeyden çok farklı olacağını farkındayım. Sonuç olarak uzun bir yolculuk bizi bekliyordu.

Sonunda nereye varacağız? İşte orasını bende bilmiyorum. Gittiğimiz yer yaşamaya uygun mu değil mi ve ya oraya vardığımızda bizi ne bekliyor olacak hiçbir fikrim yok. Aslında hiçbirimizin bir fikri yok. Tek umudumuz onca emeğin bir hiç uğruna olmaması...

Fırlatmaya 10 saniye kalmışken tüm motorlar çalışır duruma gelmişti ve ilk ateşleme de hemen beraberinde yapılmıştı. Oturduğumuz koltuklara kendimizi iyice yapıştırıp "fırlat" komutunun verilmesini bekliyorduk.
NASA geri sayıma devam ederken tüm herkes merakla bu fırlatma anınını izlemek için toplanmıştı.

Bu fırlatma ve yolculuk için özel olarak üretilmiş RS-25 motoru ile 12 milyon beygir gücü, 232 bin ton itiş gücüyle keşif mekiğimiz kalkmaya hazırdı .

Özel üretim olmasının sebebi bu motorların -240 santigrat dereceden 3.350 santigrat dereceye kadar dayanabilen bir yapıda olması gerektiğinden. Çünkü yakıtın motora giriş ısısı - 240 derece civarındayken motora girip egzozdan çıkan sıcaklık 3.350 santigrat derece civarına kadar yükseliyor. Ayrıca daha fazla enerji üretebilmek için daha fazla yakıt emmek zorunda ki 4 adet SLS motoru bir yüzme havuzu kadar yakıtı 1 dakikada tüketebilir. Gördüğünüz üzere havuz probleminden roket fiziğine atladık , şimdi anlamışsınızdır umarım ilkokulda ne işimize yarayacak diye merak ettiğiniz bu sorular.

Ben tekrardan tüm dikkatimi NASA 'nın geri sayımına yönelttim.

Fırlatma için 5 saniye

Fırlatma için 4 saniye

Fırlatma için 3 saniye

Fırlatma için 2 saniye

Ve merkez 1 saniye derken ana etaptaki ateşleme yapılmış, tüm motorlar full kapasite çalıştırılmıştı. Anlık bir sessizlik ardından Fırlatma komutu verilmiş, büyük bir ses ile heryeri kaplayan toz ve duman bulutu ile mekiğimiz uzayın derinliklerine doğru yol almaya başlamıştı. Ben ve ekibimiz merkezle sürekli irtibat halinde gerekli koordinatları girerken aklımızda ki tek soru Ceres88'e sağsalim varabilecek miydik?

Evet mekik hızla atmosferden çıkarken herşey yolunda gözüküyordu. NASA ise bizlere sürekli talimatlar veriyor ve durumumuzu kontrol ediyordu. Tüm personel titizlikle işlerini yapıyor, dünya televizyonları bu anı canlı yayınlarda gösteriye sunuyordu.

Atmosferi tüm hızla geride bırakırken yan taraftaki pencereden dışarıya baktım.. Son kez belki de dönemeyeceğimiz evimize baktım. Gezegenimize...

Bu arada atmosferin son katmanını da aşıp sonunda uzayla buluşmuştuk.
Mekiğimiz başarıyla planlanan rotaya girmişti.