Yeni Dünya ||Tamamlandı||

Ziyaret

Bir plan, ancak onu uygulayanlar kadar iyidir...

Korben

Başımı eğmemeye çalışırken cevap verdim.
Abimle aramız her zaman iyidir fakat konu kralın izni olmadan yapılan bir hareketle otoritesini sarsmak olursa işte bunun affı olmaz. Benim için bile...

" Biliyorsun biz o pazarları bir türlü kökten kapatamıyoruz ve o kaçmaya kalkmıştı. Ve kaçanların sonunun ne olduğunu biliyorsun. Ben herkesi kurtaramasam bile onu kurtarabilirdim, yaptım da..."

"Onu satın alarak mı?" kollarını göğüs hizasında birleştirdi. "Korben, yufka bir yüreğinin olduğunu biliyorum kardeşim ama her böyle kaçanı almaya kalkamazsın. Bunun sonu yok..."

Kabullenircesine sadece başımı eğmekle yetindim.
"Haklısın.."

Benim bu halimi görmüş olacak ki Jewel arkamda durduğu yerden yanıma doğru geldi.

Bakışlarını abime dikip tüm minnettarlığı ile konuştu.
"Bayım. O beni kurtardı. Yanlış bir şey yapmadı o yüzden lütfen ona birşey demeyin. Asıl ben özür dilerim. Başınıza kalan benim..."

Jewel önünde eğilirken abimin tepkisini görmek için yüzüne baktım. Hadi ama böyle bir durumda yüreğinin yumuşamaması imkansız.

Dediğimde haklı çıktım, yüzünde biraz da olsa ufak bir gülümseme oluştu.
" Eğilmene gerek yok. Ona kızmıyorum yanlış birşey yaptığını da söylemiyorum. Sadece bunu benden izinsiz yapmasına kızıyorum. Ama eminim ki benden izin alacak vakti olmamıştır."
Tüm samimiyetiyle gözlerinin içine bakan ufaklığa bakışlarını kenetledi.
"Senin gezegeninin nerede? Söyle, evine götürelim seni."

"Dünya !" dedi sesindeki heyecanla, sanki asırlardır bu soruyu beklermiş gibi.

"dünya ?.." abim tereddütle bana baktı. Gerçekten dünya neredeydi?
Geçmişte gördüğüm gezegenler üzerine eğitimimi hatırlamaya çalıştım.
"Samanyolu Galaksisi'nde olmalıydı sanırım. Elimizde bulunduğu sistem haricinde bir bilgi yok. Henüz keşif için gitmedik oralara."

Bir süre düşünür gibi öylece bekledi. Jewel ise bu sessizliği bozan kişi olmuştu.
"Şey beni evime bırakamazsınız.. Yani bırakabilirsiniz ama Dünyamız daha önce başka bir ırkla hiç bir iletişim kurmamıştı. Arayış içindeydik lakin bulamamıştık. Şu ana kadar yani.. Ben bile tüm bunları tam anlamıyla kavrayamamışken, tüm bunlar benim gezegenimdeki yaşayanlar için daha zor olacaktır . Ve bir ilk olacaktır... "

Abimle birbirimize inanmaz bir şekilde bakarken bir gezegenin bu denli nasıl izole kalmış olabileceğini düşündüm.
Abim bakışlarını Jewel 'e doğru çevirdi.
" O zaman işler karışacak.. Pekala, şöyle yapalım ufaklık. Şu sıralar seni götüremeyiz. Ulaşım ağları azaldı malum saldırılar ve yağmacılık fazlasıyla çoğaldı. Yani seni evine ulaştıran mekiğin sağlam kalabileceğinin garantisini veremem. Bu yüzden bir süre bizim misafirimiz ol. Seni en iyi şekilde ağırlayacağımızdan emin olabilirsin. "

Bir eliyle jewel 'in saçlarını karıştırır gibi yaptı. Ona dokunması nedenini anlamadığım bir şekilde tüm kaslarımın gerilmesine sebep olmuştu.

" Sana bir oda ayarlayacağım sen de o vakte kadar biraz dinlen. Tüm bu şeylerin senin için yeni olduğunu söylemiştin değil mi? Dinlenmeye ihtiyacın olacak.."

Arkasını dönüp odadan çıkacakken bir elini benim omzuma attı. Jewel 'in duymayacağından emin olduğu bir ses tonuyla konuştu.
" Ve sen onun gideceği vakte kadar aklında garip şeyler geçirme. "

Ne dediğini anlamıştım ama söylemesine ne gerek vardı. Zaten bir şey yapacak değildim.
Onaylamakla yetinip abimin odadan çıkışını izledim.

Ay keşke uzaylılar gelse diyorum ama yok... Bence kesin savaş var kendi içlerinde tıpkı bizim gibi. O yüzden gelmiyorlar yoksa kesin gelirlerdi.
❤️😂

Okuduğunuz için teşekkür ederim 💗💗