I want it right now || BTS

8🖤

*piątek, 18.20*

Za 40 minut zaczyna się się impreza u Jeongguka, a Minah i Seyeon powinny tu już być. Nasz autobus odjeżdża o 18.30, a do domu Jeona jedzie się ponad 20 minut, więc jeśli nie chcemy się spóźnić, to musimy iść już na przystanek.

Na szczęście po chwili zaobaczyłam przyjaciółki zmierzające w moją stronę.

Ch: Hejka! Ruszajcie się szybciej, bo do przystanku mamy 6 minut, a już jest 18.22.
M: Nie przesadzaj, nic się nie stanie, jeśli nie przyjdziemy na tą imprezę. Pewnie będzie tam dużo ludzi i nikt nawet nie zwróci na nas uwagi.
S: Już nie zrzędź. Ja mam zamiar dobrze się bawić. A poza tym Jeon zaprosił nas dlatego, że siedzisz z Yoongim.

Nie czekając na odpowiedź przyjaciółki, ruszyłam szybkim krokiem w stronę przystanku. Po chwili usłyszałam za sobą kroki dziewczyn. Na szczęście już się nie kłóciły. Przez całą drogę na przystanek nikt się nie odzywał. Kiedy dotarłyśmy była 18.29, a nasz autobus właśnie nadjeżdżał.
W autobusie spędziłyśmy czas śmiejąc się i rozmawiając na różne tematy, niezwiązane z imprezą Jeongguka.

*19.56*

Wysiadłyśmy z autobusu i skierowałyśmy się w stronę domu Jeona.
Z daleka było widać, który to dom
Krzyki gości, głośna muzyka i kolorowe światła były widoczme tylko w jednym miejscu, więc poszlyśmy w tamtą stronę.
Bramka na podwórko była otwarta, więc weszłyśmy i zobaczyłyśmy świetnie bawiący się tłum ludzi. Niektórzy tańczyli, inni śpiewali, znalazły się nawet osoby, które siedziały przy stole i rozmawiały, choć był to dość rzadki widok. Nagle przede mną pojawił się uśmiechnięty Jeongguk.

Jk: Cześć Chanso, Minah, Seyeon. Nawet nie wiecie, jak się cieszę, że przyszłyście. Mam nadzieję, że będziecie się dobrze bawić.
S: Jeongguk...
Jk: O co chodzi?
S: Znasz tych wszystkich ludzi? I ile ich tu w ogóle jest?
Jk: Będzie tutaj około 100 osób, ale nie wszyscy jeszcze są i tak, znam wszystkich. Niektórych lepiej, niektórych trochę gorzej, ale znam. Macie jeszcze jakieś pytania?
S: Ja już nie.
M: Ja i Chansoo też.
Jk: W takim razie rozgośćcie się, a ja idę się przywitać z kolejnymi osobami. Do zoabczenia później.

Jeon zniknął tak szybko, jak się pojawił. Minah postanowiła, że musi się czegoś napić, więc poszłyśmy do stołów z jedzeniem i piciem i usiadłyśmy na ławce. Po chwili poczułam jak czyjeś ręce oplatają mnie w talii. Odwróciłam się i zobaczyłam twarz Jina, która była zdecydowanie za blisko mojej.
Ch: Jin!? Co ty robisz!?
J: Chciałem was przeprosić. No wiesz, za to, że was wtedy olałem.
Ch: To ja powinnam cię przeprosić. W sumie to nie twoja wina, że umówiłeś się z chłopakami wcześniej niż ja cię zaprosiłam.
J: Byłem dla ciebie chamski. Przepraszm. Możemy być dalej przyjaciółmi?
Ch: Jasne, że tak.
J: Dziękuję wam bardzo. Teraz musisz iść ze mną zatańczyć Chansoo.
Ch: Co? Dlaczego ja? Zatańcz z Seyeon. Stopy mnie bolą.
J: Nie kłam. Niby od czego mogłyby cię boleć stopy?
Ch: Nie męcz mnie. Jak chcesz ratować naszą przyjaźń, to zatańcz z Seyeon. Ona była najbardziej obrażona.

Popatrzyłam na minę Seyeon, która ewidentnie wskazywała na to, że przyjaciółka chce mnie zamordować. Ja za to uśmiechnęłam się najszerzej, jak tylko mogłam.

J: W takim razie, Seyeon, idziemy tańczyć.

Jin wziął za rękę Seyeon i pobiegł z nią na parkiet. Usłyszałam jak Minah się śmieje, więc na nia popatrzyłam z pytającą miną.
M: Ale ją wrobiłaś. Jin ją zmusi, żeby cały czas z nim tańczyła.
Ch: Wiem i właśnie dlatego nie chciałam z nim tańczyć.
Jm: To może ze mną chcesz zatańczyć?
Ch: Jimin?

Odwróciłam się i zobaczyłam Jimina i Hoseoka, którzy za mną stali i szeroko się uśmiechali.

Jm: Tak, to ja. Idziesz tańczyć?
Ch: Minah nie może zostać sama. Ma za słabą głowę.
Jm: Nie martw się. Wziąłem taką wymówkę pod uwagę, więc wziąłem ze sobą Hoseoka, a Yoongi za chwilę tu przyjdzie chyba.
Ch: Chyba?
Jm: No, chyba. Bo jakaś laska się do niego przyczepiła...
M: Do Yoongiego?
Jm: Tak, a co?
M: Kto by go chciał?
Jm: Jest sporo takich osób. Chansoo, idziesz tańczyć?
Ch: Skoro się przygotowałeś na moje wymówki, to chyba nie mam wyboru.
Jm: I to się rozumie.