hatlar karıştı | texting

-16-

Bölüm şarkısı: Buray - İstersen

Multimedya: Kutay

Bölüm ithafı: AaaIrmak48

İyi okumalar 🍂

Bu ders heyecandan ölmezsem başka hiçbir zaman ölmem.

Çıkışta Kutay ile birlikte onun evine gidecektik ve bu beni oldukça heyecanlandırıyordu. Düşünsenize, sevdiğiniz kişiyle birlikte birkaç saat geçiriyorsunuz, çok güzel olmaz mı?

Zil çaldığında nefesimi bıktım. Heyecanlanma, diye kendimi telkin etmeye çalıştım.

Sıramdan kalkıp Kutay'ın sırasının yanına gittim. Eşyalarını topladıktan sonra kafasını kaldırıp mavi gözlerini benimkilere dikti. "Gidelim mi?"

Başımı olumlu anlamda salladım. Sırt çantasını omzuna atarak sırasından kalktı. Diğerleriyle vedalaştıktan sonra beraber sınıftan sonra da okuldan çıktık. "Eee hayat nasıl gidiyor?"

"İyi gibi, seninki?" diye sordum. Şu an Kutay ile sohbet etmek bile benim için o kadar büyük bir şeydi ki... Omuz silkerek, "İyi sanırım, normal ilerliyor." dedi.

Alt dudağımı ısırdım ve günlerdir sormak istediğim fakat bir türlü cesaret edemediğim o soruyu sordum."Cansu ile aranızda bir şey mi var?"

Bakışlarını kaldırımdan çekip bana baktı. Mavi gözleri uzun bir süre gözlerime hapsolurken, bu an hiç bitmesin istedim.

"Hayır," dedi kadifemsi sesiyle. "Sadece... O benimle ilgileniyor ve ben onu kırmadan onu nasıl reddedeceğimi bilmiyorum."

"Ama çok yakınsınız," diyerek beni üzen gerçeği dile getirdim. Dudaklarını büzdü. "Sürekli yanıma geliyor, ben de onu üzmek istemediğimden geri çevirmiyorum."

"Bence ona onu sevmedi-" derken bakışlarım karşı kaldırımdaki köpeğin buraya doğru geldiğini gördüğünde köpek fobisi olan biri olaraktan ne yapacağımı bilemedim, ayağım ters döndü ve neredeyse popomla kaldırım birbirine kavuşacaktı.

Kutay'ın eli düşmemem için belimi tutarken biraz eğilerek ayağımı tuttum. "İyi misin?" diye sordu Kutay. "Ayağım... Sanırım burktum. Çok ağrıyor."

Köpek yanımızdan geçip gittiğinde biraz rahatlasam da ayağım ağrıdığı için kötü hissediyordum.

Eğilip bileğime dokundu. İki parmağını hafifçe bastırdığında dudaklarımdan bir inleme döküldü. "Doktora gidelim mi?"

Küçüklüğümden beri doktordan korkardım, çok ciddi bir durum olmadığı sürece doktora gitmezdim. O yüzden "Hayır, gerek yok, eve gidip merhem falan sürerim geçer." dedim. "Tamam, eve az kaldı, yürüyebilecek misin?"

Adım atmaya çalıştığımda ayağım daha çok ağrıdı. Gözlerim dolarken başımı iki yana salladım. "Hayır," dedim hüzünlü bir sesle. Ayağa kalkıp bir elini belime bir elini bacağıma sabitledi ve beni kucağına aldı.

Şaşkınlıkla ona bakarken hafifçe tebessüm etti.