(tamamlandı.)
Elis: Artık söylemem gerektiğini düşündüm.(20.13)
Elis: Daha fazla saklayamayacağım çünkü.(20.14)
Elis: Kutay (20.14)
Elis: Seni seviyorum. Hem de her şeyden çok. (20.14)
Elis: Peki sen, (20.15)
Elis: Beni Romeo'nun Juilet'i sevdiğ...
Marketten çıktığımda elimdeki caramioyu açtım. Caramiomu dudaklarıma götürüp havalı bir şekilde bir ısırık aldım.
Caramiomu yerken yürümeye başladım. Caramio birkaç ısırıkta bitmişti. Biten çikolatama Hürrem' i kıskanan Mahidevran gibi baktıktan sonra poşeti çöpe attım.
Ellerimi şortumun cebine koyup yürümeye devam ederken karşımda gördüğüm kişiyle "Anan" dedim.
Mert "Biliyorum kendisi çok güzeldir," dedi.
"Senin burada ne işin var ya?"
Mert ellerini pantolonun cebine koydu. Dudağının bir kenarı usulca kıvrıldı. "Teyzemgile gideceğim," dedi.
"İyi hadi git." diyerek yanından geçtim ve yürümeye başladım. Peşimden geldiğini hissettiğimde olduğum yerde durup ona döndüm. "Neden peşimden geliyorsun?"
Birkaç büyük adımla yanıma geldi. "Teyzemin evine gideceğim dedim ya."
"Teyzen nerede yaşıyor senin?"
"Toros kent, A blok, 2.kat"
"Oha teyzen bizim sitede mi yaşıyor?" dediğimde Mert'in gözleri parladı. "Demek sen de o sitede yaşıyorsun, daha önce söyleseydin ya, sanırım teyzemi daha sık ziyaret etmeliyim sarışınım."
"Sana kullandığın kelimelere iyelik eki getirme demiştim." dedim kaşlarımı çatarak. "Evet dedin, ama ben senin dediğin her şeyi yapmak zorunda değilim."
Gözlerimi devirip önüme döndüm ve yürümeye devam ettim. Mert de yanımda yürüyordu. "Yalnız senin bacakların baya iyiymiş," dediğinde başımı eğip bacaklarıma baktım. Giydiğim şort yüzünden bacaklarım açık büfe gibi sergilenmişti.
Hırsla ona dönüp karnına bir yumruk attığımda karın kaslarını elimde hissetmiştim.
Bir daha vurmalıyım!
"Sen de fırsat arıyorsun kaslarıma dokunmak için." dedi sırıtarak. Bakışlarımı kaçırıp, "Hah! Kasın var mı ki dokunayım?" dedim.
"Çarpılacaksın."
Yerden bir taş alıp oynamaya başladım. "Doğruları söylüyorum, neden çarpılayım? Senin kasın yok."
"O yüzden sürekli kaslarımı arıyor gözlerin."
Gözlerimi devirdim. "Yalandan çarpılacaksın."
Elimdeki taşı geriye doğru attım. Evime daha 15 dakikalık bir mesafe vardı. Yürürken arkamızda bir şeyin gölgesini gördük. Anlamsızca Mert'in yüzüne bakarken aynı anda yavaşça başımızı arkamıza çevirip baktığımızda çığlık atmam bir oldu. Karşımda koskoca bir pittbul vardı.
Benim çığlık atmamla köpek bize doğru koşmaya başladı. Mert hemen elimi tuttu ve hızla beni çekiştirerek koşmaya başladı. "Allah belanı vermesin Aslı! Taşı köpeğe mi attın?" dedi soluk soluğa. "Ya nereden bileyim ben köpeğin arkamda olduğunu?!"
Arkamı döndüğümde pittbulun hâlâ peşimizde olduğunu gördüm. "Peşimizde," dedim korkuyla. Mert hafifçe kafasını çevirip köpeğe baktı. "Füze takmış bu, daha hızlı koş!"
"Ya bu köpek senin hemcinsin sayılır, söyle bıraksın peşimizi," dediğimde yalandan bir kahkaha attı. "Çok komik!"
Koşmaya alışıktım ama ilk kez arkamda bir köpek varken koşuyordum. Aslında eğlenceliydi.
Köpek artık biraz daha uzağımızdaydı. Mert beni sola yönlendirdiğinde daracık bir sokağa girdik. Sokağın sonuna doğru koşarken bir kafenin arkasına geçtik. Mert bedenimi duvara yaslarken parmağını dudağıma koyup susmamı işaret etti.
Bakışlarım dudağımın üstündeki parmağına kaydığında onun da benim dudaklarıma bakıyor olduğunu gördüm. Parmağını çekmek için hamle yaptığım sırada hiç beklemediğim bir şey yaptı.
Dudaklarını dudaklarıma bastırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
