1.bölüm

39 6 0
                                    

Uzun süreli yolculukları sevmiyorum başımı ağrıtıyo,kulaklarımı tıkıyor,uykumu getiriyo... ve daha bir çok sebep var neyseki bu yolculuğumuz fazla bi uzak değil sadece 4 saatlik bi yoldu. Dayanacaktım artık yapçak bişey yok.
Bu seferki yolculuğunu ailemle yapıyordum çünkü taşınıyorduk. Canım fazlasıyla sıkılıyordu. Izmir'den giderken bu kadar üzülecegimi tahmin etmemistim. Ablam da benim gibi üzülmüştü ordaki arkadaşlarıma alışmıştım ve yeni bi okula nasıl alışacaktım bilemiyordum. Yineki bi ablam var. Canım sıkılırsa en azından onunla uğraşırdım.
Yine uykum gelmişti başımı pencereye koyarak uyumayı tercih ettim. Kulağıma kulaklığımı taktım sevdiğim bi şarkıyı en kısık sesle açık dinledim. Ve gerisini hatırlamıyorum.
Bi an annemin sesini işittim "Kızlar hadi uyanın geldik. Şşşşt Deren , Mira hadi uyanın geldik!" Adımı duyar duymaz uyanmıştım ablam hala uyuyordu saate baktığımda geç olmuştu yaklaşık 1 saat uyumuştum. "Hadi Deren uyansana kızım" annem halen ablamı uyandırmaya çalışıyordu. Ablam uyumayı sevdiğinden onu kolay kolay uykusundan uyandıramazdık. O yüzde biz karsimazdik kendisi uyanırdı sabahları.
Ablamda zar zor olsada uyanmıştı. Arabanın aramasından malzeme alarak eve doğru yürüdüm. Iki katlı çok güzel dizayn edilmiş hoş ve tamda bana uygun sade bir evdi . Çantamı alarak odama çıktım. Içeri girdiğimde odama küçük bi göz gezdirip duşa girmeyi planlıyordum. Tamda benim istediğim siyah, beyaz ve gri bir aradaydı tabiki kırmızı detayları unutmamak gerekirdi. Çok güzel bi odama vardı. Sevmiştim. Yolun yorgunluğunu üzerimden atmak için bi duşa girdim. Çıkınca üzerime rahat kıyafetlerimi giydim. Şimdi olmuştu işte üzerimden koca bi yük kalkmış gibi hissettim.
Aşağı indiğimde salonda kimse yoktu. Herkes odasına çekilmişti. Yolculuğun verdiği açlıkla buzdolabını karıştırmaya başladım. Kendime uygun bi kaç yiyecek bulunca kaplara koyarak televizyonun başına geçtim. Güzel dizi felan varmı diye baktım. Bulamayınca sinema aradım güzel bi sinema izlemeyeli uzun zaman olmuştu en son izmir de arkadaşlarla hafta sonu dışarı çıktığımızda izlemistim. Bi an aklıma gelince üzülmüştüm. Arkadaşlarımı özlemiştim hele ki Eylül ve Arda yı ikisi benim için çok değeri vardı. Kardeşim gibiydi ikiside gecemiz gündüzümüz birdi herşeyimizi beraber yapardık zaten Eylül ve Arda sevgili oldukları için birbirlerinden ayrilmiyolardi. Bu da bizim için iyi oluyodu. Ailelerin haberi olması daha da iyiydi. Ilk zamanlar Eylülün ailesi Arda yı öğrenince kızmıştı yaşınız başınız kaç ki siz sevgili yapiyosunuz felan filan demişlerdi. Ama Eylül " Arda dan asla ayrilmicam ve hatta ben onla evlenicem görürsünüz " demişti. Bi kaç gün ailesi ile küs kaldı. Arda da bunun üzerine Eylülün ailesi ile tanışmaya gelmişti. Ondan sonra aile izin verdi. Arda nin ailesi ise pek fazla bi sıkıntı çıkarmadı. Üstelik babası "Ne zaman istiyoruz?" diye sordu. Arda ya ve Eylüle kalsa yaş baş kaç demez hemen evlenirlerdi. Onların sevgili olmaları bile bi garipti.
O günleri hatırlayınca kahakaha attım. "Noldu?" diye sordu ablam o da banyoya girmişti saçlarından belli oluyordu. "Hiç öyle eskiler aklıma geldi" diyince o da güldü. Onun neye güldüğünü bilmiyodum " Sen niye güldün?" diye sorma gereği duydum. Gülerek cevap verdi "Beni. De aklına eski günler geldi sen öyle diyince ne kadar güzel arkadaşlar edinmişim." dedi. Ben de biraz düşündüm Gerceketb ne güzel arakadaşlar edinmiştik. Ölümsüz arkadaşlıklar kurmuştuk. Bu çok güzeldi.
Ablamla beraber bi sinema seçtiğimizde bi yarım saat felan izledikten sonra uykuya daldığını biliyorum.
Sabah uyandığımda yatayımdaydım galiba babam felan getirmişti. Yatağından kaldım ve elimi yüzünü yıkadım üzerimi degsitirdikten sonra annem ablamla kahvaltıyı hazırlamışlardı. Hep birlikte masaya oturduk. Babam söze başladı "Haftaya yeni okulunuza başlicaksınız ne hissediyosunuz" diye sordu. Bende sanki bu soruyu bekliyormuş gibi hemen cevap verdim "Inşaallah iyi ve güzel bi okula ve arkadaşlara denk gelirim" diyerek hafiften gülümsedim ablamda benim ardıma cevap verdi " Yeni arakadaşlar ve yeni okul kulağa his geliyo" dedi. Bi kaç kere espiri felan yapan babam sayesinde baya baya gülmüştük. Bazen annem ile babam birbilerine sakalasarak laf sokuyolaradı. Bilinen Mulu Aile Tablosu.

~GÖZLERİN GÖZLERİME~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin