~GÖZLERİN GÖZLERİME~

8. bölüm

  Özgür'den

Oğuzla kantine inerken bizim sınıftan sesler geliyodu. Oğuz'un omzuna dokunara "sınıfa" dedim. O beni anlardı. " Özgür bizimkiler bekliyo maç var bugün biliyosun. Onun için antreman yapacaktık" dedi. Evet maçımız vardı bu ders ama sınıftan Nil'in sesi geliyodu. Kesin yine yeni gelen kızla kavga ediyordur. " tamam o zaman sen git ben gelirim" dedim. " sen niye sınıfa gidiyon ki" diye sordu. "Nil yine Mira'ya bulaştı kesin. Sesi geliyo." dedim. Yüzünde anlamsız bi gülüş belirdi. " şimdi kardeşim sen Mira'yı mı yoksa Nil'i mi tutuyon anlamadım doğrusu" dedi. Bu kez bende güldüm.
      Sınıfa doğru yürüdük. Kapıya geldiğimizde tam da tahmin attigim gibi Nil yine Mira'ya bulaşmıştı. Bi anda Mira sesini yükseltti. Ilk defa onu bu kadar sınırlı görmüştüm de zaten ne kadar tanıyorum ki. Nil bu kez fazla haddini aşmıştı. Bu kez Mira dayanamadı. Resmen kızı parçalayacaktı. Hızlı adımlarla Mira nin yanına gittim. Beni fark etmemişti. Belinden tuttuğum gibi kendime çektim. Bir elimle belini tutarken bi elimle kollarını tuttum. Sırtını bana yasmamışken kısa bi süre şok içinde kaldığı her halinden belliydi. Kafasını bana dönderdiğinde göz göze geldik. Gözleri 'ela'ydı *güzel*. Hâlâ şaşkındı ve sinirli.  Bi kaç dk öyle durduk. Gözlerini gözlerimden kaçırdı "bırak!!" dedi. Bırakmaya hiç niyetim yoktu "hayır" dedim. Dahada sinirlenmişti. Bu sefer kollarını kurtarmaya çalışıyordu. "Çırpınma, küçük" dedim. Şaşırmıştı. Onunla ilk defa bu kadar fazla konusmustuk. "Ya sen şu koca adama bak espiride yaparmış, dev" dedi. Son söylediği dev kelimesini üstüne bastırarak söylemişti. Bu biraz hoşuma gitmişti ama dev nedir. "Sus" dedim kısık bi sesle ve kucağıma alarak sınıftan çıkardım. Yine şok olmuştu. Galiba kız bugün şok geçirmekten bayılacaktı.
     Koridora çıktığımda Nil'in 'olamaz' diye bağırdığını duydum. Bu Mira'nın hoşuna gitmisti yüzünde küçük bi tebessüm oluştu ama sadece 20 saniye felan. Bana baktı. Bağıracaktı sırada " koridordakileri başımıza toplamak istemiyorsan sus" dedim. O da kimseyi başımızda istemediği için susumayı tercih etti. Basketbol sahasının oraya geldiğimizde onu yere indirdim. Indirmez olaydım bu kezde bana saldırmaya başlamıştı. " Ya sen ne yaptığını sanıyorsun hem sen niye bırakmadın ki o kızı orda parcalicaktim seni pislik senin yüzünden..." devam edeceği sırada elimle ağzını kapattım gözleri gözlerimde " Sus " dedim. Bisey demeyi tercih etmedi. Beni iterek geri çekildi. " senden nefret ediyorum. Adi pislik" dedi. En yakınımızdaki banka geçti ve oturdu. Kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. Ağzında biseyler gevezeliyodu. Dediklerini anlamamıştım. Onun yanına yürürken " gelme , uzak dur benden" dedi. Sanki bişey yaptım ha. Çokta umrumda " iyi ne halin varsa gör birdaha Nil'e öyle davranma " dedim. Yüzünü yerden kaldırıp bana baktığında gözleri dolmuştu. " inan umrumda değilsiniz. Canınız cehenneme" dedi ve gitti. Oğuz yanıma geldi. " Özgür biraz önceki halin neydi kardeşim." dedi. " ne yani suçlu ben miyim." dedim. Kafasını hayır der gibi salladı " suçlusun demiyorum. Kızı o kadar Nil'den kurtarıyosun.  Şimdi gelmiş Nil'i savunuyosun.  Dengesizsin şerefsizim." dedi. Gülmeye başladı. Gülmesi daha da büyüdü kahkaha atmaya başlamıştı resmen. " şerefsizsin kardeşim. " dedim. Kolunu omzuma attı " hadi maça " dedi. Maç başlamadan biraz antreman yapmıştık. Zil çalınca bizim ve Oğuzgilin sınıfı aşağı indiler. Ama Mira inmedi. Bazı kızlar tezahürat yapmaya başlamışlardı. Maç başladı bitti ama yinede Mira aşağı inmedi. Ama Nur aşağıdaydı. Nur'un yanına giderken Oğuz " nereye duş olmucak mısın? " dedi. Bende " Nur'un yanına gidiyorum. Gelcen mi? " dedi. Kaşlar çatılmıştı ama yüzünde gülüş belirmişti. "Sıktır git " dedi. Bende güldüm. Nur'un yanına gittim. " Mira ' yı soracaksan sınıfta uyuyordu en son" dedi. Anlamıştı. " iyi" dedim.
  Üzmüştüm kızı ama o da sinir etti beni.

---------------------------------------

Bugün ilk defa Özgür den bi bölüm geldi aslında Özgür iyi biri ama dışarıya soğuk buda onun özelliği
O da öyle güzel;)