~GÖZLERİN GÖZLERİME~

16. bölüm

Yarım saat sonra

Parka geldiğimde kimse yoktu ortalıkta. Arkamdan birisi bana seslenmişti. Arkamı döndüğümde Oğuz ağzı gözü kan içinde oylece bana bakıyordu. Biraz gerisinde de diğerleri vardı. Onların yanına gittiğimde hepsini tek tek incelemiştim. Özgür da pek bi sıkıntı yoktu sadece kaşı yarılamıştı, Berke baya bi dayak yemişti , Mert' te de pek bi sıkıntı gözükmüyordu ama Oğuz kötü görünüyordu. " Derdiniz ne sizin" dedim. Biraz bağırmış olabilirdim. Berke " gördüğün gibi" dedi. Mert" sakin ol bişey olmadı yaşıyoruz" dedi. Ardından da güldü. " kızları hiç mi düşün müyorsunuz" dedim. Bu soruyu sormakla herkesin yüzü düşmüştü. Devam ettim " .. ha Berke Seçil seni bu halde gördü mü nasıl olacak , Met Gül'ü düşünmedin mi , ya Oğuz sen ne kadar sevgili olmasanız da birbirinizi seviyosunuz Nurla onu düşünseneydin" dedim. Hepsi bana boş boş baktı. Bi an gür bi sesle Özgür " yeter bu kadar uyarı oldu bitti alıştılar onlar da " dedi. Bu yaptığı şey çok yanlıştı. " Alıştılar öyle mi. Niye duyduklarında hepsi bi telaşa kapıldı. Tamam senin sevgilin ve ya sevdiğin yok o yüzden düşüncesiz davranıyosun ama ya bunların onların sevdikleri ve sevgililer var " dedim. Özgür sinirlenmişe benziyordu. Mert ve Oğuz aynı anda " sus " dedi. Berke " fazla ileri gitme" dedi. Hepsinin bi anda böyle demesi üzmüştü beni. " tamam sustum" dedim. Tam arkamı donup gidiyorken Özgür " nereye " dedi . Arkama bile bakmadan ilerledim. Biraz zaman geçmişti. Telefonum caliyodu. Arayan Oğuz du. Telefonu açtığımda " nerdesin" dedi. Telefonda ki Özgür dü. " ne istiyosun" dedim. Sinirlenmiş bi tonda " nerdesin diye bi soru sordum" dedi. Söylememekte kararlıydım " nerde olduğum ilgilendirmez seni" dedim ve telefonu kapattım. Bi süre daha yürüdükten sonra bizim sokağa girdim. Arkamdan bi araba korna çalmıştı. Arkamı döndüğümde yüzünü araba ışığından fazla görememiştim. Bana doğru geliyodu. Bi anda kolumu tuttu, kendine çekti ve dudağına yapıştı. Ilk önce küçük bi çok yaşadım. Boşta kalan elimle onu kendimden olabildiğince güçlü ittirdim. Ama malesefki ise yaramamıştı. Yavaş yavaş kendini çekti. Göz göze geldiğimiz de Özgür olduğunu anlamıştım. " ne yapiyosun sen " dedim. Bana tepkisizce bakarak " öptüm bi sakındası mi var " dedi. " Yok artık şaka gibisin tam bi dengesizsin" dedim. " bin arabaya " dedi. " neden" dedim. Sadece " bin" dedi. Itiraz etmeden bindim. Yaklaşık 10 dk sonra bi evin önünde durmuştuk. Kocaman bi evdi. " in " dedi. Arabadan indim ve onu takip ettim. Eve geldiğimizde bi koltuğa oturdu ben se evi iyice bi incelemiştim. " burası neresi" dedim. " benim evim " dedi. " nasıl yani ailenle kalmiyo musun" dedim. Sessiz kaldı. Sır kutusuydu resmen. Tani bi o kadar da dengesiz di. " napicam burda ben benim eve gitmem lazım" dedim. " tamam gidersin" dedi. Derdi neydi bilmiyordum. Ben de onun yanındaki koltuğa oturdum " kaşın kaniyo" dedim. Kaşına dokundu ve oturduğu yerden kalkarak bir eyer gitti. Elinde küçük bi çantayla geçti. Içinden pansuman için pamuk, tentürdiyot ve yara bandı çıkardı. Tam pansuman yapacağı sırada " ben yapim istersen " dedim. O cevap vermeden karşısındaki masaya oturdum ve elindeki pamuğu aldım. Ona güzelce pansuman yaptıktan sonra yarabandı yapıştırdım. Malzemeleri tekraradan çantaya koydum. Koltuğa iyice yayılmıştı. " ben artık gitsem çok geç oldu" dedim. Bana küçük bi bakış attı " bu gece burda kal" dedi. Olmazdı olamaz dı. " hayır olmaz ailem asla izin vermez" dedim. Bana bakmadan konuşuyordu" evden nasıl çıktıysan bunun içinde izin al" dedi. Ne diyebilirdim ki " arkadaşım hasta dedim" ona anlattım ve dediği tek şey " izin al " olmuştu. Düşündüm ve sonunda3en basit yalanı bulmuştum. Annemi aradım zam açmadı babamı aradım açmadı Deren zaten uyuyo. Mesaj yazmak zorunda kalmıştı. 'Anne Nur hasta olduğu için herşeye rağmen ben yanında kalcam sen beni merak etme zaten yarın okul yok ' dedim . Özgür bana cevap beklermiş gibi bakıyordu. " tamam " dedim.
  Nasıl olacaktı bilmiyorum. Ben kendimi de tanıyamıyordum. Bi amda opüyo ve ben bişey demiyodum. Evinde kalmamı istiyorum aileme yalan soyleyip kalıyorum. Sonumuz hayırlı olsun.