~GÖZLERİN GÖZLERİME~

24. bölüm

Mira'dan

Oğuz yanımızda geldi. Özgür'ün ona bişey demediğini söyledi. Konuşmak istemiyormuş beyefendi.

Son ders Nurla oturdum. Özgür'ün morali biraz bozuk gibiydi. Onu düşünmekten derse odaklanamıyordum. Merak ediyorum onu. Zil çaldığında Nur Oğuzla çıktı. Deren'in yanına gittim. O da arkadaşları ile çıkmıştı. Ona bişey söyleyeceğim sırada Özgür'ü gördüm. Derenin yanından ayrildigimda donup bakandı bile. Özgür'ün arkasından gittim. Okulun kapısının oraya geldiğimizde kolunu tuttum. Arkasına dönüp bana baktı baktı. Ama yürümeye devam etti. Kendimi tutamadım. "Özgür " . Ban baktı ne var dercesine. Onun bu hallerini anlamıyordum. " bişey mi oldu moralin bozuk " dedim. Beni duyamamışlıktan gelerek yürümeye devam etti. Ağaçlarla kaplı ıssız bi yola girdi. " hey sana soruyorum cevap versene" dedim. Sessiz bi şekilde " yok bisey" dedi. Telefonum çaldı. Arayan Deren di. Açtım. " nerelere kayboldun yine sen " dedi. " geliyorum eve " dedim. " çabuk ol misafir gelecek" dedi. Sanki kendisi eve gitti ya beni bekliyordu " tamam geç kalmam" dedim. Özgür " isim var" dedi. Kolunu ben de cekti. Ben olduğum yerde kaldım o bira ilerledi. Arkasından bağırdım. " Merak ettim Nur'un sorduğu sorunun cevabını"
O da olduğu yerde durdu. Biraz bekledi. Ve arkasını dönüp hızlıca bana doğru yürüdü kolumu tuttu ve beni hızlı bi şekilde bi ağaca yasladı. Canım acıdığı için ağzımdan küçük bi ses çıktı. Üzerine eğildi, gözlerini gözlerime dikti. Kısık bi sesle " ne yapiyosun" diye sordum. " sorunun cevabı hayır. " dedi. Gözümden bi yaş süzüldü. Kalbim sızlamıştı. O kadar bana yaklaştı, beni öptü ve ben bişey demedim. Bana koca bi umut verdi. Şimdi de hayır diyodu. Madem sevmiyordu neden bu kadar şeyi yaptı. Sesim titreyerek konuştum. " tamam. Ne istersen. Bundan sonra uzak dur benden. Birdaha asla bana dokunmaya kalkışma". Boynuma küçük bi öpücük kondurdu. Kulağıma fısıldadı. " ben senden uzak duramam. Bunu isteme benden Mira" dedi. Bütün gücümle onu ittim. Geriye doğru bi iki adım attı. " uzak dur benden" diye bağırdım. Arkamı dönüp hızlı bi şekilde yürümeye başladım. Bi kaç adım attıktan sonra birinin beni kollarıyla sardığını hissettim. Özgür bana sarılmıştı. Kollarını çekmesi için direndim. Gözümden bi kaç damla daha düştü. Yorgun bi şekilde konuştum. " sevmiyorsan umut verme. Git" . Kulağıma doğru eğildi" seni seviyorum" dedi. Beni kendine çevirim öptü. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Ondan uzak olmak istesem olamıyordum. Bu canımı çok yakıyordu. Geri çekildi. Gözlerini gözlerime dikti " hem de çok seviyorum" dedi. O an ne diyeceğimi bilemedim. Uzun uzun bana baktı.

  Bu akşam misafir olduğu için üzerime sık biseyler giymiştim. Kapı çalınca ben de odamdan çıktım. Yavaş yavaş aşağı indim. Karşımda Özgür. Durdum ve ona baktım yanında bi kız vardı annemle bi kadın sarılmıştı o kesin Özgür'ün annesiydi. Özgür bana kısa bi bakış attı ve odaya geçtiler. Babam yemek başına davet etti misafirlerimizi. Özgür'ün babası olarak tahmin ettiğim bey konuşmaya başladı. "Bugün için teşekkür ederiz. Yeni eviniz hayırlı olsun. Güle güle kullanın. Kızlar hangi okula gidiyor?"
Babam küçük bi güldü. Ve amcanın sorusuna cevap verdi. "Öncelikle teşekkür ederiz. Kızlar Uzay Özel Kolejine gidiyor. "
Özgürle göz göze geldik. "Biz Mira ile tanışıyoruz" dedi. " ablası Deren'i de tanıyorum" diye devam etti. Herkes bize dönerek gülümsüyordu. Ne diyeceğimi bilemedim Özgür hala bana bakıyordu. Ağzımdan "aynen tanışıyoruz" çıktı. Sevinmişe benziyorlardı. Özgür'ün yanında gelen kız Bana elini uzattı " ben Rüya, Özgür'ün ikiziyim." dedi. Biraz garipsemiştim. "Özgür hiç bahsetmedi" diye karşılık verdim. Özgür'ün bakışlarını hala üzerimde hissediyordum. Zaten büyükler bizden ayrı bi konu konuşuyorlar dı. Deren' e baktığımda o da yemek yiyordu. Yemekten başını kaldırdı ve Rüya ya elini uzattı "ben de Mira'nın ablası Deren" dedi ve ardından Özgür'e döndü "meraba Özgür biz seninle tam olarak tanışmadık ben Deren" dedi. Özgür samimi bi şekilde karşılık verdi " evet kusura bakma daha önce yanına gelmeyi isterdim ne de olsa Mira'nın ablasısın" dedi. Ilk defa mı ne bu kadar kibardı bu uzun boylu hödük nem. Onların sohbetlerini dinledim biraz sonrada herkez yemeğine döndü

,********************

arkadaşlar uzun zaman oldu sınavım olduğu için pek fazla yazmıcam beni affedin..
🤗😊