Chapter 13

2.7K 48 1
                                    

Natalia's POV

"Sir, this is too much. Pinahiram niyo na po ako ng damit and lilipat pa po kayo ng kwarto para saakin. If allow me po, dito nalang po kayo matulog. Kila Kuya Robert na lang po ako. Okay lang po ako roon, mabait po sila."-sabi ko. Napatingin ako sa suot kong damit. Isang sweat short, at isang t-shirt niya na sobrang laki saakin. Halos hindi na makita ang shorts na ipinahiram niya dahil sa laki ng damit. Ito ay na sa taas na ng tuhod ko. Hindi ko naman maiaakilang napakabango ng mga ito. Parang ayaw ko ng maligo after kong suotin 'to, eh.

"Did hear me right earlier?"-tanong niya habang sinusuklayan ang buhok. Ang twalya niya ay na sa leeg pa, kakatapos niya lang ding maligo.
"If you didn't, I told you that I won't let you sleep with other guy."-sabi niya.

"B-bakit naman p-po? We're just your employee. Sigurado naman po akong walang masamang gagawin sila Kuya."-sabi ko at yumuko. Ramdam ko ang paglapit niya saakin. Amoy na amoy ko nananaman ang pabango niya. Kaamoy nito ang damit na sinusuot ko, ngunit mas mabago ang kaniya. Pareho lang naman ah?nakakabango ba lalo kapag sa'yo yung sinusuot mo? hmpk.

"You're not just my secretary, Miss."-sabi nito. Lumayo na siya muli saakin. Bumalik siya sa banyo, pagkalabas niya roon ay wala na ang twalyang nakasabit kanina sa leeg niya. Nakatingin lang ako sakaniya at hinihintay ang susunod kilos niya.

"Sleep in my bed. I'll sleep in the sofa. Baka hindi ka makatulog ka pag sa iba ako natulog ngayong gabi."-he laughed. Baliw na ba 'to? Anong nakakatuwa roon?

"Sa sofa nalang po ako. I don't think you will fit there. Ako po maliit lang. Kasya po ako roon."-ngayon ako naging ganito ka sincere sakaniya. Kahit pala cold hearted siya sa tao ay tutulungan ka pa rin kapag kailangan mo na talaga ng tulong.

"I will fit there. I can fit in your heart nga eh."-nagsalita siya ngunit ang dulo ay bulong na. Kumunot ang noo ko sakaniya. Nagkibit balikat ako. Okay, then.I'll sleep in here.

Nagtalukbong na ako ng comforter. Sobrang laki ng kama. We can both fit here, pero nahihiya lang akong ayain siya roon. It is not a good idea. 'Sir,dito ka na po, tabi po tayong matulog'  right?kaya mas pipiliin ko na lang manahimik.

Hours passed and I still can't sleep. Siguro ay mag-o-one a.m. na! Nilingon ko si Sir Benjamin sa sofa. Umikot nananaman ito na tila hindi komportable sa pwesto. Lumingon nananaman siya sa side ko.

"You're awake."-he said and yawn. Tumango lang ako rito. "Can I sleep beside you? I'm really not comfortable here."-paalam niya.

"We can exchange, Sir.Okay lang po ako sa sofa."-sabi ko at unti-unting tumayo para lumipat pero pinigilan niya ako.

"No, no, no. It's okay. The bed is big. We'll fit in nang hindi nagtatamaan."-sabi nito. Humiga siya sa pinakagilid ng bed. Habang ako ay sa pinakagilid din. There's a big space between us. Siguro ay kasiya pa ang dalawang tao sa laki ng space na ito. Ayaw niya talaga akong mahawakan o madikitan man lang. Anyway, ayaw ko rin naman ah, don't get me wrong.

Hindi nagtagal ay nakatulog na kaming dalawa.

--

I woke up because of the doorbell and also the footsteps. Kinusot ko ang mga mata ko. I can see Sir Benjamin--topless in front of the door. May kinukuha ata siya. He's towel is on his neck, kakatapos niya lang atang maligo. Tumingin ako sa orasan. It's 8 am! I am late?

"Pinadeliver ko na lang ang breakfast natin."-nagsalita na siya agad bago pa ako magtanong. Inilapag niya ito sa table malapit sa bintana. Napababa ang tingin ko sa katawan niya. Sinundan ng mga mata niya ang mga mata ko.

"Oh..I'm sorry"

"I'm sorry."

Sabay kaming nagsalita. Iniwas ko agad ang tingin ko habang siya naman ay naglakad pabalik sa banyo.

"I was taking a bath when I heard the bell, so... Your card is on the table."-sabi niya at itinuro ito bago nagsara ng pinto. Tumayo ako, balak ko na sanang lumipat ng room, pero kailangan ko munang magpaalam.

Naisip kong kumatok sa pintuan ng banyo pero bigla akong ngumiwi nang maisip na baka buksan niya ito at baka may makita pa akong kaaya-I mean hindi kaaya-aya kaya naisipan ko nalang sumigaw.

"Sir, I'm going back in my room"-sabi ko sakaniya.

"Come back here immediately. We'll eat our breakfast together. And my schedule too, please!"-sigaw niya pabalik. Dali-dali akong bumalik sa room ko. Naligo at nag-ayos ako nang mabilis. Nagdala ako ng maliit na bag at siniguradong andoon ang card ko at baka magka "tulugan with Boss part 2"  pa. Mabuti na ang sigurado.

Naglakad ako palabas na ng room ko. Binuksan ko ang pinto at---

"Ahh!"-napatili ako sa gulat.

"I'm sorry. I was planning to call you."-He apologized.

"Okay lang po."-sabi ko. Pareho kaming dumaretso sa room niya para kumain ng breakfast. Habang kumakain ay sinwipe kona ang cellphone ko for his schedule.

"Mamaya pong 11 am is may meeting na po kayo with this client and at 3 pm, uuwi na po tayo sa Pinas. That's all sir."-sabi ko at ininom ang tubig. Uminom na rin siya ng tubig. We're done eating.

"Okay. Wala ka bang gustong puntahan, pasyalan, or bilhin before umuwi?"-he asked me.

"W-wala po, Sir."-I answered.

My Perfect Boss (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon