My Perfect Boss (COMPLETED)

Chapter 28

Natalia's POV

Hindi ako makapagfocus sa trabaho pagkatapos ng nangyari.Umupo ako sa swivel chair at ipinaikot ikot ito.Tumingin ako sa salamin sa aking opisino,kitang kita dito ang mga sasakyan at mga matatayog na buildings.Iniisip ko pa'rin si Stella at Benjamin.Baka itinaboy ni Benjamin si Stella kahapon after what happened,hindi malayo iyon dahil hindi kami nakapagusap ni Benjamin dahil kay Stella.Hinilot ko ang aking sentido,puro nalang problema.

Napatingin ako sa cellphone ko nang tumunog ito.I checked who's the caller.Napabuntong hininga ako nang makitang si Benjamin 'yon.Siguradong alam na niya ang nangyari kaya siya tumatawag ngayon.Huminga muli ako ng malalim bago sagutin ito.

"Hello.."-bati ko sa isang mababang boses.

"I'm sorry for the trouble."-panimula niya. "Can I c-come?I want to t-talk to you."

Napahinga ako ng malalim.Siguro ay narinig niya iyon kaya nagsalita muli.

"Just five minutes,please.I want to talk to you.."-banayad ang pagkakasabi niya doon.

"okay."-I said before ended the call.Tinignan ko ang sarili ko sa maliit ng salamin saaking table,I picked my lipstick and put some on.Bakit ba ako naghahanda?Hindi ako naghahanda,I'm just retouching because of the stressed Stella gave me,duh!

May kumatok na sa pintuan kaya inayos ko ang pagkakaupo. "come in." -malamig kong sabi.

Pumasok siya doon.I'm tensed.Ano kaya ang pag-uusapan namin.

"Sit."-utos ko at tinuro ang upuan sa aking harapan.I remember Benjamin ordering me to sit infront of him back then when he was my boss.

Umupo siya doon.He fake coughed.Tumaas ang kilay ko,still his mannerism,huh?

"First,I just want to say sorry for the trouble Stella gave you earlier.I didn't expect that she will come here to fight with you.She's not like that--back then."-sabi niya.

"Hmm..why are you sorry,though?"-sabi ko sakaniya. "Just please clarify to him that I'm not pulling you away from him,she's crazy."-dagdag ko pa.

"I'm sorry because I cause this.I clarified it when we talked earlier.She asked me to tell you that she's sorry."-sabi nito.Tumingin ako sa mga mata niya kaya iniwas niya ito.Oh?guilty?

"Really?"-sabi ko tsaka nanliit ang mata.Huminga siya ng malalim.

"Okay okay,she said sorry but not in a sincere way, okay?I just want to settle this."-pag-amin niya.

"It's fine.Nangyari na.I just hope it will not happen again.At sana ay hindi nila dinadamay ang anak ko sa usapan."-dare-daretsong sabi ko.Nagulantang nalamang ako pagkatapos sabihin ang lahat,fuck?bakit ko binanggit ang anak ko sa harapan niya?Yes,alam kong alam niyang may anak ako,pero ayokong pinaguusapan ito sa harapan niya dahil baka magtanong siya tungkol dito.

"Paano niya dinamay ang anak mo?"-malamig at malalim ang pagkakasabi niya duon.Nagulat ako at tinignan ang galit niyang mga mata.Kumalabog ang puso ko.

"Just tell her not to do it again,I don't want to see her face,at baka masampal ko."-pag-iiba ko sa usapan.Tumawa pa ako para makalimutan niya ito.

"Fine."-sabi nito atsaka nagring ang kaniyang cellphone. "Excuse me."-sabi niya pero sinagot ang cellphone sa harap ko.Nakatingin na ito sa gilid ngayon,tinitigan ko siya.Nothing change on his physical appearance.After years----napaiwas ang tingin ko nang bumalik ang tingin niya saakin at ibinaba ang cellphone. "Babalik ako,I want to explain something to you.May inutos lang si mommy sandali.Please,let me explain this to you,it's bothering me everynight."-pagmamakaawa nito.

"o-okay.."-nauutal kong sagot.Umaliwalas ang kaniyang mukha.Shit ka,Natalia.Ang rupok mo!

"Anong oras ang out mo?"-tanong nito.

"Baka before 5."-sagot ko sakaniya.Tumango siya at ngumiti bago umalis.Pagkalabas niya sa pinto ay napahinga ako ng malalim.Curious na curious na ako sa gusto niyang sabihin sa'kin.

---

"Ma'am,excuse me po.Gusto po ata kayong kausapin ni chef Tristan."-sabi ng aking sekretarya.It's 5:20 at hindi pa bumabalik si Benjamin,I was about to go home already dahil baka hinahanap na ako ng anak.

"Papasukin mo."-sabi at muling umupo sa aking swivel chair at ibinaba ang bag sa aking lamesa.Pumasok ito saaking opisina at umupo sa harap 'ko.

"Ma'am,uuwi muna po sana ako saamin ngayong linggong 'to,may sakit po kasi ang tatay ko.'yun ay kung pwede po."-paalam niya saakin.I understand them kapag nasa ganitong sitwasyon na,kahit sobrang daming costumer ngayon at baka mahirapan ang ibang staff ay pinapayagan ko pa'rin sila.It's their family.

"Okay,kailan ba ang balik mo?If you wouldn't come back in days,baka mahirapan ang mga kasama mo sa trabaho.As you can see,sobrang dami nating costumer this past few days."-sabi ko sakanya.

"Next week po,ma'am,babalik ako.Promise po."-pangangako nito.Tumango ako sakaniya.

"Do you need help?If you need feel free to text or call me.Take care."-sabi ko.

"Yes,ma'am.Maraming salamat po."-sabi nito bago lumabas s office ko.Tumingin ako sa orasan and it's 5:36 pm.Hindi na siguro tutuloy si Benjamin.

Hinawakan ko na ang bag ko at handa ng lumabas nang mag ring ang cellphone ko.It's Nathan.

"Nathan.."-panimula ko habang naglalakad papunta sa elevator.

"Mommy,where are you?"-ang anak ko pala iyon.

"Pauwi na.Why?do you need something?"-tanong ko sakaniya.

"Hmm..can you buy me banana cue?Dada Thanthan bought me and I want some more."-sabi nito. "Please mommy."-dagdag niya.

"Okay,wait for mommy,okay?I love you."-sabi ko bago inibaba ang cellphone at naglakad palabas para pumunta sa parking lot.

"Ingat,ma'am."-sabi ng guard saakin.Ngumiti ako sakaniya.

Sumakay na ako sa kotse ko at pinaandar ang sasakyan ko.May nagtitinda ng banana cue malapit sa bahay,pero hindi ko sigurado kung meron pa nito,mag-gagabi na 'rin kasi.

Bumaba ako sa tapat ng tindahan nito.Konti lamang ang bumibili.Nakita kong may limang stick pa ng banana cue doon.

"Ate,kunin kona po lahat ng banana cue."-sabi ko.

"Lima ba,miss?saglit lang,hintayin mona itong bagong luto para mainit."-sabi nito at iniahon mula sa mantika ang mga saging.Tumango lamang ako at iniabot ang bayad sakaniya.

"Saglit lang po ah."-sabi niya habang pinapatiktik ito para matanggal ang konting mantika.Naramdaman kong nagvibrate ang phone ko.

Benjamin:

I'm at your house.Pumunta ako sa building,pero sabi ng guard ay kakaalis molang.Where are you?

Bumilis ang tibok ng puso ko.Paano kung makita niya ang anak?Shit!Kinakabahan na ako at nanlalamig.

"Miss,eto na oh."-kinuha ko ito at agad na pumasok sa sasakyan tsaka pinaharurot ito.May nagtext nananaman saaking cellphone kaya agad ko itong tinignan.

Nathan:
Ate,I'm sorry.Beau's with Benjamin.May emergency sa office kaya umalis muna ako.I'm very sorry kung napunta pa sa ganito.

Napamura ako sa nangyayari.