My Perfect Boss (COMPLETED)

Chapter 15

Natalia's POV

Dati pangarap ko ang makapunta at manirahan sa ibang bansa--to be specific US.Pero after ng lahat ng nangyari habang andito ako,para ayaw ko na.Baka kapag dito ako tumira ay puro kamalasan nalang sa buhay ang tatahakin ko.Kahit pa sabihin na nating malaki ito,hindi parin natin masasabi.Nakakainis kasi.Sigurado na ako sa desisyon ko.AYOKO NA!MAGRERESIGN NA AKO!

Buti nalang talaga at matutubos na namin ang lupa,okay na ako doon.Kahit konti lang ang maiipon sa pagbubukid ay ayos lang.Basta hindi ako magtatrabaho sa isang katulad niya.Porket mayaman ay ganon na ang ugali.Ano bang mali sa pagngiti pabalik,diba?Nakakainis lang.Lumandi ba naman daw ako sa harapan niya.ANG KAPAL NG MUKHA NIYA!

Nasa room kona ako ngayon.Kanina ay sabay sabay kaming umakyat dito ngunit hindi kami nagiimikan.Nagaalala na sila Kuya Robert saakin at kanina niya pa tinatanong kung bakit ako umiiyak ng umiyak,ngunit sinasagot ko lamang siya ng okay lang ako.

Naghihintay nalang kami ng oras para sa flight pabalik ng bansa mamayang 3,gustong gusto ko ng bumalik saamin.Mas masaya pa sa Pampanga.

1:30 pm na.Mag-aayos muna ako ng gamit para mamaya ay ready na akong umalis.Aalis kasi kami dito ng 2 pm.Pagkatapos magayos ay naligo na ako.Hindi ko man lang naranasan ang maligo sa bath tub sa dami ng nangyari.Dibale at may next time pa naman.Next time ay sisiguraduhin kong makakaligo na ako dito.

It's finally 2 pm.Binitbit kona ang bag ko at binuksan ang pintuan ng room ko.Laking gulat ko nung nasa gilid ng aking pinto si Mr.Perfect.Nagpatay malisya lamang ako at naglakad papunta sa elevator para hintayin nalang sila sa lobby.

"N-natalia!!"-He shouted tsaka tumakbo papalapit saakin.Hindi ko tinigil ang paglalakad ako,at hindi ako lumingon sakaniya.Hindi ako marupok.

Sabay kaming pumasok sa elevator ngunit hindi parin umiimik ang kahit sino saamin.Wala akong balak magsalita.Sana ay ganon din siya dahil baka masungalngal ko siya sa inis na nararamdaman ko sakaniya.

"A-ano..."-He tried to speak pero hindi niya ito tinutuloy,napatingin ako sakaniya at nakatingin rin naman siya saakin.Iniwas ko ang tingin ko at lumabas ng elevator dahil bumukas na ito.Thank you,Lord!

----

Papasok na kami ngayon sa private plane na sinakyan din namin nung papunta kami dito.Umupo ako sa pinakalikod.Nagulat ako nang umupo siya sa tabi ko.Tatayo na sana ako para lumipat ng upuan nang hinawakan niya ang kamay ko.Napatingin ako sakaniya.

"D-don't..P-please."-sabi niya nang nakayuko.Umupo ako muli at hindi siya pinansin tumingin lamang ako sa bintana.

Lumipas ang ilang minuto at nasa taas na kami.Wala paring umiimik sakaniya pero palagi siyang nag fafake coughed.Hobby niya ba 'yon?Kanina niya pa kasi ginagawa.Pero kahit favorite niya pang gawin yon at nakakafake cough siya ng 1000 times sa isang oras ay wala akong pakialam.

"A-ano..."-napatingin nanaman ako sakaniya nung magsalita siya.Ano nananaman?Itutuloy niya kaya ang sasabihin niya?Sus.Nakakailang 'a-ano..' na kaya siya ngayong araw 'no.

Tinaasan ko siya ng kilay.Sige pa,Natalia.Mag-taray kapa.Para mas lalo siyang mainis sayo at hindi kana mageffort magprint ng resignation letter mo at i-fire ka nalang niya bigla.

"A-ano kasi..."-napakamot siya sa ulo niya.Saktong lumapit ang isang F.A. saamin.

"Tea,coffee,juice or water po?"-tanong niya.

"water."-sabay na sambit namin.Nginitian ng F.A. si Mr.Perfect sa gilid ko bago umalis,at ako ay hindi man lang.Favoritism ka,gorl?

Nagkatinginan ulit kami ni Mr.Perfect pagkatapos n'on.

"A-ano...S-sorry,k-kanina.Hindi k-ko sinasady-ya y-yon."-sabi niya at parang nabubulol pa.SI MR.PERFECT NAGSOSORRY!?!Nanahimik lamang ako at iniwas ang tingin ko sakaniya.Hinawakan niya ang braso ko na ikinagulat ko.Naramdaman niya siguro ang gulat ko kaya tinanggal niya ang kaniyang mag kamay duon.

"S-sorry."-sabi niya.Hindi ko parin siya nililingon at sinasagot.Manigas ka diyan 'no.Pagkatapos mokong sabihang naglalandi ako sa harap mo.

"I'm just shocked,and b-blinded w-with---ugh!!!n-nevermind.D-don't mind what I s-said."-sabi niya at iniwas na ang tingin sakin.Nagkibit balikat siya at sumandal tsaka niya pinikit ang mata.

"You are blinded by what?By anger?"-sarcastic kong tanong. "Kase nabuhos ko ang tubig and it ruined the perfection of your meeting with Mr.Valerian?"-dugtong ko pa.

"Don't mention his name here!I don't want to hear his name coming from your mouth!"-sigaw nito.Nagulat ako sakaniya.Aba siya pa ang galit dito.

"BAKIT HA?KASI NILALANDI KO NANANAMAN SIYA BY SAYING HIS NAME?!"-matapang kong sigaw pabalik.Ang mga kasama namin sa eroplano ay nakatingin na saamin.Wala nagtatangkang lumapit ni isa upang tanungin kung ano ba ang mali.Kita ko ang pagtutulakan nila kung sino ba ang dapat lumapit.

"NO!BECAUSE I'M..I-I'M JEALOUS,OKAY?BAKIT SAKANIYA NGUMINGITI KA?BAKIT IBA YUNG WAY NG PAGTAWAG MO SA PANGALAN NIYA?BAKIT ANG GANDA NG NGITI MO PAG SAKANIYA NIYA?PAANO NAMAN YUNG AKIN HA?MAY SPECIAL BA SAKANIYA?MAS GWAPO NAMAN AKO DON AH!MAPUTI LANG SIYA NG KONTI,GUSTO MO NA SIYA AGAD!PAANO NAMAN KO!?"-napasinghap siya pagkatapos non.Maging ako ay nagulat.Kita ko 'rin ang pagkagulat ng mga kasama namin dito.Nahihiya na ako!!!

Nagulat ako sa mga pinagsasabi niya.Hindi niya ba alam na may nakakarinig sakaniya dito?Hindi lang kaming dalawa,tapos magrarant siya ng ganito.

"KASI SIYA MABAIT SIYA SAAKIN.HINDI SIYA PERFECTIONIST KATULAD MO.UNDERSTANDING SIYA AT GUSTO KO ANG VIBE NIYA.GWAPO SIYA AT MARUNONG NGUMITI.IKAW KASI HINDI KA MARUNONG NON!"-sigaw ko pabalik.Nagulat naman siya saakin.Pulang pula na ang mukha niya ngayon pati ang tenga at leeg niya.

"A-yaw mo ba sa t-taong p-perfectionist?"-biglang naging mahinahon ang boses niya na ikinagulat ko.Nagbubulungan na ang mga F.A. na hawak ang tubig na inorder namin kanina pero hindi parin sila lumalapit.

Hindi ko siya sinagot doon.

"I'm asking you.Kaya ba ayaw mo saakin ay dahil perfectionist ako at hindi ako ngumingiti sa ibang tao?at dahil hindi ako mabait?"-tanong niya.Kita ko sa mata niya ang sinseridad sa bawat salitang binibitawan niya.

It's my first time seeing this Perfect Beast being like this.Kung makikita molang siya ngayon ay parang hindi mo siya kakilala.He's too soft.He's eyes are sorry.His nose is perfect.His lips begging for answer for his questions.

"Yes."-tipid na sagot ko.Iniwas niya ang tingin niya saakin.Ramdam ko ang paghinga niya ng malalim.Napasapo siya sakaniyang noo.Lumapit na ang F.A. saamin at ibinigay ang tubig.Finally.