Chapter 31 - Stranded.

445 10 1
                                    

"Oh ayan, magpalit ka muna ng t-shirt. Buti at nadala ko mga org shirts ko." Sambit ni Ms. Tinio sabay abot ng pink na T-shirt sa akin.

"Salamat po." Salamat? Dapat nga sinasabi ko ay buset! Kundangan na itong babaeng ito. Naisipan pa akong sermonan sa daan at timing pa na ngayon pala ang tama nang bagyo. Ayun biglang hangin nang malakas at lagunos ang ulan. Basang basa tuloy ako. Pati tuloy siya. At ayun I end up here sa boarding house niya.

"Wala kang kasama dito Ma'am?" Pagtatanong ko.

"May evening class si Lauren, yung kasama ko dito." Sagot nito.

"Mukha talagang malakas ang bagyo. Baka hinahanap ka na sa inyo." Dugtong pa nito.

"Oo nga po." Sagot ko.

"Ano ba telephone number sa bahay ninyo nang hindi mag-alala parents mo."

"Tingin ko mas mainam na sa school kayo tumawag dahil nadoon pa ang nanay ko." Sagot ko naman.

"Ha? Teacher din sa school ang nanay mo? Tapos ganyan ka at first day of school hindi napasok?" Ayan na naman siya. Huwag mong sabihing manenermon na naman ito.

Nagdial na siya sa telepono. Buti naman kala ko may part two pa yung mahabang sermon kanina.

"Hmmp. Ikaw talagang bata ka." Mukhang inis talaga si Ms. Tinio pero ang cute niya tingnan.

"Aray!" Piningot na naman niya ang tenga ko.

"Tama na Ma'am. Sayang ang ganda mo nakakasakit." Biro ko sabay pigil sa kamay niyang tila natuwa na sa pagpingot ng tenga ko.

"Hello Ma'am Ria, Si Angel po ito, teacher ni Roy. Kasama ko po ngayon dito si Roy. Di ko po siya pauwiin at ang lakas na po ng ulan. Po? Don't worry po? Safe po siya dito."

Pinaamasdan ko si Ms. Tinio habang kausap ang inay sa telepono. Medyo basa pa ang buhok niya dahil sa ulan. Nakapagpalit na siya nang sandong puti kanina. Hmmm. Ang yummy niyang tingnan. Lalo at halatang wala siyang bra. Tamang tama at malamig pa naman. Bumamakat yung mga naninigas niyang pasas. Hindi tuloy maiwasang mamukol ang aking alaga kahit basa basa pa ang pantalon ko.

"Sige po, kausapin niyo po siya?" iniabot na sa akin ni Ms. Tinio ang telepono.

"Hello Nay."

Hoy! Ano ka bang bata ka. Paano ka napunta dyan sa bahay nang teacher mo?

"Mahaba pong kuwento Nay."

Siya sige bukas ka na lang magpaliwanag pag-uwi mo. Kilala ko naman yang si Angel. Huwag ka pasaway diyan ha.

"Uuwi po ba kayo?"

Hindi anak. Stranded din kami dito sa school. Nadoon naman ngayon sa bahay ang lola mo. Siya na muna bahala kay Rey. Tatawagan ko na rin siya para di na mag-alala sa iyo.

"Sige po Inay."

Basta! Huwag ka pasaway diyan.

"Mukhang dito ka matutulog ngayon." Sambit ni Ms. Tinio.

"Yan ang napapala nang mga batang pasaway." Dugtong pa nito.

"Okay lang yun Ma'am." Kung ganito ang napapala sa pagiging pasaway, lagi na lang akong magiging pasaway. Ganda tingnan yung dede niyang parang gusto kumawala sa sando niya. Matagal tagal na din akong di nakakahawak o nakakakita ng ganyan view.

"Natigilan ka ata." Sambit ni Ms. Tinio tapos bigla niyang tinakpan nang braso niya ang kaniyang dibdib. Natauhsn ata na bakat na ang mga nips niya.

"Mukhang mainit na yung tubig sa takure. Ikaw na muna ang maligo at baka magkasakit ka pa." Utos ni Ms. Tinio.

Pumasok na ako nang banyo dala yung damit at pajama na pinahiram ni Ms. Tinio. Naalala ko tuloy yung time na pinag suot ako ni Donnalyn ng pajama niyang masikip.

Your Rascal KnightWhere stories live. Discover now