Your Rascal Knight

Chapter 11 - Hindrance

Papalapit na ako sa kinauupuan ni Donnalyn nang biglang may kumatok sa pintuan. "Dawn" boses nang isang babae iyon. "Are you there?" dugtong pa nito. "Ah..Ate?" sagot naman ni Donnalyn. Kinabahan ako bigla. Ano nga bang gagawin ko kung mahuli kami nang ate nya. Mabilis akong minustrahan ni Donnalyn na magtago sa banyo. "Could you open the door, please?" sambit nang ate nya. "Andyan na ate" sagot ni Donnalyn sabay hablot nang towel na nilagay ko sa mesa kanina. Mabilis talagang mag-isip itong si Donnalyn. "That's the Valedictorian for you."

Bago pa man mabuksan ang pintuan nang kuwarto ay nakapagtago na ako sa banyo. "Ano ba yan Dawn." bungad kagad nang Ate niya. "I've been knocking for ages." dugtong pa nito. "Ano ba kasing ginagawa mo?" pagtatanong pa nito. "Ah, maliligo sana ako, ate Danica." sagot naman ni Donnalyn. "Hmmmm, at kailan ka pa naging burara sa gamit?" muling tanong ni Ate Danica. "Huh?" sya namang pagtataka ni Donnalyn. "Look at your clothes, it's all over the floor!" sambit ni ate Danica sabay turo sa sahig. "Para ka ahas ah, kung saan saan iniiwan ang pibagbalatan" pagpapatuloy pa nito. "Ah, ano kasi ate, di ba maliligo nga ako. I'll clean it up naman later eh." paliwanag ni Donnalyn.

"Oooh? What's this blue shirt?" tanong ni ate Danica. "Patay!" naibulong ko sa sarili. T-shirt ko pa yata iyong binabanggit ni ate Danica. "Akin na yan!" hinablot bigla ni Donnalyn yung blue shirt mula sa kamay nang ate nya. "I think that won't suit you, Dawn." sambit ni ate Danica habang nakataas ang isang kilay. "Ano bang kailangan mo ate?" pagtatanong ni Donnalyn. "Yung tinatago mo sa banyo!" mabilis na sagot nang ate nya. "Shit" nabanggit ko sa sarili. "Nakita kaya ako ni ate Danica? Alam kaya nya ang ginawa namin ni Donnalyn? Ano nang gagawin ko?" ang mga bagay na tumatakbo sa isipan ko. Uminit ang pakiramdam ko at bumilis ang pintig nang pulso ko. Hindi iyon bunga nang libog ko. Ito ay dahilan nang sobrang takot na nararandaman ko. "Huh?" nabigla din si Donnalyn sa sinabi nang ate nya. "Pe.. pero ate, wala naman akong itinatago sa banyo." pinilit ngumiti ni Donnalyn para subukang itago ang kaba nya. "Hay! Ano ka ba naman Dawn, alam ko naman na sa banyo mo lang yun itinago." sa tono nang boses ni ate Danica ay para siyang may nais mahuli. "No! Wala talaga ate." sagot ni Donnalyn na medyo tumaas na ang boses. Ako naman ay hindi pa rin malaman kung ano ang gagawin sakaling mabuking nga kami nang ate nya.

"Relax, Dawn, gusto ko lang namang hiramin yung precious hair dryer mo. Nasira kasi yung sa akin. Ayaw nang gumana." Medyo nakahinga na ako nang maluwag sa narinig ko. "Grabe namang magpakaba itong ate ni Donnalyn, dami paligoy ligoy, hair dryer lang pala ang kailangan. Mabuti na lang. Safe pa ako." ang naisip ko. "Hindi ba nasa banyo mo iyon." tanong ni Danica. Napamulaga ako sa huling sinambit ni ate Danica. Napatingin ako sa estante sa loob nang banyo, yung estante na malapit sa pintuan. "Syet!" muli kong nabigkas sa sarili. Yung hair dryer! Of all places, nandito nga sa banyo. "Kunin ko ha." sambit ni ate Danica habang papalapit sa banyo. "Wait!" sigaw ni Donnalyn habang mabilis na tumungo upang unahan ang ate nya. "Ako nang kukuha... ATE!" sambit ni Donnalyn. "What's with you today?" pagtataka ni ate Danica.

Pumasok sa banyo si Donnalyn. "Ano nang gagawin natin?" pagsasalita ko nang walang nalabas na boses. "Dyan ka lang muna." sagot ni Donnalyn habang kinukuha yung hair dryer.

Iniabot na nga ni Donnalyn ang hinihiram nang ate nya. Ang akala namin ay aalis na ito kapag nakuha na ang gusto, pero mali kami. "Hindi ka pa ba babalik sa kwarto mo ate?" pagtatanong ni Donnalyn. Umupo ang ate nya doon sa silya sa harap nang salamin ni Donnalyn at isinalpak ang hair dryer. "I will. After I'm done with my hair." sagot nito. "Hindi ba pwedeng sa room mo na lang patuyuin yang "hair" mo?" tanong ni Donnalyn. "Such a bother" sagot nito. "Pupunta ako sa room ko tapos babalik ako dito para isauli ito. That's just a waste of time." paliwanag nito. "And besides, hindi mo ba na mi-miss ang bonding natin?" tanong pa nito. "Na mi-miss ko. Pero, ate may mga bisita ako sa baba, kailangan ko lang munang maligo." sambit ni Donnalyn. "Eh di maligo ka na, hindi naman kita pinipigilan." sambit ni ate Danica. "Go girl!" mapang-asar ang tono nito.

Pumasok nga si Donnalyn sa banyo nang nakabalot pa rin ang tuwalya sa kanyang katawan. "Pano na?" tanong ko. "Don't worry, aalis din yang si ate kapag natuyo na yung buhok nya." sagot ni Donnalyn. "Maliligo na lang muna ako para di magtaka." dugtong pa nito. Pumasok sa shower si Donnalyn. Hindi ko na naisipang panoorin siyang maligo. Wala na rin sa mood ang pototoy ko dala nang takot ko.

Ilang saglit pa ay natapos na sa panliligo si Donnalyn. "Wag ka munang lalabas." bulong nito. Tumingin si Donnalyn sa kanyang silid. Napuna nyang naka unplug na ang hair dryer. Wala na rin doon ang ate Danica nya. Tumingin din siya sa labas nang silid, nakita nyang nakasara na ang kuwarto nang ate nya. "Okay na Roy." Pagkasabing iyon ni Donnalyn ay kaagad akong lumabas nang banyo. Kinuha ko yung T-shirt ko at mabilis kong isinuot.

"Mauna ka nang bumaba." sambit ni Donnalyn. "Patutuyuin ko muna itong buhok ko. Saka para hindi na rin magtaka yung dalawa kung bakit tayo magkasama." dugtong pa nito.

Marahan kong binuksan ang pinto at sumilip muna ako para masiguro na wala doong tao. Nang makasiguro ako ay marahan akong naglakad. "Weird." ang mahinang nabigkas ko. Nakakawang kasi nang bahagya yung kuwarto malapit sa hagdanan. Pagtapat ko doon ay may biglang humila sa akin sabay takip sa bibig ko. Madilim sa kwartong iyon. Hindi ko maaninag kung sino itong humila sa akin. "I know what you did." mahinang bulong nito. Pamilyar ang boses nya. Narinig ko na sya dati. Hindi. Kanina ko lang narinig ang boses nang babaeng ito. "I know what you did with my little sister!" Kung hindi nga ako nagkakamali, si ate Danica ito.

**********^________^*********

Okay, ... Di ko alam sasabihin ah. Antabayansn nyo na lang ang susunod ns kabanata xD. Thanks sa mga nagtyatyagang magbasa.