GİTARİST~

Yeni Arkadaşlar...

Öyle yakındıkki birbirimize, nefes dahi almıyordum. Gözlerimi araladım ama Rüzgarın gözleri hala kapalıydı.
Bunu neden yaptım bilmiyorum ama başımı hızla sağa çevirdim ve o an Rüzgar yanağımdan öptü.
Hızla gözlerini açtığında yanağımla karşılaştı. Ama yüzünü görmeliydiniz..dehşet anam dehşet!

"Rüya" dedi sert çıkan sesiyle.
Korkuyla başımı ona çevirdim ve gözlerine baktım.

"e-efendim"
Bunalmış bir nefes verdi.

"Neden izin vermiyorsun?"
Ona anlamaz bakışlar attım.

"Neye?"

"Seni Öpmeme.."
Yutkundum. Ve gözlerimi ondan kaçırarak konuşmaya başladım.

"çünkü korkuyorum."

"Neyden?"

"sana bağlanmaktan. sana çok alışırsam bırakamam. O yüzden kendini bana çok alıştırma.
Çünkü sonunda inan ikimizde kırılırız.."

"1.si bende zaten bana alışmanı istiyorum. Çünkü bundan sonra hep yanındayım.
2.si şunu bilki Rüya. Ben başladığım işi yarım bırakmam. Bitiririm. Sonucu her ne olursa olsun."

Titrek bir nefes verdim. Ve ayağa kalktım.
~~

Zil çalmış Cemre bizi buradan kurtarmıştı.

Akşama doğru eve geldiğimde odama girip öylece oturmaya başladım.
Aklımda Rüzgar'ın şu sözleri..
'ben başladığım işi yarım bırakmam. Bitiririm. sonucu her ne olursa olsun.'
Saat tam 16.30  du ve ben dışarı çıkmaya karar vermiştim. Aklımdakilerden kurtulmam için buna ihtiyacım vardı.
Dolabıma yönelip üstüme siyah beyaz çizgili tişörtü ve siyah tulumu geçirdim. Saçımı sıkıca topladım. Annemin yanına doğru yol aldım.

"Anneee!" diye uzatarak yanağına bir öpücük kondurdum.

"Ne isteyeceksin kızım?"

Beni ne kadar iyi tanıyor canım ya.

"Şey ben biraz dışarı çıkabilirmiyim. Biraz gezineceğim. Olurmu?"

Annem beni şöyle bir süzdü.

"Nereden çıktı şimdi bu. Sen normalde evden çıkmazsın. Hayırdır?"
Sıkıntılı bir nefes verdim.

"Ya anne bak beni dışarı yollayan hayat size neler yapmaz değilmi?
Hadi izin verde çıkayım.
Hem Cemreyide çağrırım. N'olur?!"

"iyi madem çok geç kalma en fazla 6 da burada ol."

"Tamam anne merak etme!"
Hemen odama geçip ceketimi üstüme geçirdim. O sırada telefondan Cemrenin numarasına tıkladım.
...

+Alo
+Alo Cemre. kanka buluşalımmı?
+Hayırdır ya!?
+Kanka kafa dağıtırız hadi seni sahilde bekleyeceğim.
+Tamam!

Telefonu kapatıp cebime attım. Ayakkabılarımı giyip evden çıktım ve sahile doğru yürümeye başladım.
Havalar yavaş yavaş ısınıyordu sanki.
Sahile vardığımda bir banka oturup denizi seyrettim. Cemrenin geldiğini görünce ona el salladım.

"Rüya niye beni apar topar çağırdın ya yüzümdeki maske kurumadan çıkarmak zorunda kaldım.!"
Yanıma oturup söylenmeye başladı.

"Aman yesinler maskeni. Benmi önemliyim maskemi? Hem sana birşey söylemem lazım.." dedim.

"Tamam şimdi boşver maskeyi söyle bakalım neymiş.!"
O sırada önümüzden geçen pamuk şeker satan amcaya gözüm ilişti.
" Aa pamuk şeker. Dur alıp geleyim"
Kesinlikle konudan kaçmıyorum.
2 tane pamuk şeker alıp oturduğumuz banka geri döndüm. Birini Cemreye verip hızla paketi açtım ve yemeye başladım.